Bıyıklı Ötleğen ( Sylvia Cantillans )-Bıyıklı Ötleğen ( Sylvia Cantillans )Hakkında Bilgiler
Bıyıklı ötleğen (Sylvia cantillans), ötleğengiller (Sylvidae) familyasına ait küçük bir ötleğen türüdür.
Özellikleri
Diğer ötleğen türleri gibi, erkek ve dişi kuşlar farklı renkli tüylere sahiplerdir. Yetişkin erkekler gri sırt ve başlı, tuğla kırmızısı alt kısımlara ve beyaz surat çizgilerine sahiplerdir. Dişilerin üst kısmı kahverengi, gri başlı ve alt kısımda beyazımsı pembe kanat kısımlarına sahiplerdir.
Ötüşleri hızlı ve canlı, küçük akgerdana benzer özelliktedir.
Yuva ve beslenme
Tür, açık ve kuru arazilerde, çoğunlukla dağlık yamaçlarda, yuvasını yapabileceği çalılıklarda bulunur. Yuvasını kısa çalılıklara ya da katırtırnağı vb. bitkilere yapar, 3 ila 5 arası yumurta yumurtlar ve üzerlerinde kuluçkaya yatar. Diğer bütün ötleğenler gibi böcekçil beslenir, fakat yabani meyveleri de yer.
Dağılımı
Avrupa'nın en güney kesimlerinde ve Afrika'nın kuzeybatısında yerleşim gösterir. Kışları Sahra kıyılarına ve güneylerine göçeder.
Ötleğenler Eskidünya'ya özgü, güzel ötüşlü, küçük yapılı kuşlardır. Oldukça soluk renkli tüyleri genellikle koyu boz, kahverengimsi ya da yeşil alacalı olabilir. Başlıca besinleri böcekler ve örümceklerdir. Ilıman iklim kuşağında ya da daha kuzeyde üreyen türler kışın genellikle Afrika'ya ve Asya'nın güneyine göç eder. Uzunluğu 14 cm olan karabaş ötleğen (Sylvia atricapilla) en güzel öten türlerden biridir. Erkeğin başında parlak siyah tüylerden oluşan bir "takke" görülür. Dişinin takkesi ise kızıl kahverengi*dir. Aynı irilikte, ama kahverengimsi boz tüylü bahçe ötleğeni (Sylvia borin), karabaş ötleğen gibi Türkiye'nin kuzeyindeki ağaçlık ve ormanlık yerlerde ürer. Maskeli ötleğenin (Sylvia melanocephala) uzunluğu yaklaşık 13 santimetredir ve erkeğinin başı, gerdanı dışın*da siyahtır. Çit ötleğeninde (Sylvia rueppelli) ise erkeğin hem başı, hem de gerdanı siyahtır. Bu iki türden çit ötleğeni yalnız üreme mevsi*minde, maskeli ötleğen ise kışın Türkiye'de de görülür.
Avrupa'da en yaygın biçimde üreyen ötle*ğenlerden bayağı çıvgın (Phylloscopus colly-bita) ve bahçe çıvgını (Phylloscopus trochi-lus) birbirine çok benzer. Yeşilimsi sarı tüylü, ince ve narin yapılı bu kuşları ötmeye başla*madan birbirinden ayırt etmek çok zordur. Bahçe ötleğeninin çok hoş ve melodik şakı*ması yüksek ve hızlı başlar, giderek hüzünlü bir havaya bürünüp yavaşlayarak son bulur. Bayağı çıvgının ötüşünde yumuşak dalgalan*malar yoktur. Bayağı çıvgın Türkiye'nin ku*zey ve batısında ürerken, bahçe çıvgını yalnız göç sırasında Türkiye'den geçer. Türkiye'de rastlanan öbür türlerden çalı ötleğeninin (Cet-tia cetti) üst bölümleri çok koyu, alt bölümleri açık kahverengidir. Yelpazekuyruk (Cisticola juncidis) Ege ve Akdeniz bölgelerinde, dere ötleğeni (Hippolais pallidd) yazın Türkiye'nin her bölgesinde görülür. Göl ve akarsu kıyıla*rındaki sazlıklarda yaşayan kamışçınlar da ötleğen grubuna giren kuşlardır
Bıyıklı ötleğen (Sylvia cantillans), ötleğengiller (Sylvidae) familyasına ait küçük bir ötleğen türüdür.
