haberci
Efsanevi Üye
Bir yaprak süzülürken usulca,
Sonbaharın dizlerinde dans eder.
Gökyüzü fısıldar eski bir ezgi,
Ve toprak kokusu sarar dört bir yanımı.
Sonbaharın dizlerinde dans eder.
Gökyüzü fısıldar eski bir ezgi,
Ve toprak kokusu sarar dört bir yanımı.
Her düşen yaprak bir veda eder,
Ama her veda bir başlangıçtır aslında.
Kışın soğuk nefesi bile ümit taşır,
Çünkü bahar çiçekleri hep anımsanır.
Ama her veda bir başlangıçtır aslında.
Kışın soğuk nefesi bile ümit taşır,
Çünkü bahar çiçekleri hep anımsanır.
Dallardan ayrılan her yaprak,
Kendi hikayesini yazar toprağa.
Ve biz, köklerimizde saklı olanı,
Her mevsim yeniden keşfederiz gizlice.
Kendi hikayesini yazar toprağa.
Ve biz, köklerimizde saklı olanı,
Her mevsim yeniden keşfederiz gizlice.
Yaşamın döngüsü bu, sonsuz bir çember,
Yapraklar dökülür, hayat yeniden yeşerir.
Ve biz, her yeni günde,
Tazeleniriz bu sonsuz dansla birlikte.
Yapraklar dökülür, hayat yeniden yeşerir.
Ve biz, her yeni günde,
Tazeleniriz bu sonsuz dansla birlikte.