Terapötik Alaka Nedir?
Danışan ile terapist ortasında kurulan bir bağlantı biçimidir. Bu terapötik münasebetin kurulması görüşme seansının temelini oluşturmayı sağlar. Danışanın terapiye bedel vermesi ve terapistle işbirliği halinde olması için gereklidir. Seansın ilerleyen süreçlerini de bu ilginin hakikat biçimde kurulması tesirler. Birinci görüşmede kurulabildiği üzere sonraki görüşmelerde de oluşabilir.
Terapi sürecinde terapist terapinin devamlılığını sağlamak için danışanda bir direnç varsa bu direnci kırması gerekir. Danışanın terapiste gösterdiği direnç durumu yani konuşma esnasında uzaklara dalma, unuttuğunu söyleme üzere kaçınma davranışları sonucu terapi sürecini olumsuz tesirler buna karşılık terapist evvelden durumu fark edip tedbir alması gerekir. Direncin oluşması durumu olsa bile en değerli durum terapide kurulan inanca bağlı terapötik münasebettir.
Sağlıklı kurulan bir terapötik münasebet sonucunda, danışanın faydasına yapılacak tenkitler tedavi edici özelliği taşır ve yüzleştirme ismi altında tesirli bir alaka olur. Sağlıklı kurulmayan terapötik bağ sonucunda ise danışana uygulanan yüzleştirme eforları, danışan tarafından benliğine yapılmış bir tenkit ya da atak olarak algılar bu da terapinin sonlanmasına kadar devam eder. Terapötik bağ kurulmadan yüzleştirme yapılmaması gerekir.
Terapötik Alakanın Şartları Nelerdir?
Empati: Karşımızdaki kişinin yerine kendimizi koyup ne düşünüp nasıl hissederdi diye anlamamızı sağlar.
Hürmet: Gelen danışanı şartsız bir halde tüm farklılıklarına karşın hürmet duymaktır.
Saydamlık: İçten, samimi ve doğal olarak danışanın hislerini fark edip ona aktarmak.
Kendini Açma: Danışan kendini açarken terapistin de onu yalnız hissetmemesi için kendinden bir şeyler anlattığı durumdur.
Somutluk: Yaşanılan his ve olayların genellenmesi yerine özgün tabirlerin kullanılması
Yüzleştirme: Danışanın hazır olduğu durumlarda anlattığı olayları terapistin danışanıyla yüzleştirmesi.
İlginin Artık ve Burda Olması: Yaşanılan vakit dilimine odaklanma ve o anda ne hissedip düşündüğünü aktarmadır.
Bilişsel Davranışçı Terapide Terapötik Bağ
Bilişsel davranışçı terapi (BDT) kanılarımızı, neler hissettiğimiz ve nasıl davrandığımız ile ilgilenen bir terapi formudur. Temelleri öğrenme kuramları ve bilişsel psikoloji olan BilişselDavranışçı Terapi bilişsel olarak davranışsal teknikler ve sorun çözme marifetlerine karşı yaklaşımları içinde barındırır. Bilişsel Davranışçı Terapi insan davranışlarını, psikopatolojilerini temel alarak bilişsel ve davranışsal kuram ismi altında açıklamaya çalışır. Fikirlerimiz, hislerimiz ve davranışlarımız ortasındaki bağa vurgu yapar. Yapılandırılmış, maksada yönelik bir terapi prosedürü olmasına karşın terapötik ilgiyi de önemser.
Bilişsel Davranışçı Terapi Metotlarının Genel Bakış Açısı
Sorun odaklı yaklaşım benimserler.
İşbirliğine dayalı olarak da terapötik ilgi kurarlar.
Bilişsel davranışçı terapistler seansları planlayıp yapılandırarak danışana geri bildirim verirler. Bilişsel davranışçı terapi prosedürlerinin nasıl kullanacağı konusunda danışana yol gösterirler.
Danışanları terapötik münasebette sorumluluk almaları için cesaretlendirirler. Seanslarda danışanlarında etkin olarak rol almasını ve bir sonraki seans için de gündemin oluşturulmasına yardım etmelerini, geribildirim vermelerini ve önerilen bilişsel davranışçı terapi müdahalelerini gündelik hayatta yapmalarını isterler.
Bilişsel davranışçı terapi de terapötik münasebet; bağlantıya açık, sıkıntılarda sebep sonuç bağını bulan ve birlikte çalışarak meselelerin üstesinden gelmeyi amaçlayan bir özellikler taşır.
