imagesbursaulucamiininhikayesi5afacce123714
Yıldırım Bayezid Niğbolu zaferinde kazanılan ganimetlerle muhteşem bir mescit yaptırmak ister Mimarlar bugun Ulucaminin bulunduğu mevkide karar kılarlar Soz konusu arsa uzerinde evi, bahcesi olanlara başka yerden muadil yer verilir Hatta ceplerine birkac kese altın sıkıştırılır gonulleri hoş edilir Ancak yaşlı bir kadıncağız bir Evim de evimferyadı tutturur ki sormayın Değerinin fevkinde ucretlere omuz silker, butun tekliflere olmazder Once vezirler, sonra bizzat Sultan, kadının ayağına gider, iknaya calışırlar Ama o direnir
Sultan Bayezid caminin yerini sevmiştir Hic hesapta olmayan puruz canını sıkar Hatta anı toplar, cozum yolu arar Kadılar mal onun değil miderler, satarsa satar, satmazsa satmaz!Meclis caresizlik icinde dağılırken Bayezidin aklına damadı gelir Emir Sultanı bulur meseleyi anlatır Mubarek sadece tebessum eder:
Acele etme! der, bir gecede neler değişmez?
İhtiyar kadın o gece ruyasında mahşer meydanını gorur Annenin cocuğundan kactığı bir dehşet anıdır Kalabalıkta korkunc bir azap endişesi vardır O arada bir dalgalanma olur İnsanlar alemlere rahmet olarak yaratılan Efendimizin yanına koşarlar Şefaate kavuşan kavuşana Kadıncağız da niyetlenir, ama bırakın yurumeye, kıpırdamaya mecali yoktur Ayakları vucudunu taşıyamaz, ıstırapla yerleri tırmalar Elinden kacan buyuk fırsat ciğerini dağlar Feryat figan ağlamaya başlar İşte tam o sırada Emir Sultanı gorur:
Herkes cennete gitti, der, ben bir başıma kaldım burada!
Mubarek o gonul ferahlatan tatlı sesiyle sorar:
Kurtulmak istiyor musun?
Kadın nefes nefese cevap verir:
Hic istemez miyim?
Oyleyse Sultanımızı uzme!
Ertesi gun kadın ayağı ile gelir, evini verir Ustelik onune konulan ucreti bağışlar camiye
Yıldırım Bayezid Niğbolu zaferinde kazanılan ganimetlerle muhteşem bir mescit yaptırmak ister Mimarlar bugun Ulucaminin bulunduğu mevkide karar kılarlar Soz konusu arsa uzerinde evi, bahcesi olanlara başka yerden muadil yer verilir Hatta ceplerine birkac kese altın sıkıştırılır gonulleri hoş edilir Ancak yaşlı bir kadıncağız bir Evim de evimferyadı tutturur ki sormayın Değerinin fevkinde ucretlere omuz silker, butun tekliflere olmazder Once vezirler, sonra bizzat Sultan, kadının ayağına gider, iknaya calışırlar Ama o direnir
Sultan Bayezid caminin yerini sevmiştir Hic hesapta olmayan puruz canını sıkar Hatta anı toplar, cozum yolu arar Kadılar mal onun değil miderler, satarsa satar, satmazsa satmaz!Meclis caresizlik icinde dağılırken Bayezidin aklına damadı gelir Emir Sultanı bulur meseleyi anlatır Mubarek sadece tebessum eder:
Acele etme! der, bir gecede neler değişmez?
İhtiyar kadın o gece ruyasında mahşer meydanını gorur Annenin cocuğundan kactığı bir dehşet anıdır Kalabalıkta korkunc bir azap endişesi vardır O arada bir dalgalanma olur İnsanlar alemlere rahmet olarak yaratılan Efendimizin yanına koşarlar Şefaate kavuşan kavuşana Kadıncağız da niyetlenir, ama bırakın yurumeye, kıpırdamaya mecali yoktur Ayakları vucudunu taşıyamaz, ıstırapla yerleri tırmalar Elinden kacan buyuk fırsat ciğerini dağlar Feryat figan ağlamaya başlar İşte tam o sırada Emir Sultanı gorur:
Herkes cennete gitti, der, ben bir başıma kaldım burada!
Mubarek o gonul ferahlatan tatlı sesiyle sorar:
Kurtulmak istiyor musun?
Kadın nefes nefese cevap verir:
Hic istemez miyim?
Oyleyse Sultanımızı uzme!
Ertesi gun kadın ayağı ile gelir, evini verir Ustelik onune konulan ucreti bağışlar camiye
