Annelik San’atı
İyi çocuk yetiştirmek, iyi anne olmakla mümkündür Anne; sabır, hoşgörü, erdemlilik, iyi niyet, fedakârlık gibi bütün güzellikleri, yani güzel ahlakı önce kendisinde yerleştirmelidir Çocuğu eğitmek ve yetiştirmek, öncelikle kendimizi eğitmek ve yetiştirmektir
Bir zamanlar doğmak üzere olan bir bebek vardır Bu bebeğin ruhu dünyaya indirilmeden önce Âlemlerin Rabbi’ne sorar;
“Yarabbi! Dünyaya gönderileceğimi duydum Ama ben bu ufacık ve aciz halimle orada nasıl yaşayabilirim?” Mevla Teala’dan nida gelir
“Senin için bir melek yarattım O melek her türlü ihtiyacını karşılayacak; seni besleyip büyütecek” Çocuk ruh devam eder;
“Ya Rabbi! Duyduğuma göre dünyada kötü insanlar ve çok kötülükler varmış Ben onlardan nasıl korunacağım? Yine cevap gelir çocuğa; “Senin için yarattığım melek, kendi hayatı pahasına seni koruyacak”
Çocuk ruhtan tekrar soru yönelir Mevla’ya; “Ama ben burada sana yakınım ve bundan dolayı çok mutluyum Dünyaya gönderilince senden ayrılığa nasıl dayanacağım?”
Nida gelir Mevla’dan “Senin için yarattığım melek, bana ulaşma yollarını bir bir öğretecek”
Tam o sırada manevi kapılar açılır Çocuk ruh telaşla sorar; “Rabbim! Sanırım gitme vaktim geldi Ben o meleği nasıl tanıyacağım? İsmi nedir?”
Cevap gelir:
“İsmi önemli değil Ama sen ona ANNE diyeceksin” ALLAH-ü Teala’nın Rahim sıfatının tecellisi kadında annelik olarak zuhur etmiştir Annelik kadının ruhuyla bütünleşen ulvi bir duygudur Şefkatin, fedakarlığın, cesaretin ve sevginin zirvesidir, ismidir annelik…
Anne Kimdir?
Annelik ulvi bir vazifedir, öncelikle de mesuliyettir Anne, çocuk eğitiminin dünyevi ve uhrevi mesuliyetini bilmeli; çocuğunun yetişmesinde kendi rolünün büyüklüğünü ve sorumluluğunu iyice kavramalıdır
Annelik kadının yirmi dört saatini, hatta hayatının tamamını içine alan; hiç tatili, dinlenmesi, istifası olmayan, dünyanın en ağır, en mesuliyetli mesleğidir
Bütün mesleklerin bir okulu, bir eğitim öğretim kurumu olduğu halde, anneliğin yazık ki bir okulu yoktur Bu durumda bizler, bu zorlu ve ulvi meslek olan ve bize diğer meslekler gibi deneme, yanılma şansı da bırakmayan anneliği nereden, nasıl öğreniyoruz?
