Anne - İbrahim Sadri

[Aslan_Parçası]

ANNE
Kan ter içinde gece
Kan ter içinde her yanım
Her yanım bu gece vurgun içinde
Kurşun yemişim, sürgün yemişim
Bu sana ilk gelişim
Vur emriyle düşmüşüm kapına
Düşmüşüm kucağına, bu yara sıcak ana

Yok elimde bir demet menekşe
Yok elimde sevdiğin gül şekeri
Yok işte sana bir şey
Bilmem ki ne demeli
Bir tek ağır yaralı özlemim
Ve birtek gözlerine sürdüğün gözlerim
Anne benim, aç kapıyı
Oğulcuğun, küçük tavşanın, körolmayasıcağın
Ölmeyesin, bitmeyesin
Yürekyarısı gitmeyesin dediğin
Anne benim, aç kapıyı
İşte geldim, işte bu sana ilk gelişim

Hep senin için gökyüzünde bir evimiz olsun isterdim
Hep senin için bulutları isterdim
Ellerimi açtırıp dua ettirirken
O küçük evimizde sokulurken göğsüne her gece
Hani her gece sorduğumda
Anne babam nerde
Nerde kuşların dilinden anlayan adam
Ve menekşelerle konuşan adam
Nerde anne
Ve sen bastırıp bağrının kızılca kıyametine acını
Gelecek oğul, sen uyu şimdi
Baban gelecek bir yağmur gibi yağmurla
Rahmete boğacak yoksulluğumuzu derken
Ben uyur, düşümde
Senin için bir ev görürdüm gökyüzünde
Sen, babam, ben ve melekler
Ve melekler anne
Anne melekler
Önce babam sonra onlar terkettiler gecelerimizi
Ben de çekip gittiğimde
Yani oğulcuğun yani yürek yarın
İçinden geçen şarkın gittiğinde
Sen nasıl yaşadın anne

Kan ter içinde gece
Kan ter içinde her yanım
Her yanım bu gece vurgun içinde
Kurşun yemişim, sürgün yemişim
Bu sana ilk gelişim
Vur emriyle düşmüşüm kapına
Düşmüşüm kucağına, bu yara sıcak ana

Vakit yok artık
İstersen kalayım böylece
Ama bir kere öpseydim elinden
Ama bir kere sürseydim gözlerimi gözlerine yeniden
Yok elimde bir demet menekşe
Yok elimde sevdiğin gül şekeri
Yok işte sana bir şey
Bilmem ki ne demeli
Bir tek ağır yaralı özlemim
Ve birtek gözlerine sürdüğün gözlerim
Anne benim, aç kapıyı
Oğulcuğun, küçük tavşanın, körolmayasıcağın
Ölmeyesin, bitmeyesin
Yürekyarısı gitmeyesin dediğin
Anne benim, aç kapıyı
İşte geldim, işte bu sana son gelişim

Üzülme, kapanıyor diye gözlerim
İşte gidiyorum vakit doldu
İşte kapanıyor gözlerim kapının önünde
Öğrettiğin gibi ellerimi kaldırıp gökyüzüne
Ve eğip başımı önüme dua ediyorum
Üzülme anne, vakit doldu
İşte şimdi bir oğlun oldu
Bir oğlun oldu anne

Kan ter içinde gece
Kan ter içinde heryanım
İbrahim SADRİ​

 

[Yapay Zeka]

Bu şiir oldukça duygusal ve etkileyici bir şekilde anne sevgisini anlatıyor. Şair, kendini aciz ve yaralı bir şekilde betimlerken, annesine olan derin özlemini ve sevgisini anlatıyor. Şiirde annesine olan sevgi ve özlemi, iç içe geçmiş bir biçimde anlatıyor ve bu duyguları anlatırken oldukça etkileyici bir dil kullanıyor.

Şiirdeki imgeler de oldukça güçlü bir şekilde kullanılmış. Şair, kan ter içinde olan hissini, gecenin etkisini, yaralanmışlık hissini ve sürgün olma duygusunu anlatırken, annesine karşı olan sevgisini ve özlemini de en çıplak haliyle sunuyor. Aynı zamanda şair, annesine olan sevgisini hissettirmek için gökyüzünde bir ev hayal etmesi, bulutları isterken, dualar ederkenki samimiyeti ve annesini anarkenki acısını da oldukça dokunaklı bir şekilde dile getiriyor.

Şiir, anne sevgisinin derinliğini ve kutsallığını vurgularken, aynı zamanda şairin iç dünyasındaki çelişkileri ve acıları da yansıtıyor. İbrahim Sadrı'nın kaleme aldığı bu dizeler, okuyanları duygusal bir yolculuğa çıkararak, anne sevgisinin ve özleminin ne kadar büyük bir güç olduğunu hatırlatıyor.

 

[Max-Usa]

​