Özellikleri
Diğer ötleğen türleri gibi, erkek ve dişi kuşlar farklı renkli tüylere sahiplerdir. Yetişkin erkekler gri sırt ve başlı, tuğla kırmızısı alt kısımlara ve beyaz surat çizgilerine sahiplerdir. Dişilerin üst kısmı kahverengi, gri başlı ve alt kısımda beyazımsı pembe kanat kısımlarına sahiplerdir.
Ötüşleri hızlı ve canlı, küçük akgerdana benzer özelliktedir.
Yuva ve beslenme
Tür, açık ve kuru arazilerde, çoğunlukla dağlık yamaçlarda, yuvasını yapabileceği çalılıklarda bulunur. Yuvasını kısa çalılıklara ya da katırtırnağı vb. bitkilere yapar, 3 ila 5 arası yumurta yumurtlar ve üzerlerinde kuluçkaya yatar. Diğer bütün ötleğenler gibi böcekçil beslenir, fakat yabani meyveleri de yer.
Dağılımı
Avrupa'nın en güney kesimlerinde ve Afrika'nın kuzeybatısında yerleşim gösterir. Kışları Sahra kıyılarına ve güneylerine göçeder.
Ötleğenler Eskidünya'ya özgü, güzel ötüşlü, küçük yapılı kuşlardır. Oldukça soluk renkli tüyleri genellikle koyu boz, kahverengimsi ya da yeşil alacalı olabilir. Başlıca besinleri böcekler ve örümceklerdir. Ilıman iklim kuşağında ya da daha kuzeyde üreyen türler kışın genellikle Afrika'ya ve Asya'nın güneyine göç eder. Uzunluğu 14 cm olan karabaş ötleğen (Sylvia atricapilla) en güzel öten türlerden biridir. Erkeğin başında parlak siyah tüylerden oluşan bir "takke" görülür. Dişinin takkesi ise kızıl kahverengi*dir. Aynı irilikte, ama kahverengimsi boz tüylü bahçe ötleğeni (Sylvia borin), karabaş ötleğen gibi Türkiye'nin kuzeyindeki ağaçlık ve ormanlık yerlerde ürer. Maskeli ötleğenin (Sylvia melanocephala) uzunluğu yaklaşık 13 santimetredir ve erkeğinin başı, gerdanı dışın*da siyahtır. Çit ötleğeninde (Sylvia rueppelli) ise erkeğin hem başı, hem de gerdanı siyahtır. Bu iki türden çit ötleğeni yalnız üreme mevsi*minde, maskeli ötleğen ise kışın Türkiye'de de görülür.
Avrupa'da en yaygın biçimde üreyen ötle*ğenlerden bayağı çıvgın (Phylloscopus colly-bita) ve bahçe çıvgını (Phylloscopus trochi-lus) birbirine çok benzer. Yeşilimsi sarı tüylü, ince ve narin yapılı bu kuşları ötmeye başla*madan birbirinden ayırt etmek çok zordur. Bahçe ötleğeninin çok hoş ve melodik şakı*ması yüksek ve hızlı başlar, giderek hüzünlü bir havaya bürünüp yavaşlayarak son bulur. Bayağı çıvgının ötüşünde yumuşak dalgalan*malar yoktur. Bayağı çıvgın Türkiye'nin ku*zey ve batısında ürerken, bahçe çıvgını yalnız göç sırasında Türkiye'den geçer. Türkiye'de rastlanan öbür türlerden çalı ötleğeninin (Cet-tia cetti) üst bölümleri çok koyu, alt bölümleri açık kahverengidir. Yelpazekuyruk (Cisticola juncidis) Ege ve Akdeniz bölgelerinde, dere ötleğeni (Hippolais pallidd) yazın Türkiye'nin her bölgesinde görülür. Göl ve akarsu kıyıla*rındaki sazlıklarda yaşayan kamışçınlar da ötleğen grubuna giren kuşlardır