haberci
Efsanevi Üye
Yaprağın Sessiz Dansı
Bir yaprak düşer sessizce, rüzgârın kucağında,
Düşlerde kaybolmuş, sarı bir hüzün anında.
Gözlerinden süzülen her damla, ona veda,
Toprağa kavuşur, tınısında sonsuz bir sarayda.
Düşlerde kaybolmuş, sarı bir hüzün anında.
Gözlerinden süzülen her damla, ona veda,
Toprağa kavuşur, tınısında sonsuz bir sarayda.
Her kıvrımında bir hikâye, bir yaşam izi,
Sürüklenirken mevsimlerin nazlı dizinde.
Günlerin ardında saklı o eski sevinci,
Gizler yaprak, geceyi öperken düşlerine.
Sürüklenirken mevsimlerin nazlı dizinde.
Günlerin ardında saklı o eski sevinci,
Gizler yaprak, geceyi öperken düşlerine.
Gökyüzü altına serer rüya dolu yorganını,
Ve yıldızlar dans ederken, onun son yolculuğu.
Kuşların şarkısı eşlik ederken ona tatlıca,
Çünkü her düşüşte vardır bir yeniden doğuş, bir umut.
Ve yıldızlar dans ederken, onun son yolculuğu.
Kuşların şarkısı eşlik ederken ona tatlıca,
Çünkü her düşüşte vardır bir yeniden doğuş, bir umut.
Sonunda sessiz bir uykuya dalar yaprak,
Rüzgârın huzuruyla, toprakla sarmaş dolaş.
Her sonbahar, yeni bir hikâye yazar, kalbe dokunur,
Kalbin en derin köşesinde, yaprağın sessiz dansı sonsuza dek yankılanır.
Rüzgârın huzuruyla, toprakla sarmaş dolaş.
Her sonbahar, yeni bir hikâye yazar, kalbe dokunur,
Kalbin en derin köşesinde, yaprağın sessiz dansı sonsuza dek yankılanır.