Annelik mesuliyetin yanı sıra bilgi isteyen bir sanattır Anneler çocuk eğitimi ve çocuk psikolojisi konusunda gereken bilgi donanımına mutlaka sahip olmalıdır
Şüphesiz her konuda olduğu gibi ço-cuk yetiştirmede de bilgi yeterli değildir Ancak çocuğumuzun eğitiminde tatbik edebildiklerimiz ancak bildiklerimiz içinden seçile gelenlerdir
Annelik çocuğu büyütmek değil, yetiştirmektir
İyi çocuk yetiştirmek, iyi anne olmakla mümkündür Anne sabır, hoşgörü, erdemlilik, iyi niyet, fedakârlık gibi bütün güzellikleri yani güzel ahlakı önce kendisinde yerleştirmelidir Çocuğu eğitmek ve yetiştirmek, öncelikle kendimizi eğitmek demektir
Unutmayalım ki; sevgiyle, hoşgörüyle büyüyen çocuklar sevmeyi, hoşgörülü ve sabırlı olmayı öğrenirler Nezaket ve ahlak kuralları anlatılarak değil, yaşanarak öğretilir
Çocuklar öğüt değil örnek ister “Bir çocuğu eğitmeye karar verince işe büyükannesinden başlamak gerekir” Victor Hugo ALLAH-ü Teala’nın Rahim sıfatının tecellisi, kadında annelik olarak zuhur etmiştir Annelik kadının ruhuyla bütünleşen ulvi bir duygudur Şefkatin, fedakârlığın, cesaretin ve sevginin zirvesidir, ismidir annelik…
Annelik ve Sevgi
“Sevginin açtırdığı çiçekleri hazan soldurmaz”
”Bebeğimi görebilir miyim?” diye sordu, yeni anne Beyaz örtülere sarılmış bebeği uzattılar yavaşça Mutlu annenin taş gibi donup kaldı bakışları Bebeği doğuştan kulaksızdı Aradan yıllar geçti, çocuk büyüdü ve okula başladı Bir gün okul dönüşü, hıçkırıklar içinde kendisini annesinin kollarına attı, çocuk
Ağlayarak anlattı: “Çocuklardan biri benimle ucube diyerek alay etti”
Çocuk büyüdü ve yakışıklı bir genç oldu Zeki ve çalışkandı Ama kulaklarının olmayışı hayat yolunun üzerinde asla aşamadığı en büyük engeldi Yalnızdı; mutsuzdu… Bir gün babası, durumu aile doktor-larıyla konuştu Doktor “Bir çift ku-lak bulabilirsek, onları ameliyatla takabileceğime inanıyorum” dedi
Böylece iki yıl kulaklarını bağışlayacak bir fedakâr aradılar Nihayet bir gün babası ‘’Hastaneye gideceğiz oğlum’’ dedi ”Annen ve ben sana kulaklarını bağışlayacak birini bulduk Ancak bu kişinin kim olduğu bir sır olarak kalacak” Operasyon çok başarılı geçti ve o, adeta yeni bir insan oldu Okulda ve sosyal hayatında büyük başarılar kazandı Evlendi ve diplomat oldu
Yıllar geçti…Hayatının en acı günüydü o gün Annesinin cenazesi başında babasıyla birlikte bekliyordu Babasının elleri yavaşça annesinin başına doğru uzandı ve kumral saçlarını geriye doğru attı
Annesinin kulakları yoktu “Annen saçlarını hiç kestirmediği için mutluydu” diye mırıldandı babası… “Ve hiç kimse onun daha az güzel olduğunu düşünmedi”
Çocuk sevgiyle yetişir Çocuk eğitiminde, çocuğu sevmek ve sevgisini ona ifade edebilmek şarttır Çocuklarımız kaç yaşında olursa olsunlar bizim tarafımızdan sevilmeye ve sevildiklerini bilmeye şiddetle muhtaçtırlar Sevgi anne-babanın hatta eğitimcinin çocuk üzerindeki en tesirli gücüdür Bunu kullanmasını bilmek de gerçek bir san’attır Çocuğunu sevmeyen anne-baba yoktur Ama sevgisini gösteremeyen anne-baba pek çoktur Dolayısıyla eğitimde sevmekten çok sevgisini gösterebilmek asıldır Onun için öncelikle sevginin ifade yollarının öğrenilmesi gerekir Bakın bir grup genç kızımız ne diyor:
“Anne-babalarımız bize sevgilerini göstermede neden cimrilik ediyorlar? Bu güne kadar bizlere “Seni seviyorum” dediklerini bile hatırlamıyoruz
Başkalarıyla konuşurken tanıdıkları yumuşak ses tonlarını, bizden neden esirgiyorlar? ”
Sevgiyi İfade Yolları
