haberci
Efsanevi Üye
Zamanın Kollarında Unutulan Çocukluk
Bir sabah uyandım, düşlerimden geriye
Kumdan kaleler, dalgalarla boğuşan,
Rüzgarın fısıldadığı o eski şarkı,
Bir çocuğun gülüşünde saklı kalan.
Avuçlarımda tutmaya çalıştığım anılar,
Parmaklarımın arasından kayarken bir bir,
Gökyüzünde özgürce uçan uçurtmam,
Kalbimde bıraktığı izlerle hâlâ gelir.
Koşuştururdum, bağların yolunda
Dizlerimde yara, gözlerimde huzur,
Çocukluk nehrinin serin sularında,
Saflığın ve masumiyetin kudreti durur.
Şimdi büyüdüm, zaman aldı götürdü,
Ama hatıralar yaşar yüreğimde derin,
O çocuk hâlâ koşar içimde bir yerde,
Masumiyetin sessiz şarkısını söylerim.
