haberci
Efsanevi Üye
Veda Rüzgarında Savrulan Düşler
Bir kuş gibi süzüldü zaman, sessizce,
Anılar yankılanır duvarlarda, birer birer.
Üzerimize çöker bu ayrılık gecesi,
Gözlerimizin neminde, hüzün dolu heceler.
Kampüs yollarında yankılanır adımlarımız,
Sonsuzluğa uzanan birer hatıra.Kelimeler yetersiz, duygular tarifsiz,
Sarılırız dostça, bir son veda.
Gün doğarken, umutla dolu yürekler,
Birbirimize fısıldarız: "Unutma!"
Zaman akar, değişse de mevsimler,
Kalır hatıralar, içimizde daima.Mezuniyet bir ayrılıksa, yeni bir başlangıç,
Geleceğe doğru atılan cesur adımlar,
Geçmişe selam, yolumuza ışık,
Veda değil, sonsuz bir bağ kurar bu yollar.