Afrika’daki aç insanlar
Yıllardır Afrika’da açlıktan ölen insanlar haberleri izleriz. Afrika ve açlık adeta özdeşleşmiş durumdadır. Özellikle Afrika’daki aç çocuklar görüntüleri akıllara Afrika’daki insanlar nasıl yaşıyor, Afika’daki açlığın sebebi nedir sorularını getirmekte.
Afrika’da açlıktan ölenler özellikle din karşıtı çevreler tarafından sıklıkla verilen bir örnektir bu. ”Madem Allah herkesin rızkını veriyor o zaman Afrika’da çocuklar neden açlıktan ölüyor” denilerek sanki Allah rızık konusunda adaletli davranmıyor gibi bir imaj oluşturulmaya çalışılıyor. Bu sorulara maruz kalan çoğu inançlı insan Afrikadaki açlığın nedenleri konusunda net cevap veremiyor.
Bu konuda din karşıtlarının yaptığı büyük bir aldatmacadan ibaret. Afrika’da açlıktan ölen çocuklar yok mu? Evet var ama acaba bu çocuklar Allah onları rızıklandırmadığı için mi yoksa başta anne-babalarının içinde olduğu kendi milletlerinin sorumsuzluğu ve akılsızlığı yüzünden mi ölüyorlar?
Bazı istatistikler bize gerçeklerin hiç de bazılarının anlattığı gibi olmadığını söylüyor:
Yıllardır açlıktan perişan olduklarını, yiyecek bir şey bulamadıklarını düşündüğümüz Afrika ülkeleri Dünya nüfus artış oranlarında liderliği kimseye kaptırmıyorlar. Hatta bu konuda fenomen haline gelmiş Somali listenin 16. sırasında yer alarak başlarda oynuyor. Listeyi buradan görebilirsiniz.
Ne kadar enterasan değil mi? Yıllardır açlıktan kırılan ülkeler üreme konusunda da Dünya’da liste başı. Nüfusları korkunç bir hızla artıyor. Madem insanlar bu coğrafyada hep aç, nasıl çoğalıyorlar? O bedenler nasıl gelişiyor, büyüyor? Beslenmeden böyle bir nüfus artışı mümkün olabilir mi? Acaba yiyecek mi az insan mı çok? Halbuki 60-70 yaşında insanlara bile sorsanız size çocukluklarından beri başta Somali olmak üzere Afrika’da açlıktan ölen insan görüntüleri izlediklerini söylerler. Bize anlatıldığı mantıkla baktığımızda günümüzde Afrika’da çok az insan kalmış olması gerekmez miydi?
En sıradan zeka bile bir ömür sürdüğü coğrafyanın kaynaklarının sınırlarını, mevsimsel döngülerini bilir ve eğer aklını kullanırsa sıradışı durumlar içinde gücü yettiği oranda tedbirini alabilir.
Belgesel izleyenler bilir, hayvanlar bile üremelerini kaynakların durumuna göre ayarlıyor. Kurak dönemlerde veya soğuk kış mevsimlerinde üremeye ara veriyorlar. Hatta üreme için yıllarca karnındaki embriyonun gelişimini durdurarak şartların iyileşmesini bekleyen hayvanlar var. Çoğu hayvan beslenme durumu oranında yavru doğuruyor. Yavru sahibi olduklarında da onları belli bir yetişkinliğe ulaştırmadan hemen yenilerini de yapayım diye bir uğraş içine de girmiyorlar. Yada stres altında olan, kendini güvende hissetmeyen hayvanlarda üremesini durduruyor. Çünkü böyle bir ortamda yavrusu güvende olmayacak.
Hadi hayvanların ki içgüdü diyelim, akıl sahibi insan niye bundan ders çıkarmaz?
Sadece Afrika’mı bu halde? Suriye’de yıllardır korkunç bir iç savaş var. Binlerce çocuk savaş alanları haline gelmiş kentlere yapılan saldırılarda veya göç yollarında hastalıktan, yetersiz beslenmeden, tedavi imkanları bulunmamasından dolayı ölüyor. Çok sayıda Suriye’li ailede Türkiye’ye göç ediyor. Türkiye’ye gelen neredeyse bütün ailelerin kucağında yeni doğmuş bebekler veya çok sayıda küçük çocuk görüyoruz.
Bu kadar sıkıntılara rağmen bakıyoruz aynen Afrika’da olduğu gibi bu sorunlu coğrafyada da üremeye hiç ara verilmemiş. Kaynaklar nedir, bu çocukları nasıl besleriz, can güvenlikleri var mı diye düşünen veya şu sıkıntılı günleri atlatalım, kötü ortamdan uzaklaşalım selamete çıkalım öyle çocuk yaparız diyen, çocuk sayısını kaynaklara göre ayarlayan yok. Pislik içinde yaşayan, her gün saçma sapan sebeplerden bir sürü insanın öldüğü Hindistan da buna örnektir.
Allah her coğrafyada çeşitli imkanlar ve rızık kaynakları yaratmıştır. Açlıktan perişan olduğunu düşündüğümüz Afrika gerçekte bu kaynaklara en fazla sahip olan coğrafyalardan biridir. Bu kaynakları düzenli, gerektiği ölçülerde kullanmak da akıl sahibi olan insanın sorumluluğundadır.
