haberci
Meraklı Üye
Zamanın unuttuğu bir mektup, eski bir çekmecede,
Tozlu bir köşede saklanmış, sessizce beklemekte.
Kalemin izleri solmuş, kağıt sararmış,
Ama duygular hâlâ taptaze, kalbe dokunmakta.
Tozlu bir köşede saklanmış, sessizce beklemekte.
Kalemin izleri solmuş, kağıt sararmış,
Ama duygular hâlâ taptaze, kalbe dokunmakta.
Satırlar arasına sıkışmış bir sevda hikayesi,
Her harf ayrı bir özlem, her kelime bir anı.
Unutulan bir zaman diliminde, kim bilir hangi bahar,
Kalemi elinden bırakıp yazan, gözlerinde bir damla yaş.
Her harf ayrı bir özlem, her kelime bir anı.
Unutulan bir zaman diliminde, kim bilir hangi bahar,
Kalemi elinden bırakıp yazan, gözlerinde bir damla yaş.
Kalp atışlarının yankısı sanki her cümlede,
Bir hayalin, bir rüyanın, belki de bir vedanın sesi.
Yazılanlar, okunanlar bir sır gibi saklanmış,
Belki de hiç okunmadı, belki de hep unutuldu.
Bir hayalin, bir rüyanın, belki de bir vedanın sesi.
Yazılanlar, okunanlar bir sır gibi saklanmış,
Belki de hiç okunmadı, belki de hep unutuldu.
Şimdi kim bilir kimin ellerinde, hangi anılarla birlikte,
Belki bir tebessümle anılacak, belki de gözlerden yaş dökecek.
Ama biz biliriz ki, her mektup kendi hikayesini yaşar,
Ve her hikaye, bir kalpte sonsuzluğa karışır.
Belki bir tebessümle anılacak, belki de gözlerden yaş dökecek.
Ama biz biliriz ki, her mektup kendi hikayesini yaşar,
Ve her hikaye, bir kalpte sonsuzluğa karışır.