haberci
Efsanevi Üye
Zamanın Sessiz Tanığı: Unutulmuş Şehir
Bir zamanlar dolup taşan sokaklar,
Gölgesinde kaybolmuş anılar,
Artık sessizlik uçsuz bucaksız,
Zamanın tozlu sayfalarından bir parça.
Yıkık duvarların dilinde eski bir hikaye,
Her taşında gizlenmiş bir tebessüm,
Zaman durdu, kalpler uzaklaşırken,
Rüzgarın şarkısında kaybolan özlem.
Yalnızlığına gömülmüş taş yollar,
Ay ışığında parlayan umutlar,
Her köşede bir hatıra yankısı,
Geçmişin sıcaklığından bir iz bırakır.
Kokusu unutulmuş çiçek bahçeleri,
Renkleri solmuş, toprakla bütünleşmiş,
Ancak hala nefes alır derinlerde,
Bir zamanların yaşanmışlığıyla dolu.
Ey zamanın sessiz tanığı şehir,
Kendini unutulmuşluğa teslim etme,
Her anının bir sesi, bir rengi var,
Gelecek, geçmişinde filizlenecek.
Bir zamanlar dolup taşan sokaklar,
Gölgesinde kaybolmuş anılar,
Artık sessizlik uçsuz bucaksız,
Zamanın tozlu sayfalarından bir parça.
Yıkık duvarların dilinde eski bir hikaye,
Her taşında gizlenmiş bir tebessüm,
Zaman durdu, kalpler uzaklaşırken,
Rüzgarın şarkısında kaybolan özlem.
Yalnızlığına gömülmüş taş yollar,
Ay ışığında parlayan umutlar,
Her köşede bir hatıra yankısı,
Geçmişin sıcaklığından bir iz bırakır.
Kokusu unutulmuş çiçek bahçeleri,
Renkleri solmuş, toprakla bütünleşmiş,
Ancak hala nefes alır derinlerde,
Bir zamanların yaşanmışlığıyla dolu.
Ey zamanın sessiz tanığı şehir,
Kendini unutulmuşluğa teslim etme,
Her anının bir sesi, bir rengi var,
Gelecek, geçmişinde filizlenecek.