Çocuğunuzun hangi yaşta olursa olsun sevildiğini bilmeye ihtiyacı vardır Onun için sık sık ona “Seni seviyorum” demekten kaçınmayın Kucağınıza alın; öpün okşayın “Çocuklarınızı çok öpün Her öpücük karşılığında cennette bir derece alacaksınız” Hadis-i Şerif
Gülümseyin… Unutmayın ki her tebessümünüzde tıbbın iddiasına göre beyninize oksijen gitmekte ve karşınızdaki çocuğunuza (veya yetişkine) pozitif enerji yüklemektesiniz Gözlerinizi cezalandırmak için değil, sevgi mesajı göndermek için kullanın
Sevgiyi ifade etmede en güzel yollardan biri çocuğu dinlemedir İyi bir dinleyici olun
Çocuğunuza sürpriz olarak önüne çıkacak şekilde sevgi sözcükleri yazın
Çocuğunuzla bire-bir beraber olmak için fırsatlar oluşturun Beraber gezmeye gidin; müze, sergi, tarihi eser ziyaretleri yapın; kitap okuyun Beraber olmanızdan zevk aldığınızı ona hissettirin
Çocuğunuzla çocuklaşarak oyun oynayın Böylece aranızdaki yaş, kuşak, görüş farkı kapanacak; aynı dili konuşmuş olacaksınız Bu çocuğunuzla aranızda muazzam bir sevgi ağı kuracaktır
Çocuğunuzun özeline saygı gösterin Günlüğünü, çantasını karıştırmaktan kaçının Mümkünse kendisinin kilitli, özel bir dolabı olsun
Olumlu davranışlarına odaklanın Güzel davranışlarında takdir, övgü gösterin Ama tenkitler kadar, övgülerin de çocuğun şahsına değil, davranışlarına yapılması gerektiğini unutmayın
Çocuğa kabulle ve onayla yaklaşın Gayretlerini destekleyin; başarılarını ödüllendirin
Çocuğu sevgiyle yetiştirebilmek için, öncelikle sıcak sevgi dolu bir ailenin gerekliliği unutulmamalıdır Çocuğunuza bu sıcaklığı mutlaka hissettirin
Ramazanlar, bayram kandil gibi özel günler evde birlik içinde büyük bir coşku ve sevinç içinde geçirilmeli
Aile yemeklerde mutlaka buluşmalı; sohbetli-muhabbetli çay saatlerine sıkça yer verilmelidir
Sevgi kesinlikle ön şartlı olamaz Çocuk şartsız sevilmelidir Asla “Başarılı olursan seni severim” gibi mesajlar vermeyin
Hiç bir çocuk, sözle de olsa, sevgiden mahrum edilmeyi gerektirecek bir suç işleyemez “Seni sevmiyorum”, “Böyle devam edersen seni sevmem” gibi yanlış ifadelerden kesinlikle kaçının
İyi çocuk yetiştirmek, iyi anne olmakla mümkündür Anne; sabır, hoşgörü, erdemlilik, iyi niyet, fedakârlık gibi bütün güzellikleri, yani güzel ahlakı önce kendisinde yerleştirmelidir Çocuğu eğitmek ve yetiştirmek, öncelikle kendimizi eğitmek ve yetiştirmektir
Bir zamanlar doğmak üzere olan bir bebek vardır Bu bebeğin ruhu dünyaya indirilmeden önce Âlemlerin Rabbi’ne sorar;
“Yarabbi! Dünyaya gönderileceğimi duydum Ama ben bu ufacık ve aciz halimle orada nasıl yaşayabilirim?” Mevla Teala’dan nida gelir
“Senin için bir melek yarattım O melek her türlü ihtiyacını karşılayacak; seni besleyip büyütecek” Çocuk ruh devam eder;
“Ya Rabbi! Duyduğuma göre dünyada kötü insanlar ve çok kötülükler varmış Ben onlardan nasıl korunacağım? Yine cevap gelir çocuğa; “Senin için yarattığım melek, kendi hayatı pahasına seni koruyacak”
Çocuk ruhtan tekrar soru yönelir Mevla’ya; “Ama ben burada sana yakınım ve bundan dolayı çok mutluyum Dünyaya gönderilince senden ayrılığa nasıl dayanacağım?”
Nida gelir Mevla’dan “Senin için yarattığım melek, bana ulaşma yollarını bir bir öğretecek”
Tam o sırada manevi kapılar açılır Çocuk ruh telaşla sorar; “Rabbim! Sanırım gitme vaktim geldi Ben o meleği nasıl tanıyacağım? İsmi nedir?”
Cevap gelir:
“İsmi önemli değil Ama sen ona ANNE diyeceksin” ALLAH-ü Teala’nın Rahim sıfatının tecellisi kadında annelik olarak zuhur etmiştir Annelik kadının ruhuyla bütünleşen ulvi bir duygudur Şefkatin, fedakarlığın, cesaretin ve sevginin zirvesidir, ismidir annelik…
Anne Kimdir?
