haberci
Efsanevi Üye
Tozlu raflarda durur, sessiz sedasız,
Babamın çocukluğundan kalma oyuncaklar,
Her biri bir anı, her biri bir sır,
Geçmişin gölgesinde saklı kalan yıllar.
Kimi tahtadan bir araba, kimi kumaştan bir bebek,
Hepsinde bir sevda, hepsinde bir emek,
Babamın minik elleriyle dokunduğu,
Bu oyuncaklar, zamanın tanıklarıdır.
Düşler kurduğu, hayallerle dolu,
O eski günleri anlatırlar bize,
Bir çocuğun masum gülümsemesiyle,
Gönüllerde silinmez izler bırakır.
Geçmişin tatlı hüznü, geleceğe umut,
Babamın çocukluğu, benim bugünkü yolum,
Bir köprü kurar zamanda, sevgiyle dolu,
Kalpte saklı, değerli bir anı olur.