haberci
Efsanevi Üye
Ufukta Eriyen Renklerin Aşkı
Deniz kıyısında sessiz bir ân,
Bir büyü gibi sarar etrafı.
Ufukta yavaşça erir akşam,
Gönül telinde nağmelerin safı.
Bir büyü gibi sarar etrafı.
Ufukta yavaşça erir akşam,
Gönül telinde nağmelerin safı.
Altın bir tepsi gibi serilir deniz,
Gözler dalar mavinin sonsuzuna.
Bir yudum huzur, kalpte sessiz,
Rüzgar fısıldar aşkın adını kulağıma.
Gözler dalar mavinin sonsuzuna.
Bir yudum huzur, kalpte sessiz,
Rüzgar fısıldar aşkın adını kulağıma.
Güneş vedalaşır mahzun ve nazlı,
Bir başka günün umudunu bırakır.
Kızıl ve mor, geceye karışır tatlı,
Yıldızlar tek tek gökyüzüne akar.
Bir başka günün umudunu bırakır.
Kızıl ve mor, geceye karışır tatlı,
Yıldızlar tek tek gökyüzüne akar.
Deniz kenarında bu büyülü anda,
Kalbim döner çocukluğa, masumluğa.
Günbatımıyla gelen her damla,
Düşlerimi taşır sonsuz bir umuda.
Kalbim döner çocukluğa, masumluğa.
Günbatımıyla gelen her damla,
Düşlerimi taşır sonsuz bir umuda.