Caminin Bolumleri aşağıdaki gibidir
Harim:
Sanat tarihi teknolojisinde, camilerde namaz kılmaya tahsis edilen mekana denmektedir
Harim, Allah'la O'nun kulu olan insan arasında bir nevi bağ kurma mahalli olması sebebiyle kutsal sayılır Namaz dışında eğitim ve oğretim gibi bazı faaliyetlerin uygulanmasında da acık olmakla birlikte saygılı bir tutumla belli kurallar dairesinde hareket edilmesi gereken bir mahaldir
Mihrab:
Kelime olarak Harabekokunden gelir
Terimde camilerin kıbbe duvarında, yarım daire şeklinde ve one doğru eğik olan yere mihrab denir Gene mihrab, cami harimlerinde, muslumanların namaz kılacakları kıble yonunu belirleyen, kıble duvarına acılmış, cemaatle namazlarda imamın en onde durduğu yerdir
Minber:
Arapca'da nebera(yuksek olmak) ukokunden gelmekte ve yuksek yer, ikemle semeri, sedye manaları ifade etmektedir Terimde, Cuma ve bayram namazı kılınan yerlerde hatiplerin hutbelerini okumak icin cıktıkları basamaklı yerlere minber denmektedir Mihrabın sağ tarafında ve kıble duvarına dik olarak durur
Vaaz Kursusu:
Kursu kelime olarak; sandalye, taht ve an manasına gelmektedir Aynı zamanda, camilerde vaizlerin cemaata vaaz vermek icin uzerine cıktıkları yuksekce bir yere de kursu denmektedir
Hunkar Mahfili:
Sultanların inşa ettikleri camilerde zeminden yuksek ve kafesle bolunmuş yere denmektedir
Muezzin Mahfili:
Muezzinlerin, camilerde, birarada oturmaları icin ayrılmış yuksekce yerdir
Şartlarına uygun kişilerin (Musluman, aklı başında vb) gunde 5 defa muezzin tarafından camiye gelmeleri icin yapılan cağrıya uyarak camiye gelenler bir topluluk oluşturur Burada yapmaları gereken ibadeti yaparlar Budan sonra birbirlerinin hatırlarını sorarlar, sıkıntıda olanlara yardım ederler Hasta olanları oğrenir, ziyaret ederler Sevgiye, saygıya dayanan bir toplum oluşmasına yardım ederler Ayrıca bilhassa Cuma gunleri ve bayramlarda kursu ve hutbede yapılan vaazlarla dini bilgilerini geliştirirler, birbirleriyle olan ilişkilerinde nelere dikkat etmeleri gerektiğini oğrenmiş olurlar
Son Cemaat Yeri:
Cemaate yetişemeyenlerin sonradan namazlarını kılabilmeleri icin ayrılmış yer
Minare:
Aslı menareolan bu kelime dilimize minareolarak gecmiştir Nur yeri (ışık yeri) manasına gelip, camilerde ezan okumak maksadıyla inşa olan yuksek yere minare denmektedir
Şadırvan:
Namazdan once abdest almak icin, genellikle avlu ortasında bulunan ve etrafında muslukların sıralandığı su haznesidir
Avlu:
Cami harimlerine bitişik, genellikle şadırvan veya revaleyi kapsayan ustu acık yerlere denir
Harim:
Sanat tarihi teknolojisinde, camilerde namaz kılmaya tahsis edilen mekana denmektedir
Harim, Allah'la O'nun kulu olan insan arasında bir nevi bağ kurma mahalli olması sebebiyle kutsal sayılır Namaz dışında eğitim ve oğretim gibi bazı faaliyetlerin uygulanmasında da acık olmakla birlikte saygılı bir tutumla belli kurallar dairesinde hareket edilmesi gereken bir mahaldir
Mihrab:
Kelime olarak Harabekokunden gelir
Terimde camilerin kıbbe duvarında, yarım daire şeklinde ve one doğru eğik olan yere mihrab denir Gene mihrab, cami harimlerinde, muslumanların namaz kılacakları kıble yonunu belirleyen, kıble duvarına acılmış, cemaatle namazlarda imamın en onde durduğu yerdir
Minber:
Arapca'da nebera(yuksek olmak) ukokunden gelmekte ve yuksek yer, ikemle semeri, sedye manaları ifade etmektedir Terimde, Cuma ve bayram namazı kılınan yerlerde hatiplerin hutbelerini okumak icin cıktıkları basamaklı yerlere minber denmektedir Mihrabın sağ tarafında ve kıble duvarına dik olarak durur
Vaaz Kursusu:
Kursu kelime olarak; sandalye, taht ve an manasına gelmektedir Aynı zamanda, camilerde vaizlerin cemaata vaaz vermek icin uzerine cıktıkları yuksekce bir yere de kursu denmektedir
Hunkar Mahfili:
Sultanların inşa ettikleri camilerde zeminden yuksek ve kafesle bolunmuş yere denmektedir
Muezzin Mahfili:
Muezzinlerin, camilerde, birarada oturmaları icin ayrılmış yuksekce yerdir
Şartlarına uygun kişilerin (Musluman, aklı başında vb) gunde 5 defa muezzin tarafından camiye gelmeleri icin yapılan cağrıya uyarak camiye gelenler bir topluluk oluşturur Burada yapmaları gereken ibadeti yaparlar Budan sonra birbirlerinin hatırlarını sorarlar, sıkıntıda olanlara yardım ederler Hasta olanları oğrenir, ziyaret ederler Sevgiye, saygıya dayanan bir toplum oluşmasına yardım ederler Ayrıca bilhassa Cuma gunleri ve bayramlarda kursu ve hutbede yapılan vaazlarla dini bilgilerini geliştirirler, birbirleriyle olan ilişkilerinde nelere dikkat etmeleri gerektiğini oğrenmiş olurlar
Son Cemaat Yeri:
Cemaate yetişemeyenlerin sonradan namazlarını kılabilmeleri icin ayrılmış yer
Minare:
Aslı menareolan bu kelime dilimize minareolarak gecmiştir Nur yeri (ışık yeri) manasına gelip, camilerde ezan okumak maksadıyla inşa olan yuksek yere minare denmektedir
Şadırvan:
Namazdan once abdest almak icin, genellikle avlu ortasında bulunan ve etrafında muslukların sıralandığı su haznesidir
Avlu:
Cami harimlerine bitişik, genellikle şadırvan veya revaleyi kapsayan ustu acık yerlere denir