Ağız kokusu denilen durum sairleri tarafından nefes kokusudur.
Sebebi meyyit bakterilerin atık hususu olan ve volatile (sülfür) ismi verilen bir gazdır. Bu bakterilerin bulunduğu yanlar ağızdan başlayıp anüse kadar inen, vücudumuzun bütün boşluklarıdır. Yani ağız, sinüsler, akciğerler, burun, boğaz, mide ve bağırsaklardır.
Nefeste oluşan berbat koku büyük orantıda ağız içi kaynaklıdır. Ağız içi bir infeksiyon, ilerlemiş bir dişeti illeti, dişlerde çürükler, münasebetli yapılmamış diş restorasyonları ya da yalnızca ağız içinde birkaç saatten ziyade kalmış azık artıklarına yerleşen bakteriler kokuya sebep olurlar. Ağızda farklı metallerden yapılmış restorasyonların olması(amalgam dolgu, nikel, altın, krom, cobalt üzere metallerle yapılmış diş kaplamaları ya da protezleri) , bu gereçler arasında elektriklenmeye ve korozyona(metal açığa çıkması) neden olduğun ağızda metalik bir koku ve tada neden olurlar.
Lakin bazen hastanın dişeti illeti, dolgusu yahut kaplaması olmasa da günde 3 defa dişlerini fırçalasa ve diş ipi kullansa bile ağız kokusu olabilir.
Kokuya sebep olan sistemik sorunlar ise tonsilit, akciğer iltihabı, sinüzit, şeker illeti (aseton kokusu), mide bağırsak marazları, böbrek yetmezliği (balıksı koku), karaciğer ve metabolizma bozukluklarıdır.
Bu durumda hastanın bağırsak florası ismini verdiğimiz bütün boş organlarda bulunan, probiyotik bakterileri ve maya mantarlarını denetim etmek gerekir. Antibiyotik tasarrufunda, yanlış beslenmelerde(fast food stili beslenme, unlu ve şekerli azıkların çok tüketilmesi) ve sezaryen doğumlu çocuklarda bağırsak florası bozulur, probiyotik bakteriler azalır, maya mantarları artar. Bağırsaklarda bulunan alışılagelmiş floradaki bakterilerin azalması zararlı bakterilerin artmasına da neden olur. Bu zararlı bakteriler de volatile denilen gazı üretir. Hastanın ağız kokusunun yanı sıra midede gaz, şişkinlik, kabızlık ya da ishal, deri döküntüleri, sinüzit, dişeti marazları ya da uygun fırçalamaya karşın sık diş çürüğü oluşumu görülür.
Tıpkı devranda nefes kokusunda sistemik marazların varlığında da değişiklikler olur. Örneğin: Diabette tatlı meyve kokusu varken, böbrek yetmezliğinde balık kokusu, isovalerik asit eksikliğinde terli ayak kokusu, karaciğer hastalıklarında çürük yumurta kokusu, böbrek hastalıklarında amonyak, akut eklem romatizmasında tatlı asit kokusu görülür.
Yani ağız kokusu geçiştirilmemesi gereken değerli bir durumun belirtisi olabilir. Diş doktoru tarafından ağızda kokuya neden olacak bütün problemli yerler tedavi edildikten sonra hala koku öbürleri tarafından hissediliyorsa bağırsak florası denetim edilip gerekli tedaviler yapılmalıdır.
Lisan fırçalama ağız kokusunda ne kadar tesirlidir?
Koku yapan bakteriler lisan sırtı denilen lisanın art ortamına yapışır. Lisanı fırçalamak muvakkat olarak bu ortamdaki bakterileri ortadan kaldırsa da kokunun sebebi ortadan kaldırılmadığı sürece koku devam edecektir.
Dt. Tijen Secerli Dürer
Sebebi meyyit bakterilerin atık hususu olan ve volatile (sülfür) ismi verilen bir gazdır. Bu bakterilerin bulunduğu yanlar ağızdan başlayıp anüse kadar inen, vücudumuzun bütün boşluklarıdır. Yani ağız, sinüsler, akciğerler, burun, boğaz, mide ve bağırsaklardır.
Nefeste oluşan berbat koku büyük orantıda ağız içi kaynaklıdır. Ağız içi bir infeksiyon, ilerlemiş bir dişeti illeti, dişlerde çürükler, münasebetli yapılmamış diş restorasyonları ya da yalnızca ağız içinde birkaç saatten ziyade kalmış azık artıklarına yerleşen bakteriler kokuya sebep olurlar. Ağızda farklı metallerden yapılmış restorasyonların olması(amalgam dolgu, nikel, altın, krom, cobalt üzere metallerle yapılmış diş kaplamaları ya da protezleri) , bu gereçler arasında elektriklenmeye ve korozyona(metal açığa çıkması) neden olduğun ağızda metalik bir koku ve tada neden olurlar.
Lakin bazen hastanın dişeti illeti, dolgusu yahut kaplaması olmasa da günde 3 defa dişlerini fırçalasa ve diş ipi kullansa bile ağız kokusu olabilir.
Kokuya sebep olan sistemik sorunlar ise tonsilit, akciğer iltihabı, sinüzit, şeker illeti (aseton kokusu), mide bağırsak marazları, böbrek yetmezliği (balıksı koku), karaciğer ve metabolizma bozukluklarıdır.
Bu durumda hastanın bağırsak florası ismini verdiğimiz bütün boş organlarda bulunan, probiyotik bakterileri ve maya mantarlarını denetim etmek gerekir. Antibiyotik tasarrufunda, yanlış beslenmelerde(fast food stili beslenme, unlu ve şekerli azıkların çok tüketilmesi) ve sezaryen doğumlu çocuklarda bağırsak florası bozulur, probiyotik bakteriler azalır, maya mantarları artar. Bağırsaklarda bulunan alışılagelmiş floradaki bakterilerin azalması zararlı bakterilerin artmasına da neden olur. Bu zararlı bakteriler de volatile denilen gazı üretir. Hastanın ağız kokusunun yanı sıra midede gaz, şişkinlik, kabızlık ya da ishal, deri döküntüleri, sinüzit, dişeti marazları ya da uygun fırçalamaya karşın sık diş çürüğü oluşumu görülür.
Tıpkı devranda nefes kokusunda sistemik marazların varlığında da değişiklikler olur. Örneğin: Diabette tatlı meyve kokusu varken, böbrek yetmezliğinde balık kokusu, isovalerik asit eksikliğinde terli ayak kokusu, karaciğer hastalıklarında çürük yumurta kokusu, böbrek hastalıklarında amonyak, akut eklem romatizmasında tatlı asit kokusu görülür.
Yani ağız kokusu geçiştirilmemesi gereken değerli bir durumun belirtisi olabilir. Diş doktoru tarafından ağızda kokuya neden olacak bütün problemli yerler tedavi edildikten sonra hala koku öbürleri tarafından hissediliyorsa bağırsak florası denetim edilip gerekli tedaviler yapılmalıdır.
Lisan fırçalama ağız kokusunda ne kadar tesirlidir?
Koku yapan bakteriler lisan sırtı denilen lisanın art ortamına yapışır. Lisanı fırçalamak muvakkat olarak bu ortamdaki bakterileri ortadan kaldırsa da kokunun sebebi ortadan kaldırılmadığı sürece koku devam edecektir.
Dt. Tijen Secerli Dürer
