“Bir ağrı kesici alayım da başımın ağrısı geçsin”
“Bu ilacın tadı makûs, ben iğne olayım”
“Komşuda çokça ağrı kesici var mı sanki?”
“Ağrımın şiddeti biraz daha artsın da hapı o denli alayım”
Ağrı sorunu yaşayan kimselerden sıkça duymaya alıştığımız ve birinci bakışta sıradan üzere algılanan bu cümleler aslında büyük bir yanılgıya işaret ediyor. Ağrı kesicilerin bilinçsiz tasarrufu ağrıyı dindirmediği üzere ruhsal mealde tesir etmekten öteye gidemiyor.
Ağrı kesiciler en ziyade tüketilen ilaç kümelerinin başında geliyor
Kimi devir sıradan bir diş ağrısı için kimi vakitse uzun müddettir devam eden kronik ağrılarımız için çok eski yıllardan beri pek çok ağrı kesici ilaç alıyoruz. Bu ilaçların tasarrufu birçok sefer tabip denetimi olmadan kulaktan dolma malumatlarla eczaneden ilaç almak ya da mevzu komşunun artmış ilaçlarını kullanmak formunda gerçekleşiyor. Lakin son yıllarda tıbbın süratli gelişimi ile birlikte ağrı kesiciler konusunda birçok klâsik haber arkada bırakılmış durumda.
Bugün edindiğimiz haber birikiminin ve deneyimlerin ışığında yeni görüşlere ve yeni bir anlayışa sahip durumdayız. Bu doğrultuda Yerküre Sıhhat Örgütü tarafından ağrı kesici ilaç kulanımı ile ilgili çeşitli unsurlar geliştirilmiştir.
Bu unsurların maksadı, tüm yerkürede ağrı kesici ilaç tasarrufunu muayyen standartlara bağlamak ve ağrı hastalarının tesirli ve yerinde ağrı tedavisine kavuşmalarını sağlarken ilaçların yan tesirlerine maruz kalmalarını önlemektir.
Ağrı kesici ilaç tasarruf prensipleri:
Ağrı kesici tasarrufunda öncelikli olarak tercih edilmesi gereken yol ağız yoludur
Ağızdan ilaç kullanmak en ağrısız ve zahmetsiz yoldur. Bu nedenle mümkünse ağız yolundan kullanılan tablet ya da kapsüllerle ağrının kesilmesi yoluna gidilmelidir. Halbuki münhasıran bizim topluluğumuzda ağız yolundan kullanılan ilaçlar küçümsenmekte ve halk arasında kısaca “iğne” olarak tabir edilen kas içi ya da damar içi ilaçların daha tesirli olduğu inancı mahal almaktadır.
Bu nedenle yanlış bir inanış olarak “iğne yazan hekim yeterli doktordur” kanaati yaygındır. Bugün ağızdan kullanılan pek çok ağrı kesici kas içi ya da damar içi kullanılan ilaçlardan çok daha tesirlidir. Ağız yolu dışındaki ilaç tatbik yolları ise yutma zorluğu, kusma üzere ağızdan ilaç alımını engelleyen durumlar varsa kullanılır.
Ağrı kesici ilaç seçimi bir basamak sistemi içinde olmalıdır
Ağrı kesici ilaçlar tesir güçlerine nazaran 3 kümeye ayrılır. Hastanın bu basamakların hangisinden başlayacağına ağrının şiddetine nazaran karar verilir. Tedaviye başlandıktan sonra da hasta doktoru tarafından münâsib aralıklarla yine değerlendirilmeli ve ilaçların tesirleri, yan tesirleri göz önüne alınarak ayarlamalar yapılmalıdır.
İlacın dozu bireye nazaran değişir
Ağrı, Yerküre Sıhhat Örgütü tarafından “kişiye has lâtif olmayan bir duyu” biçiminde tanımlanır. Ağrının bu bireye mahsus olması durumu tedavisinin de bireye mahsus olması zorunluluğunu doğurur. Bu nedenle her ağrı kesici için önerilen dozlar var olsa da bu dozlar kesin değildir. Ağrılı hasta doktoru tarafından nizamlı aralıklarla kıymetlendirilerek aktif doz insana nazaran belirlenmelidir.
Ağrı kesiciler ağrı geldikçe almak formunda kullanılmamalı, nizamlı aralıklarla alınmalıdır.
Ağrı kesici ilaçların ağrı ortaya çıktığında kullanılması sık yapılan günahlardan biridir. Halbuki münhasıran kronik ağrılarda bu nizam uygunsuzdur. Kronik ağrı hastaları o anda ağrının varlığına ya da yokluğuna aldırış etmeksizin nizamlı aralıklarla ilaçlarını kullanmalıdır. Bu formda ilacın kan seviyesinin dalgalanma göstermesinin önüne geçilmiş olur ve tedavinin aktifliği artırılır. İlacın sistemli kullanılmasını ve kan seviyesinin sabit kalmasını önleyen bir başka kusur ise öğünlere nazaran ilaç kullanmaktır.
Ağrı kesici ilaçlar sabah-öğlen-akşam üzere öğünlere bağımlı kalınarak kullanılmamalıdır.
Zira öğün araları eşit değildir. Bunun konumuna günlük ilaç dozuna nazaran aşikâr saat aralıklarıyla ilaç kullanmak yanlışsız olur. Ağrı kesiciler bu prensiplere uyularak kullanıldıklarında tüm kronik ağrıların yüzde85’inde tesirli ve yerinde olabilmektedirler.
