X-ışınlarının radyolojide kullanılan en önemli özellikleri arasında dokuyu geçebilme yetenekleri yer almaktadır. Bu özelliği sayesinde iç organların ve kemiklerin görüntülenmesi mümkün olmaktadır. Ayrıca X-ışınlarının flüoresans ve fotografik özellikleri de görüntülerin elde edilmesine yardımcı olmaktadır.

X-ışınlarının frekansı ise madde tarafından tutulma özelliği ile ilişkilidir. X-ışınları maddeyi geçerken maddenin atom numarası, yoğunluğu ve kalınlığına bağlı olarak absorpsiyon özelliği değişir. Atom numarası, yoğunluk ve kalınlık arttıkça X-ışınlarının maddeden absorbe olma oranı da artmaktadır.

X ışınlarının betondan geçip geçmediği sorusuna ise belirtmek gerekir ki, X ışınları betondan geçebilir ancak bu geçiş miktarı betonun yoğunluğuna ve kalınlığına bağlıdır. Gama ışınlarını durdurmak için genellikle kurşun veya kalın beton tabakaları tercih edilir.

Işınların temel özellikleri arasında ışın hızı, frekansı ve dalga boyu yer almaktadır. X ışınlarının hızının ışık hızı olduğu ve frekansının yüksek olduğu, dolayısıyla dalga boyunun da küçük olduğu bilinmektedir.

Gama ışınları ve X-ışınları elektromanyetik radyasyona örnektir ve iyonlaştırıcı radyasyondurlar. Gama ışınları, X-ışınları gibi elektromanyetik dalgalardır ve atomlarda iyonlaşmaya sebep olabilirler.

Penetrasyon özelliği genellikle tıpta virüs penetrasyonu olarak adlandırılmaktadır. Bu, virüsün hücre içine girmesi anlamına gelir ve vücuda zarar verme potansiyeline sahiptir. Virüsün penetrasyon yeteneği, enfeksiyonun yayılmasında önemli bir rol oynar.

Işın çeşitleri içinde radyo dalgaları, mikrodalga, kızıl ötesi, görünür ışık, mor ötesi, X-ışınları ve gama ışınları gibi çeşitli elektromanyetik ışınlar bulunmaktadır. Bu ışınlar farklı frekans ve dalga boylarına sahiptir ve çeşitli amaçlarla kullanılmaktadır.