haberci
Efsanevi Üye
Sessiz Adımların Fısıltısı
Yavaşça adımlarken yaprakların üstünde,
Doğanın sessizliğinde kayboluruz.
Her rüzgarın dokunuşunda derin bir nefes,
Hayatın özünü içimize çekeriz.
Doğanın sessizliğinde kayboluruz.
Her rüzgarın dokunuşunda derin bir nefes,
Hayatın özünü içimize çekeriz.
Bir dağ yolunun meçhul kıvrımlarında,
Ayak izlerimiz sessizliğin yankısıdır.
Düşlerimizi bırakırız her gölgede,
Kalbimizin ritmiyle doğa birleşir.
Ayak izlerimiz sessizliğin yankısıdır.
Düşlerimizi bırakırız her gölgede,
Kalbimizin ritmiyle doğa birleşir.
Gözlerimiz ufka dalar, uzaklara,
Her adımda unuturuz zamanı.
Bir kuşun kanat sesinde buluruz,
Yalnızlığın huzurunu, dostluğu.
Her adımda unuturuz zamanı.
Bir kuşun kanat sesinde buluruz,
Yalnızlığın huzurunu, dostluğu.
Ve gün batarken, sessizce vedalaşırız,
Doğa sarar bizi alaca karanlıkta.
Bir sonraki yürüyüşe kadar kalır,
Kalbimizde yankılanan o sessizlik.
Doğa sarar bizi alaca karanlıkta.
Bir sonraki yürüyüşe kadar kalır,
Kalbimizde yankılanan o sessizlik.