Bebeklik periyodu, istenmeyen davranışlar daha başlamadan bunları önleyebilecek, başladığında ise erken ve tesirli tahlil getirilebilecek çok kıymetli bir periyottur. Bazen aileler istenmeyen davranışlarla nasıl baş edeceklerini bilemeyip çözümsüzlük yaşarlar.
İstenmeyen davranış, ailenin bu türlü tanımladığı davranışlardır. Burada davranış çocuğa ilişkin olsa da, bunu algılayan ve istemeyen ailedir. Münasebetiyle yalnızca davranışa odaklanmak, çocuğun his ve fikirlerini gözden kaçırmamıza neden olabilir.
Hududunu bilmek yeterlidir, çocuğa kendini inançta ve keyifli hissettirir. Bebekler ve çocuklar aslında kendilerine hudut konmasına muhtaçlık duyarlar. Yalnız ebeveyn ile çocuk ortasında inançlı ve yakın bir bağ yoksa hudut koyma davranışı tesirli olmaz. Zira pek çok istenmeyen davranışın altında, çocuğun ilgiye girmek için dikkat çekmek istemesi yatar. Zira çocuklar için olumsuz bağlantı bile ilgi olmamasından güzeldir.
*Çocuğunuzla gün içinde, olumsuz bir etkileşim olmadan , dikkatinizi yalnızca ona ayırarak vakit geçirmeye çalışın.
*Çocuğunuzun hislerin anlayın. His, niyet ve kişiliğini değil davranışlarını eleştirebilirsiniz (sen çok yaramazsın, senden zati ne beklenir demek yerine, bu davranışın hoş değil demek gibi)
*Çocukların öğrenmelerinin en düzgün yolu aslında özgürce keşfetmelerine müsaade vermektir. Bu nedenle konutunuzun ortamını buna uygun olacak halde hazırlayıp daima kurallarla bağımsızlığını engellemeyin. Nitekim hayır demeniz gereken yerlerde hayır deyin.
*Yapmaması gereken şeylerde, bilhassa küçük bebeklerde ağlamadan evvel yerine dikkatini çekecek bir şey koymak, alternatif sunmak tesirlidir.
*Özellikle 2 yaş sonrasında istenmeyen davranışla ilgili konuşmak, bu davranış karşısında hislerinizi paylaşmak, öncesinde çocuğu bilgilendirmek çok kıymetli ve tesirlidir.
*İstenmeyen kimi davranışlar görmezden gelme, uyaran ve ilgiyi çekme ile bile engellenebilir. Çocuk olumlu davranışa geçtiğinde ise çabucak dikkat ve ilgi geri verilir. Her usulde olduğu üzere bu prosedürün işleyebilmesi için, çocuk ve aile ortasındaki bağın, olumlu, ağır ve doyurucu olması gerekir.
*İstenmeyen davranışın ısrarla devam etmesi durumunda küçük yaptırımlarda bulunulabilir. Bu asla ceza değildir ve çocuk öncesinde davranışının sonucu olacağı ile ilgili bilgilendirilmelidir.
*Kurallarınız, az sayıda , mantıklı ve kolay olsun. Bu kurallara siz de uyun. Unutmayalım, çocuklar sıklıkla duyduklarını değil, gördüklerini ve yaşadıklarını öğrenirler. Bir çocuğa ne söylediğiniz değil nasıl söylediğiniz de değerlidir.
İstenmeyen davranış, ailenin bu türlü tanımladığı davranışlardır. Burada davranış çocuğa ilişkin olsa da, bunu algılayan ve istemeyen ailedir. Münasebetiyle yalnızca davranışa odaklanmak, çocuğun his ve fikirlerini gözden kaçırmamıza neden olabilir.
Hududunu bilmek yeterlidir, çocuğa kendini inançta ve keyifli hissettirir. Bebekler ve çocuklar aslında kendilerine hudut konmasına muhtaçlık duyarlar. Yalnız ebeveyn ile çocuk ortasında inançlı ve yakın bir bağ yoksa hudut koyma davranışı tesirli olmaz. Zira pek çok istenmeyen davranışın altında, çocuğun ilgiye girmek için dikkat çekmek istemesi yatar. Zira çocuklar için olumsuz bağlantı bile ilgi olmamasından güzeldir.
*Çocuğunuzla gün içinde, olumsuz bir etkileşim olmadan , dikkatinizi yalnızca ona ayırarak vakit geçirmeye çalışın.
*Çocuğunuzun hislerin anlayın. His, niyet ve kişiliğini değil davranışlarını eleştirebilirsiniz (sen çok yaramazsın, senden zati ne beklenir demek yerine, bu davranışın hoş değil demek gibi)
*Çocukların öğrenmelerinin en düzgün yolu aslında özgürce keşfetmelerine müsaade vermektir. Bu nedenle konutunuzun ortamını buna uygun olacak halde hazırlayıp daima kurallarla bağımsızlığını engellemeyin. Nitekim hayır demeniz gereken yerlerde hayır deyin.
*Yapmaması gereken şeylerde, bilhassa küçük bebeklerde ağlamadan evvel yerine dikkatini çekecek bir şey koymak, alternatif sunmak tesirlidir.
*Özellikle 2 yaş sonrasında istenmeyen davranışla ilgili konuşmak, bu davranış karşısında hislerinizi paylaşmak, öncesinde çocuğu bilgilendirmek çok kıymetli ve tesirlidir.
*İstenmeyen kimi davranışlar görmezden gelme, uyaran ve ilgiyi çekme ile bile engellenebilir. Çocuk olumlu davranışa geçtiğinde ise çabucak dikkat ve ilgi geri verilir. Her usulde olduğu üzere bu prosedürün işleyebilmesi için, çocuk ve aile ortasındaki bağın, olumlu, ağır ve doyurucu olması gerekir.
*İstenmeyen davranışın ısrarla devam etmesi durumunda küçük yaptırımlarda bulunulabilir. Bu asla ceza değildir ve çocuk öncesinde davranışının sonucu olacağı ile ilgili bilgilendirilmelidir.
*Kurallarınız, az sayıda , mantıklı ve kolay olsun. Bu kurallara siz de uyun. Unutmayalım, çocuklar sıklıkla duyduklarını değil, gördüklerini ve yaşadıklarını öğrenirler. Bir çocuğa ne söylediğiniz değil nasıl söylediğiniz de değerlidir.