Annelik ulvi bir vazifedir, öncelikle de mesuliyettir Anne, çocuk eğitiminin dünyevi ve uhrevi mesuliyetini bilmeli; çocuğunun yetişmesinde kendi rolünün büyüklüğünü ve sorumluluğunu iyice kavramalıdır
Annelik kadının yirmi dört saatini, hatta hayatının tamamını içine alan; hiç tatili, dinlenmesi, istifası olmayan, dünyanın en ağır, en mesuliyetli mesleğidir
Bütün mesleklerin bir okulu, bir eğitim öğretim kurumu olduğu halde, anneliğin yazık ki bir okulu yoktur Bu durumda bizler, bu zorlu ve ulvi meslek olan ve bize diğer meslekler gibi deneme, yanılma şansı da bırakmayan anneliği nereden, nasıl öğreniyoruz?
Annelik mesuliyetin yanı sıra bilgi isteyen bir sanattır Anneler çocuk eğitimi ve çocuk psikolojisi konusunda gereken bilgi donanımına mutlaka sahip olmalıdır
Şüphesiz her konuda olduğu gibi ço-cuk yetiştirmede de bilgi yeterli değildir Ancak çocuğumuzun eğitiminde tatbik edebildiklerimiz ancak bildiklerimiz içinden seçile gelenlerdir
Annelik çocuğu büyütmek değil, yetiştirmektir
İyi çocuk yetiştirmek, iyi anne olmakla mümkündür Anne sabır, hoşgörü, erdemlilik, iyi niyet, fedakârlık gibi bütün güzellikleri yani güzel ahlakı önce kendisinde yerleştirmelidir Çocuğu eğitmek ve yetiştirmek, öncelikle kendimizi eğitmek demektir
Unutmayalım ki; sevgiyle, hoşgörüyle büyüyen çocuklar sevmeyi, hoşgörülü ve sabırlı olmayı öğrenirler Nezaket ve ahlak kuralları anlatılarak değil, yaşanarak öğretilir
Çocuklar öğüt değil örnek ister “Bir çocuğu eğitmeye karar verince işe büyükannesinden başlamak gerekir” Victor Hugo ALLAH-ü Teala’nın Rahim sıfatının tecellisi, kadında annelik olarak zuhur etmiştir Annelik kadının ruhuyla bütünleşen ulvi bir duygudur Şefkatin, fedakârlığın, cesaretin ve sevginin zirvesidir, ismidir annelik…
Annelik ve Sevgi
“Sevginin açtırdığı çiçekleri hazan soldurmaz”
”Bebeğimi görebilir miyim?” diye sordu, yeni anne Beyaz örtülere sarılmış bebeği uzattılar yavaşça Mutlu annenin taş gibi donup kaldı bakışları Bebeği doğuştan kulaksızdı Aradan yıllar geçti, çocuk büyüdü ve okula başladı Bir gün okul dönüşü, hıçkırıklar içinde kendisini annesinin kollarına attı, çocuk
Ağlayarak anlattı: “Çocuklardan biri benimle ucube diyerek alay etti”
Çocuk büyüdü ve yakışıklı bir genç oldu Zeki ve çalışkandı Ama kulaklarının olmayışı hayat yolunun üzerinde asla aşamadığı en büyük engeldi Yalnızdı; mutsuzdu… Bir gün babası, durumu aile doktor-larıyla konuştu Doktor “Bir çift ku-lak bulabilirsek, onları ameliyatla takabileceğime inanıyorum” dedi
Böylece iki yıl kulaklarını bağışlayacak bir fedakâr aradılar Nihayet bir gün babası ‘’Hastaneye gideceğiz oğlum’’ dedi ”Annen ve ben sana kulaklarını bağışlayacak birini bulduk Ancak bu kişinin kim olduğu bir sır olarak kalacak” Operasyon çok başarılı geçti ve o, adeta yeni bir insan oldu Okulda ve sosyal hayatında büyük başarılar kazandı Evlendi ve diplomat oldu
Yıllar geçti…Hayatının en acı günüydü o gün Annesinin cenazesi başında babasıyla birlikte bekliyordu Babasının elleri yavaşça annesinin başına doğru uzandı ve kumral saçlarını geriye doğru attı
