bizans ekonomisi - bizansta tarım - bizansta ticaret
Bir ziraat memleketi olan Bizans imparatorluğunda köylülerin bir kısmı serbest, bir kısmı da serfti. İlk yüzyıllarda toprakların önemli kısmı büyük arazi sahiplerinin elindeyken, Leon zamanında (768) büyük arazilerin bir kısmı küçük mülk sahiplerine verildi, aynı zamanda thema’ların kurulmasıyla 60 000 küçük askeri mülk de meydana getirildi.
Makedonya imparatorları askeri, siyasi ve mali sebeplerle küçük araziyi kanunlarla korudularsa da Romanos Argyros bu kanunları kaldırdı. Serbest köylü, ağır vergilerin yüküne dayanamadığından, toprağını satıp bir büyük arazi sahibinin veya bir manastırın serfi oldu.
Bizans imparatorluğunda en çok tahıl, üzüm, meyve, ilâçlık ot ve pamuk yetiştirilirdi. Arıcılık çok ileriydi. At, sığır, manda, keçi, koyun ve domuz çoktu. Toprak ürünlerinin değiş tokuşunu iyi deniz ve kara yolları kolaylaştırdı. Ziraatın, hem iyi hem kötü devreleri vardı. Bizans sanayii genel tüketim eşyalarından başka lüks eşyaları da üretti.
Devlet kontrolü bu eşyaların iyi kalitesini sağladığı için, Bizans malları dışarıda da alıcı buldu. Kumaşçılık, ipekçilik, halıcılık, ketencilik, işlemecilik, dokuma boyacılığı, camcılık, kuyumculuk, tunççuluk, minecilik ve fildişi isçiliği en ileri sanayi kollarıydı.
Avrupa, Asya ve Afrika arasındaki bütün önemli kara ve su yolları Bizans topraklarından geçtiğinden, Bizans imparatorluğu yüzyıllar boyunca dünya ticaretinde esaslı bir rol oynadı.
Devlet, XII. yy.a kadar, ticareti de kontrol altında tuttu. Bazen takas ticareti de yapıldı. Bizans’ın büyük bir ticaret filosu da vardı. XII. yy.dan itibaren Bizans milletlerarası ticaretteki önder rolünü kaybetti; bu, İtalyan tüccar cumhuriyetlerinin eline geçti. Bizans imparatorluğu, aldığı ödünç paralar karşılığı, bu cumhuriyetlere, özellikle Venedik ve Cenova tüccarlarına geniş haklar vermek zorunda kaldı. Bunlar İstanbul’da küçük devlet şeklinde teşkilâtlandırılan koloniler kurdular.
alıntı
Bir ziraat memleketi olan Bizans imparatorluğunda köylülerin bir kısmı serbest, bir kısmı da serfti. İlk yüzyıllarda toprakların önemli kısmı büyük arazi sahiplerinin elindeyken, Leon zamanında (768) büyük arazilerin bir kısmı küçük mülk sahiplerine verildi, aynı zamanda thema’ların kurulmasıyla 60 000 küçük askeri mülk de meydana getirildi.
Makedonya imparatorları askeri, siyasi ve mali sebeplerle küçük araziyi kanunlarla korudularsa da Romanos Argyros bu kanunları kaldırdı. Serbest köylü, ağır vergilerin yüküne dayanamadığından, toprağını satıp bir büyük arazi sahibinin veya bir manastırın serfi oldu.
Bizans imparatorluğunda en çok tahıl, üzüm, meyve, ilâçlık ot ve pamuk yetiştirilirdi. Arıcılık çok ileriydi. At, sığır, manda, keçi, koyun ve domuz çoktu. Toprak ürünlerinin değiş tokuşunu iyi deniz ve kara yolları kolaylaştırdı. Ziraatın, hem iyi hem kötü devreleri vardı. Bizans sanayii genel tüketim eşyalarından başka lüks eşyaları da üretti.
Devlet kontrolü bu eşyaların iyi kalitesini sağladığı için, Bizans malları dışarıda da alıcı buldu. Kumaşçılık, ipekçilik, halıcılık, ketencilik, işlemecilik, dokuma boyacılığı, camcılık, kuyumculuk, tunççuluk, minecilik ve fildişi isçiliği en ileri sanayi kollarıydı.
Avrupa, Asya ve Afrika arasındaki bütün önemli kara ve su yolları Bizans topraklarından geçtiğinden, Bizans imparatorluğu yüzyıllar boyunca dünya ticaretinde esaslı bir rol oynadı.
Devlet, XII. yy.a kadar, ticareti de kontrol altında tuttu. Bazen takas ticareti de yapıldı. Bizans’ın büyük bir ticaret filosu da vardı. XII. yy.dan itibaren Bizans milletlerarası ticaretteki önder rolünü kaybetti; bu, İtalyan tüccar cumhuriyetlerinin eline geçti. Bizans imparatorluğu, aldığı ödünç paralar karşılığı, bu cumhuriyetlere, özellikle Venedik ve Cenova tüccarlarına geniş haklar vermek zorunda kaldı. Bunlar İstanbul’da küçük devlet şeklinde teşkilâtlandırılan koloniler kurdular.
alıntı