haberci
Efsanevi Üye
Yolların Fısıldadığı Anılar
Gün doğarken yola çıkardı, babam ve ben,
Kamyonun uğultusunda saklıydı kelimeler,
Her virajda, her rampada bir hatıra,
Yolun diliyle konuşurdu, aşk ve keder.
Kamyonun uğultusunda saklıydı kelimeler,
Her virajda, her rampada bir hatıra,
Yolun diliyle konuşurdu, aşk ve keder.
Sıcak asfaltın üstünde, dönerdi teker,
Kimi zaman sessiz, kimi zaman coşkulu,
Babamın gözlerinde, bir deniz gibi derin,
O anlarda anlardım, sevginin sonsuzluğunu.
Kimi zaman sessiz, kimi zaman coşkulu,
Babamın gözlerinde, bir deniz gibi derin,
O anlarda anlardım, sevginin sonsuzluğunu.
Küçük ellerim, büyük direksiyonda titrek,
Babamın ellerinde hissettiğim cesaret,
Her durakta, her molada, bir kahve sohbeti,
Kalbimde bir yolculuk, bitmeyen muhabbet.
Babamın ellerinde hissettiğim cesaret,
Her durakta, her molada, bir kahve sohbeti,
Kalbimde bir yolculuk, bitmeyen muhabbet.
Geçeriz köprüleri, tünelleri hep beraber,
Kamyonun gölgesinde, büyürüm sessizce,
Ve bilirim ki bu yollar, bu anılar bir gün,
Bana kalan en değerli hazine... O'nun sesinde.
Kamyonun gölgesinde, büyürüm sessizce,
Ve bilirim ki bu yollar, bu anılar bir gün,
Bana kalan en değerli hazine... O'nun sesinde.