Çocuklarımız bizim mesuliyetimizdedir. Kendisi çalışamayan, üretemeyen çocuklarımız, Allah’ın verdiği imkanlarla bizim onları beslememize, giydirmemize ve korumamıza muhtaçtırlar.
İşte bu noktada durup düşünmek lazım, o açlıktan veya savaş sebebiyle ölen çocuklar kimin yanlış politikaları yüzünden ölüyor? Bu çocukların ölümünde kendi anne-babalarının akılsızlığı veya sorumsuzluğu yok mu?
O çocukların ölümünün gerçek sorumluları bu kadarcık bir tedbiri almayan ama sorsanız akıl sahibi olduğunu söyleyen insanlar değil mi? İnsan nasıl oluyorda kendini çok üstün gördüğü hayvanlardan bile daha aciz durumlara düşüp, gereken tedbirleri almıyor?
Din düşmanı şeytanlar bunları malzeme yapmaktan elbette geri durmazlar. Peki Allah’ın verdiği aklı kullanmayan, kaynakları doğru işletmeyen, bunun sonucu olarak başlarına gelen felaketler karşısında ”Kader” deyip suçu Allah’a atanlar onlardan daha mı masum?
Şura 30: ”Size isabet eden her musibet, ellerinizin kazandığı dolayısıyladır. (Allah,) Çoğunu da affeder.”
Allah kainatın yaratılışından beri her şeyi kurallara bağlamıştır. İnsan da Dünya sınavının gereği olarak Sünnetullah denilen bu kurallara bağlıdır. Aklını kullanır gereğini yapar mutlu olur veya hevasına uyar, şeytanın ardına takılır hem Dünya’sını hem Ahiret’ini kaybeder. Allah kimseye zulmetmez. Allah elbette o masum çocukların ecrini verir ama ya onları bu hale düşüren büyüklerin hali ne olacak?
Elbette sebebi ne olursa olsun muhtaç durumdaki toplumlara yardım etmek zorundayız ama şu bilinmeli ki çoğu toplumun bu yardımlardan ziyade eğitime ihtiyacı var. Yardımlar günü kurtarır ama eğitim geleceği kurtarır.
Kuran temelli gerçek İslam toplumlardan bireylere kadar her türlü sorunun çözümüdür. Ne doymak bilmez vahşi kapitalizm neden insanları hayvan sürülerine çeviren Komünizm insanlığa fayda getirmez.
Yıllardır Afrika’da açlıktan ölen insanlar haberleri izleriz. Afrika ve açlık adeta özdeşleşmiş durumdadır. Özellikle Afrika’daki aç çocuklar görüntüleri akıllara Afrika’daki insanlar nasıl yaşıyor, Afika’daki açlığın sebebi nedir sorularını getirmekte.
Afrika’da açlıktan ölenler özellikle din karşıtı çevreler tarafından sıklıkla verilen bir örnektir bu. ”Madem Allah herkesin rızkını veriyor o zaman Afrika’da çocuklar neden açlıktan ölüyor” denilerek sanki Allah rızık konusunda adaletli davranmıyor gibi bir imaj oluşturulmaya çalışılıyor. Bu sorulara maruz kalan çoğu inançlı insan Afrikadaki açlığın nedenleri konusunda net cevap veremiyor.
Bu konuda din karşıtlarının yaptığı büyük bir aldatmacadan ibaret. Afrika’da açlıktan ölen çocuklar yok mu? Evet var ama acaba bu çocuklar Allah onları rızıklandırmadığı için mi yoksa başta anne-babalarının içinde olduğu kendi milletlerinin sorumsuzluğu ve akılsızlığı yüzünden mi ölüyorlar?
Bazı istatistikler bize gerçeklerin hiç de bazılarının anlattığı gibi olmadığını söylüyor:
Yıllardır açlıktan perişan olduklarını, yiyecek bir şey bulamadıklarını düşündüğümüz Afrika ülkeleri Dünya nüfus artış oranlarında liderliği kimseye kaptırmıyorlar. Hatta bu konuda fenomen haline gelmiş Somali listenin 16. sırasında yer alarak başlarda oynuyor. Listeyi buradan görebilirsiniz.
Ne kadar enterasan değil mi? Yıllardır açlıktan kırılan ülkeler üreme konusunda da Dünya’da liste başı. Nüfusları korkunç bir hızla artıyor. Madem insanlar bu coğrafyada hep aç, nasıl çoğalıyorlar? O bedenler nasıl gelişiyor, büyüyor? Beslenmeden böyle bir nüfus artışı mümkün olabilir mi? Acaba yiyecek mi az insan mı çok? Halbuki 60-70 yaşında insanlara bile sorsanız size çocukluklarından beri başta Somali olmak üzere Afrika’da açlıktan ölen insan görüntüleri izlediklerini söylerler. Bize anlatıldığı mantıkla baktığımızda günümüzde Afrika’da çok az insan kalmış olması gerekmez miydi?
