Viskozite, bir akışkanın iç direncini ifade eden bir özelliktir. Bu kavramın artmasına neden olan durumlar ve faktörler şunlardır:

1. Serum/plazma viskozitesinin artması: Serum veya plazmadaki proteinlerin (çoğunlukla immünoglobulinler) aşırı artışı, viskozitenin artmasına neden olabilir. Bu durum genellikle hiperproliferatif ve myeloproliferatif durumlarla ilişkilendirilir.

2. Hücresel elemanların artışı: Bazı durumlarda, kan içinde bulunan hücresel elemanların (örneğin lökositler) aşırı yükselmesi, tam kan viskozitesinin artmasına sebep olabilir.

Viskozite indeksi ise yağların sıcaklık değişimlerine karşı gösterdikleri viskozite koruma yeteneğini ifade eder. Yüksek viskozite indeksine sahip bir yağda, sıcaklık değiştikçe viskozite değeri daha az değişir.

Viskozite genellikle sıcaklıkla ilişkilidir. Bir akışkanın viskozitesi genellikle sıcaklık arttıkça azalır. Çünkü sıcaklık arttıkça moleküller arasındaki kohesif kuvvetler azalır ve akış daha serbest hale gelir. Bu, viskozitenin sıcaklığa bağlı olarak değiştiğini gösterir.

Viskozite indeksi (VI) değeri, damlanın viskozitesinin azalma derecesini belirleyen bir ölçüttür. VI değeri yükseldikçe, viskozitenin azalması beklenir. Genelde VI değeri 0 ile 100 arasında değişir, 0 en kötü ve 100 en iyi dereceyi temsil eder. Damlaların farklı sıcaklıklarda viskozitelerindeki değişimin az olması, iyi bir VI değerine sahip olduklarını gösterir.

Viskozite ile ters orantılı olan faktörlerden biri, hareketli levhaya uygulanan kuvvet ile levhalar arasındaki mesafenin ters orantılı olmasıdır. Bu durum viskozitenin miktarını etkiler.

Son olarak, viskozite endeksi bir yağın viskozitesindeki değişimin, iki referans yağ ile karşılaştırılarak belirlendiğini ifade eden bir kavramdır. DIN 2909 standartlarına göre viskozite endeksi hesaplanır.