Danışan ile terapist ortasında kurulan bir bağlantı biçimidir. Bu terapötik münasebetin kurulması görüşme seansının temelini oluşturmayı sağlar. Danışanın terapiye bedel vermesi ve terapistle işbirliği halinde olması için gereklidir. Seansın ilerleyen süreçlerini de bu ilginin hakikat biçimde kurulması tesirler. Birinci görüşmede kurulabildiği üzere sonraki görüşmelerde de oluşabilir.
Terapi sürecinde terapist terapinin devamlılığını sağlamak için danışanda bir direnç varsa bu direnci kırması gerekir. Danışanın terapiste gösterdiği direnç durumu yani konuşma esnasında uzaklara dalma, unuttuğunu söyleme üzere kaçınma davranışları sonucu terapi sürecini olumsuz tesirler buna karşılık terapist evvelden durumu fark edip tedbir alması gerekir. Direncin oluşması durumu olsa bile en değerli durum terapide kurulan inanca bağlı terapötik münasebettir.
Sağlıklı kurulan bir terapötik münasebet sonucunda, danışanın faydasına yapılacak tenkitler tedavi edici özelliği taşır ve yüzleştirme ismi altında tesirli bir alaka olur. Sağlıklı kurulmayan terapötik bağ sonucunda ise danışana uygulanan yüzleştirme eforları, danışan tarafından benliğine yapılmış bir tenkit ya da atak olarak algılar bu da terapinin sonlanmasına kadar devam eder. Terapötik bağ kurulmadan yüzleştirme yapılmaması gerekir.
Terapötik Alakanın Şartları Nelerdir?
Empati: Karşımızdaki kişinin yerine kendimizi koyup ne düşünüp nasıl hissederdi diye anlamamızı sağlar.
Hürmet: Gelen danışanı şartsız bir halde tüm farklılıklarına karşın hürmet duymaktır.
Saydamlık: İçten, samimi ve doğal olarak danışanın hislerini fark edip ona aktarmak.
Kendini Açma: Danışan kendini açarken terapistin de onu yalnız hissetmemesi için kendinden bir şeyler anlattığı durumdur.
Somutluk: Yaşanılan his ve olayların genellenmesi yerine özgün tabirlerin kullanılması
Yüzleştirme: Danışanın hazır olduğu durumlarda anlattığı olayları terapistin danışanıyla yüzleştirmesi.
İlginin Artık ve Burda Olması: Yaşanılan vakit dilimine odaklanma ve o anda ne hissedip düşündüğünü aktarmadır.
Bilişsel Davranışçı Terapide Terapötik Bağ
Bilişsel davranışçı terapi (BDT) kanılarımızı, neler hissettiğimiz ve nasıl davrandığımız ile ilgilenen bir terapi formudur. Temelleri öğrenme kuramları ve bilişsel psikoloji olan BilişselDavranışçı Terapi bilişsel olarak davranışsal teknikler ve sorun çözme marifetlerine karşı yaklaşımları içinde barındırır. Bilişsel Davranışçı Terapi insan davranışlarını, psikopatolojilerini temel alarak bilişsel ve davranışsal kuram ismi altında açıklamaya çalışır. Fikirlerimiz, hislerimiz ve davranışlarımız ortasındaki bağa vurgu yapar. Yapılandırılmış, maksada yönelik bir terapi prosedürü olmasına karşın terapötik ilgiyi de önemser.
Bilişsel Davranışçı Terapi Metotlarının Genel Bakış Açısı
Sorun odaklı yaklaşım benimserler.
İşbirliğine dayalı olarak da terapötik ilgi kurarlar.
Bilişsel davranışçı terapistler seansları planlayıp yapılandırarak danışana geri bildirim verirler. Bilişsel davranışçı terapi prosedürlerinin nasıl kullanacağı konusunda danışana yol gösterirler.
Danışanları terapötik münasebette sorumluluk almaları için cesaretlendirirler. Seanslarda danışanlarında etkin olarak rol almasını ve bir sonraki seans için de gündemin oluşturulmasına yardım etmelerini, geribildirim vermelerini ve önerilen bilişsel davranışçı terapi müdahalelerini gündelik hayatta yapmalarını isterler.
Bilişsel davranışçı terapi de terapötik münasebet; bağlantıya açık, sıkıntılarda sebep sonuç bağını bulan ve birlikte çalışarak meselelerin üstesinden gelmeyi amaçlayan bir özellikler taşır.
