Ağız ve diş sıhhatinin en kıymetli basamağı diş bakımıdır. Diş bakımının birinci koşulu ise hiç elbet, dişlerimizi her yemekten sonra fırçalamaktır. Bu sayede hem dişlerin parlaklığı sağlanır, ağız kokuları önlenir, hem de çürümenin önüne geçilmiş olur. Fırçalarken kullanılacak çeşitli diş macunları vardır. Herkes beğendiği macunu seçebilir; lakin, fırçalarken dikkat edilmesi gereken bir husus vardır:
Bir çok diş doktorları fırçanın diş etlerine akıllıca değil, dışarı akıllıca sürülmesini tavsiye eder. Yani üst çene dişlerini fırçalarken fırça aşağıya akıllıca, alt çene dişlerini fırçalarken de yukarıya akıllıca sürülecektir. Art dişleri temizlerken dişin çiğneme yüzeyini de güzelce fırçalamaya dikkat etmelidir. Diş bakımının en kıymetli kaidelerinden biri de sık sık bir diş tabibine görünmektir.
Diş bakımı bebekte birinci dişlerin görülmesiyle başlar. Birtakım kimseler, birinci çıkan dişlerin nasıl olsa değişeceği tasavvuruyla, evlatta dış bakımına değer vermezler. Bu yanlıştır.
Evladın diş bakımı da en az büyüklerinki kadar kıymetlidir. Üç yaşındaki bir evladın dişleri de çürüyebilir. Bu durumda evladı acilen bir diş doktoruna göstermek gerekir. Evladı ürkütmeden dişçi koltuğu na oturtmak pekâlâ mümkündür. Evlatlar bilmedikleri şeye karşı büyük ilgi duyarlar Pırıl pırıl aletlerle dolu bir diş muayenehanesinin evladın ilgisini çekeceği, buraya girmekten asla korkmayacağı muhakkaktır. Bir oyun havası verilerek dişçi koltuğuna oturtulan evlatların tedaviden asla korkmadığı görülmüştür.
Birçok bilim adamları dişte mine tabakasının gelişmesi sırasında evladın aldığı besinin bu tabakanın gelişmesine tesir yapacağını ileri sürer. Bu, doğuştan on üç yaşına kadar olan çağdır. Bu yaştan sonra alınan besinlerin bir tesir yapamayacağı anlaşılıyor. Zira kıtlık ortamlarında yaşayan, açlıktan zayıf düşen, velev ölecek hale gelen kimselerde diş çürümesine rastlanmamıştır.
Bu bakımdan, evlatların besinine dikkat etmek gerekir. Ayrıyeten, onlara dişleri duru tutmasını öğretmeli, çok küçük yaşlardan itibaren dişleri fırçalamaya başlamaktır.
Bir çok diş doktorları fırçanın diş etlerine akıllıca değil, dışarı akıllıca sürülmesini tavsiye eder. Yani üst çene dişlerini fırçalarken fırça aşağıya akıllıca, alt çene dişlerini fırçalarken de yukarıya akıllıca sürülecektir. Art dişleri temizlerken dişin çiğneme yüzeyini de güzelce fırçalamaya dikkat etmelidir. Diş bakımının en kıymetli kaidelerinden biri de sık sık bir diş tabibine görünmektir.
Diş bakımı bebekte birinci dişlerin görülmesiyle başlar. Birtakım kimseler, birinci çıkan dişlerin nasıl olsa değişeceği tasavvuruyla, evlatta dış bakımına değer vermezler. Bu yanlıştır.
Evladın diş bakımı da en az büyüklerinki kadar kıymetlidir. Üç yaşındaki bir evladın dişleri de çürüyebilir. Bu durumda evladı acilen bir diş doktoruna göstermek gerekir. Evladı ürkütmeden dişçi koltuğu na oturtmak pekâlâ mümkündür. Evlatlar bilmedikleri şeye karşı büyük ilgi duyarlar Pırıl pırıl aletlerle dolu bir diş muayenehanesinin evladın ilgisini çekeceği, buraya girmekten asla korkmayacağı muhakkaktır. Bir oyun havası verilerek dişçi koltuğuna oturtulan evlatların tedaviden asla korkmadığı görülmüştür.
Birçok bilim adamları dişte mine tabakasının gelişmesi sırasında evladın aldığı besinin bu tabakanın gelişmesine tesir yapacağını ileri sürer. Bu, doğuştan on üç yaşına kadar olan çağdır. Bu yaştan sonra alınan besinlerin bir tesir yapamayacağı anlaşılıyor. Zira kıtlık ortamlarında yaşayan, açlıktan zayıf düşen, velev ölecek hale gelen kimselerde diş çürümesine rastlanmamıştır.
Bu bakımdan, evlatların besinine dikkat etmek gerekir. Ayrıyeten, onlara dişleri duru tutmasını öğretmeli, çok küçük yaşlardan itibaren dişleri fırçalamaya başlamaktır.
