Puritanlar, İngiltere Kilisesi'nden ayrılan ve dini toplantılarını düzenleyen Separatistlerdi. Birçok Puritan, zulümden kaçmak ve özgürce ibadet etmek amacıyla Hollanda'ya göç etti. Bununla birlikte, çoğu Puritan, İngiltere Kilisesi içinde kaldı.

Massachusetts Körfezi Kolonisi Tanrı tarafından bir ceza mıydı sorusuyla ilgili olarak, eski New England kolonileri başarısız olmaya başladığında, Massachusetts Körfezi Kolonileri bunu dinî nedenlerden ziyade finansal nedenlerle bir koloni kurmalarının bir ceza olarak gördüler. Bu görüş, Cotton Mather'ın Magnalia adlı kitabına dayanmaktadır.

Puritan göçmenler İngiltere'nin nereden geldiği sorusuyla ilgili olarak, Puritan göçmenleri neredeyse İngiltere'nin her bölgesinden geliyordu. En büyük gruplar ise Doğu ve Güney İngiltere'den gelmekteydi; özellikle Norfolk, Suffolk ve Essex gibi Doğu Anglia illeri; Londra, Hertfordshire ve Kent; ile Wiltshire, Somerset, Dorset gibi güneybatı illeri.

Separatist ve ayrılmayan Puritanlar arasındaki fark sorusuna verilen cevap ise, çoğu Puritan'ın "ayrılmayan Puritanlar" olduğu ve İngiltere Kilisesi'nden ayrı olan ayrı bir cemaat kurmayı savunmadığıydı. Küçük bir azınlık ise "ayrılan Puritanlar"dı ve İngiltere Kilisesi dışında cemaatlerin kurulmasını savunuyordu.

Puritanlar ile Protestanlar arasındaki fark sorusu, geniş tarihsel anlamda, Puritan teriminin her iki grubu da kapsadığını belirtmektedir. Puritanlar, Kudüs'ün en radikal Protestan grupları olan Kvekerler, Arayıcılar ve Familists gibi gruplarla karıştırılmamalıdır. Bu gruplar, bireylerin doğrudan Kutsal Ruh tarafından yönlendirilebileceğine ve doğrudan vahiyi Kutsal Kitap'tan üstün tuttuklarına inanıyorlardı.

Puritanların efendi ve hizmetçi arasındaki ilişkiyi nasıl gördüğü sorusu ise, Puritanlar efendi-hizmetçi ilişkisini ebeveyn-çocuk ilişkisine benzer şekilde görüyorlardı. Ebeveynlerin evde Puritan dinî değerlerini korumaları bekleniyorsa, efendiler de genç hizmetçilere konut sağlama ve eğitim verme gibi ebeveynsel sorumlulukları üstlenirlerdi.