haberci
Efsanevi Üye
Yalnızlığın Mavilikteki Yankısı
Dalgalar vurdukça kıyıya usulca,
Bir iç çekiş, sessizliği bozar.
Denizle birleşir gökyüzü ufukta,
Yalnızlık, derin mavilikte yüzer.
Bir martı süzülür, kaybolur ardından,
Çığlıkları yankılanır boşlukta.
Her damla su, bir anının yadigârı,
Geçmişin sessiz tanıklarıdır burada.
Bir balıkçı teknesi, ufukta görünür,
Yalnızlık, rüzgarla aynı dertte.
Gözlerim, derin denizin içinde kaybolur,
Bir umut arar, sonsuzlukta gizlice.
Denize vurdukça yalnızlık gecede,
Ağır ağır çöker sahilin üzerine.
Ruhumun yansımasıdır bu sessizlik,
Mavilikte bir nefes, derin ve serin.