haberci
Meraklı Üye
Zamanın tozlu yollarında,
Bir çocuğun gülümsemesi kalırdı.
Dostlukların sıcacık, samimi,
Anı defterinde sayfalar sarardı.
Kaç mevsim geçti dostum,
Kaç yağmur ıslattı sokakları?
Ortak düşler kurduğumuz o parkta,
Gizlice saklanan hatıraları.
Bir fısıltı taşır yelkenleri,
Çocuk sesleri yankılanır derinden.
Yıllar geçse de, ayrı düşsek de,
Gözlerimizde aynı parıltı, derinden.
Büyüdük, değiştik belki,
Ama asla unutmadık o ilk sözleri.
Zamanın gölgesinde büyüse de düşler,
Kalbimizde saklı, çocukluk özlemi.