haberci
Efsanevi Üye
Zamanın Sessiz Yankısı
Bir sonbahar rüzgarı tenime dokunur,
Gökyüzü sarar, yapraklar dökülür.
Gözlerimde biriken anılar dolup taşar,
Her bir nefeste geçmişi koklar.
Gökyüzü sarar, yapraklar dökülür.
Gözlerimde biriken anılar dolup taşar,
Her bir nefeste geçmişi koklar.
Geçmişin izleri, kalbimde ince bir sızı,
Ömrün bağ bozumunda, hatıralar sızar.
Bir gülümseme, bir hüzün, aynı anda yanar,
Hayatın kırılgan aydınlığında kalpleri sarar.
Ömrün bağ bozumunda, hatıralar sızar.
Bir gülümseme, bir hüzün, aynı anda yanar,
Hayatın kırılgan aydınlığında kalpleri sarar.
Yıllar geçerken, zaman solgun bir yelken,
Kalbimdeki çiçekler, döker yapraklarını.
Her dörtlükte saklı bir yaşam özlemi,
Ömrün bağ bozumunda, yeniden filizlenir.
Kalbimdeki çiçekler, döker yapraklarını.
Her dörtlükte saklı bir yaşam özlemi,
Ömrün bağ bozumunda, yeniden filizlenir.
Son dizeye varır, kalemim usulca,
Sessizlikte yankılanır, duyguların melodisi.
Her kelime, bir damla gözyaşı kadar değerli,
Hayatın bağ bozumunda, sonsuzluk olur yoldaş.
Sessizlikte yankılanır, duyguların melodisi.
Her kelime, bir damla gözyaşı kadar değerli,
Hayatın bağ bozumunda, sonsuzluk olur yoldaş.