Annesinin kulakları yoktu “Annen saçlarını hiç kestirmediği için mutluydu” diye mırıldandı babası… “Ve hiç kimse onun daha az güzel olduğunu düşünmedi”
Çocuk sevgiyle yetişir Çocuk eğitiminde, çocuğu sevmek ve sevgisini ona ifade edebilmek şarttır Çocuklarımız kaç yaşında olursa olsunlar bizim tarafımızdan sevilmeye ve sevildiklerini bilmeye şiddetle muhtaçtırlar Sevgi anne-babanın hatta eğitimcinin çocuk üzerindeki en tesirli gücüdür Bunu kullanmasını bilmek de gerçek bir san’attır Çocuğunu sevmeyen anne-baba yoktur Ama sevgisini gösteremeyen anne-baba pek çoktur Dolayısıyla eğitimde sevmekten çok sevgisini gösterebilmek asıldır Onun için öncelikle sevginin ifade yollarının öğrenilmesi gerekir Bakın bir grup genç kızımız ne diyor:
“Anne-babalarımız bize sevgilerini göstermede neden cimrilik ediyorlar? Bu güne kadar bizlere “Seni seviyorum” dediklerini bile hatırlamıyoruz
Başkalarıyla konuşurken tanıdıkları yumuşak ses tonlarını, bizden neden esirgiyorlar? ”
Sevgiyi İfade Yolları
Çocuğunuzun hangi yaşta olursa olsun sevildiğini bilmeye ihtiyacı vardır Onun için sık sık ona “Seni seviyorum” demekten kaçınmayın Kucağınıza alın; öpün okşayın “Çocuklarınızı çok öpün Her öpücük karşılığında cennette bir derece alacaksınız” Hadis-i Şerif
Gülümseyin… Unutmayın ki her tebessümünüzde tıbbın iddiasına göre beyninize oksijen gitmekte ve karşınızdaki çocuğunuza (veya yetişkine) pozitif enerji yüklemektesiniz Gözlerinizi cezalandırmak için değil, sevgi mesajı göndermek için kullanın
Sevgiyi ifade etmede en güzel yollardan biri çocuğu dinlemedir İyi bir dinleyici olun
Çocuğunuza sürpriz olarak önüne çıkacak şekilde sevgi sözcükleri yazın
Çocuğunuzla bire-bir beraber olmak için fırsatlar oluşturun Beraber gezmeye gidin; müze, sergi, tarihi eser ziyaretleri yapın; kitap okuyun Beraber olmanızdan zevk aldığınızı ona hissettirin
Çocuğunuzla çocuklaşarak oyun oynayın Böylece aranızdaki yaş, kuşak, görüş farkı kapanacak; aynı dili konuşmuş olacaksınız Bu çocuğunuzla aranızda muazzam bir sevgi ağı kuracaktır
Çocuğunuzun özeline saygı gösterin Günlüğünü, çantasını karıştırmaktan kaçının Mümkünse kendisinin kilitli, özel bir dolabı olsun
Olumlu davranışlarına odaklanın Güzel davranışlarında takdir, övgü gösterin Ama tenkitler kadar, övgülerin de çocuğun şahsına değil, davranışlarına yapılması gerektiğini unutmayın
Çocuğa kabulle ve onayla yaklaşın Gayretlerini destekleyin; başarılarını ödüllendirin
Çocuğu sevgiyle yetiştirebilmek için, öncelikle sıcak sevgi dolu bir ailenin gerekliliği unutulmamalıdır Çocuğunuza bu sıcaklığı mutlaka hissettirin
Ramazanlar, bayram kandil gibi özel günler evde birlik içinde büyük bir coşku ve sevinç içinde geçirilmeli
Aile yemeklerde mutlaka buluşmalı; sohbetli-muhabbetli çay saatlerine sıkça yer verilmelidir
Sevgi kesinlikle ön şartlı olamaz Çocuk şartsız sevilmelidir Asla “Başarılı olursan seni severim” gibi mesajlar vermeyin
Hiç bir çocuk, sözle de olsa, sevgiden mahrum edilmeyi gerektirecek bir suç işleyemez “Seni sevmiyorum”, “Böyle devam edersen seni sevmem” gibi yanlış ifadelerden kesinlikle kaçının