Vadîa, sözlükte "indirim, zarar; haraç, öşür gibi vergiler" anlamlarına gelen bir kelime olarak karşımıza çıkmaktadır. İslâm hukukunda ise vadîa, bir malın alış fiyatı veya maliyetinden daha düşük bir bedelle satılmasını ifade eder. Bu durum genellikle zarara girmeyi göze almış olmak anlamına gelir.

Îne ise, aynı işlemi üçüncü bir kişinin araya girmesiyle gerçekleştirmeyi ifade eder. Örneğin, A kişisi B'den borç ister. B ise A'nın yanında üçüncü bir kişiden (C) belirli bir fiyata bir mal alır ve bu malı daha yüksek bir fiyata A'ya vadeli olarak satar. Bu durumda üçüncü bir kişinin aracılığıyla işlem gerçekleşir.

Zararına satış, bir malın maliyetinin altında bir fiyata satılması durumunu ifade eder. Bu durum farklı ticaret metodları içerisinde yer alır. Örneğin, malın maliyetine belirli bir kar koyarak satma (murabaha) veya zararına satış (vedîa) bu kapsamda değerlendirilebilir.

Selem terimi ise, belirli şartlarda daha sonra teslim edilecek bir malı peşin para karşılığında alma anlamına gelir. Selem, fıkıh alanında kullanılan bir terimdir ve alım-satım işlemlerinde karşımıza çıkabilir.

Neceş yasağı, gerçek müşterileri aldatarak malı piyasa değerinden daha yüksek fiyatla satın almaya yönelik yapılan uygulamaların caiz olmadığını ifade eder. Ancak, malın piyasa değerinin altında bir fiyatla satılmasının ardında gerçek değerini bulması için yapılan uygulamalar caiz kabul edilebilir.

Neceş kelimesi ise pislik, murdarlık anlamlarına gelir. Bağlamına göre dışkı anlamı da taşıyabilir. Örneğin, "Yezîd'in mezârını buldu, sünüklerini çıkardı yaktı, mezârına neces doldurdu" cümlesinde neceş kavramı murdarlık olarak kullanılmıştır.

Îne satışı ise, sözlük anlamı olarak "bir şeyin en iyisi, ribâ, borç verene herhangi bir menfaat sağlamayan borç" anlamlarına gelir. İslâm hukuku terimleri arasında yer alan îne, bir malın belirli bir fiyat karşılığında vadeli olarak satılmasını ve aynı malın peşin parayla satın alınmasını ifade eder. Bu durumda alıcı malı peşin alıp daha sonra aynı malı vadeli olarak satın alır.