En sıradan zeka bile bir ömür sürdüğü coğrafyanın kaynaklarının sınırlarını, mevsimsel döngülerini bilir ve eğer aklını kullanırsa sıradışı durumlar içinde gücü yettiği oranda tedbirini alabilir.
Belgesel izleyenler bilir, hayvanlar bile üremelerini kaynakların durumuna göre ayarlıyor. Kurak dönemlerde veya soğuk kış mevsimlerinde üremeye ara veriyorlar. Hatta üreme için yıllarca karnındaki embriyonun gelişimini durdurarak şartların iyileşmesini bekleyen hayvanlar var. Çoğu hayvan beslenme durumu oranında yavru doğuruyor. Yavru sahibi olduklarında da onları belli bir yetişkinliğe ulaştırmadan hemen yenilerini de yapayım diye bir uğraş içine de girmiyorlar. Yada stres altında olan, kendini güvende hissetmeyen hayvanlarda üremesini durduruyor. Çünkü böyle bir ortamda yavrusu güvende olmayacak.
Hadi hayvanların ki içgüdü diyelim, akıl sahibi insan niye bundan ders çıkarmaz?
Sadece Afrika’mı bu halde? Suriye’de yıllardır korkunç bir iç savaş var. Binlerce çocuk savaş alanları haline gelmiş kentlere yapılan saldırılarda veya göç yollarında hastalıktan, yetersiz beslenmeden, tedavi imkanları bulunmamasından dolayı ölüyor. Çok sayıda Suriye’li ailede Türkiye’ye göç ediyor. Türkiye’ye gelen neredeyse bütün ailelerin kucağında yeni doğmuş bebekler veya çok sayıda küçük çocuk görüyoruz.
Bu kadar sıkıntılara rağmen bakıyoruz aynen Afrika’da olduğu gibi bu sorunlu coğrafyada da üremeye hiç ara verilmemiş. Kaynaklar nedir, bu çocukları nasıl besleriz, can güvenlikleri var mı diye düşünen veya şu sıkıntılı günleri atlatalım, kötü ortamdan uzaklaşalım selamete çıkalım öyle çocuk yaparız diyen, çocuk sayısını kaynaklara göre ayarlayan yok. Pislik içinde yaşayan, her gün saçma sapan sebeplerden bir sürü insanın öldüğü Hindistan da buna örnektir.
Allah her coğrafyada çeşitli imkanlar ve rızık kaynakları yaratmıştır. Açlıktan perişan olduğunu düşündüğümüz Afrika gerçekte bu kaynaklara en fazla sahip olan coğrafyalardan biridir. Bu kaynakları düzenli, gerektiği ölçülerde kullanmak da akıl sahibi olan insanın sorumluluğundadır.
Çocuklarımız bizim mesuliyetimizdedir. Kendisi çalışamayan, üretemeyen çocuklarımız, Allah’ın verdiği imkanlarla bizim onları beslememize, giydirmemize ve korumamıza muhtaçtırlar.
İşte bu noktada durup düşünmek lazım, o açlıktan veya savaş sebebiyle ölen çocuklar kimin yanlış politikaları yüzünden ölüyor? Bu çocukların ölümünde kendi anne-babalarının akılsızlığı veya sorumsuzluğu yok mu?
O çocukların ölümünün gerçek sorumluları bu kadarcık bir tedbiri almayan ama sorsanız akıl sahibi olduğunu söyleyen insanlar değil mi? İnsan nasıl oluyorda kendini çok üstün gördüğü hayvanlardan bile daha aciz durumlara düşüp, gereken tedbirleri almıyor?
Din düşmanı şeytanlar bunları malzeme yapmaktan elbette geri durmazlar. Peki Allah’ın verdiği aklı kullanmayan, kaynakları doğru işletmeyen, bunun sonucu olarak başlarına gelen felaketler karşısında ”Kader” deyip suçu Allah’a atanlar onlardan daha mı masum?
Şura 30: ”Size isabet eden her musibet, ellerinizin kazandığı dolayısıyladır. (Allah,) Çoğunu da affeder.”
Allah kainatın yaratılışından beri her şeyi kurallara bağlamıştır. İnsan da Dünya sınavının gereği olarak Sünnetullah denilen bu kurallara bağlıdır. Aklını kullanır gereğini yapar mutlu olur veya hevasına uyar, şeytanın ardına takılır hem Dünya’sını hem Ahiret’ini kaybeder. Allah kimseye zulmetmez. Allah elbette o masum çocukların ecrini verir ama ya onları bu hale düşüren büyüklerin hali ne olacak?
Elbette sebebi ne olursa olsun muhtaç durumdaki toplumlara yardım etmek zorundayız ama şu bilinmeli ki çoğu toplumun bu yardımlardan ziyade eğitime ihtiyacı var. Yardımlar günü kurtarır ama eğitim geleceği kurtarır.
Kuran temelli gerçek İslam toplumlardan bireylere kadar her türlü sorunun çözümüdür. Ne doymak bilmez vahşi kapitalizm neden insanları hayvan sürülerine çeviren Komünizm insanlığa fayda getirmez.