“Bu ilacın tadı makûs, ben iğne olayım”
“Komşuda çokça ağrı kesici var mı sanki?”
“Ağrımın şiddeti biraz daha artsın da hapı o denli alayım”
Ağrı sorunu yaşayan kimselerden sıkça duymaya alıştığımız ve birinci bakışta sıradan üzere algılanan bu cümleler aslında büyük bir yanılgıya işaret ediyor. Ağrı kesicilerin bilinçsiz tasarrufu ağrıyı dindirmediği üzere ruhsal mealde tesir etmekten öteye gidemiyor.
Ağrı kesiciler en ziyade tüketilen ilaç kümelerinin başında geliyor
Kimi devir sıradan bir diş ağrısı için kimi vakitse uzun müddettir devam eden kronik ağrılarımız için çok eski yıllardan beri pek çok ağrı kesici ilaç alıyoruz. Bu ilaçların tasarrufu birçok sefer tabip denetimi olmadan kulaktan dolma malumatlarla eczaneden ilaç almak ya da mevzu komşunun artmış ilaçlarını kullanmak formunda gerçekleşiyor. Lakin son yıllarda tıbbın süratli gelişimi ile birlikte ağrı kesiciler konusunda birçok klâsik haber arkada bırakılmış durumda.
Bugün edindiğimiz haber birikiminin ve deneyimlerin ışığında yeni görüşlere ve yeni bir anlayışa sahip durumdayız. Bu doğrultuda Yerküre Sıhhat Örgütü tarafından ağrı kesici ilaç kulanımı ile ilgili çeşitli unsurlar geliştirilmiştir.
Bu unsurların maksadı, tüm yerkürede ağrı kesici ilaç tasarrufunu muayyen standartlara bağlamak ve ağrı hastalarının tesirli ve yerinde ağrı tedavisine kavuşmalarını sağlarken ilaçların yan tesirlerine maruz kalmalarını önlemektir.
Ağrı kesici ilaç tasarruf prensipleri:
Ağrı kesici tasarrufunda öncelikli olarak tercih edilmesi gereken yol ağız yoludur
Ağızdan ilaç kullanmak en ağrısız ve zahmetsiz yoldur. Bu nedenle mümkünse ağız yolundan kullanılan tablet ya da kapsüllerle ağrının kesilmesi yoluna gidilmelidir. Halbuki münhasıran bizim topluluğumuzda ağız yolundan kullanılan ilaçlar küçümsenmekte ve halk arasında kısaca “iğne” olarak tabir edilen kas içi ya da damar içi ilaçların daha tesirli olduğu inancı mahal almaktadır.
Bu nedenle yanlış bir inanış olarak “iğne yazan hekim yeterli doktordur” kanaati yaygındır. Bugün ağızdan kullanılan pek çok ağrı kesici kas içi ya da damar içi kullanılan ilaçlardan çok daha tesirlidir. Ağız yolu dışındaki ilaç tatbik yolları ise yutma zorluğu, kusma üzere ağızdan ilaç alımını engelleyen durumlar varsa kullanılır.
Ağrı kesici ilaç seçimi bir basamak sistemi içinde olmalıdır
Ağrı kesici ilaçlar tesir güçlerine nazaran 3 kümeye ayrılır. Hastanın bu basamakların hangisinden başlayacağına ağrının şiddetine nazaran karar verilir. Tedaviye başlandıktan sonra da hasta doktoru tarafından münâsib aralıklarla yine değerlendirilmeli ve ilaçların tesirleri, yan tesirleri göz önüne alınarak ayarlamalar yapılmalıdır.
İlacın dozu bireye nazaran değişir
Ağrı, Yerküre Sıhhat Örgütü tarafından “kişiye has lâtif olmayan bir duyu” biçiminde tanımlanır. Ağrının bu bireye mahsus olması durumu tedavisinin de bireye mahsus olması zorunluluğunu doğurur. Bu nedenle her ağrı kesici için önerilen dozlar var olsa da bu dozlar kesin değildir. Ağrılı hasta doktoru tarafından nizamlı aralıklarla kıymetlendirilerek aktif doz insana nazaran belirlenmelidir.
Ağrı kesiciler ağrı geldikçe almak formunda kullanılmamalı, nizamlı aralıklarla alınmalıdır.
Ağrı kesici ilaçların ağrı ortaya çıktığında kullanılması sık yapılan günahlardan biridir. Halbuki münhasıran kronik ağrılarda bu nizam uygunsuzdur. Kronik ağrı hastaları o anda ağrının varlığına ya da yokluğuna aldırış etmeksizin nizamlı aralıklarla ilaçlarını kullanmalıdır. Bu formda ilacın kan seviyesinin dalgalanma göstermesinin önüne geçilmiş olur ve tedavinin aktifliği artırılır. İlacın sistemli kullanılmasını ve kan seviyesinin sabit kalmasını önleyen bir başka kusur ise öğünlere nazaran ilaç kullanmaktır.
Ağrı kesici ilaçlar sabah-öğlen-akşam üzere öğünlere bağımlı kalınarak kullanılmamalıdır.
Zira öğün araları eşit değildir. Bunun konumuna günlük ilaç dozuna nazaran aşikâr saat aralıklarıyla ilaç kullanmak yanlışsız olur. Ağrı kesiciler bu prensiplere uyularak kullanıldıklarında tüm kronik ağrıların yüzde85’inde tesirli ve yerinde olabilmektedirler.