Biliyoruz ki kimi evlatlar bebeklikten itibaren kimi nesnelerle bağ kuruyor. Onlardan munfasıl uyumama, yemek yememe, dışarıya çıkmama üzere durumlar sergiliyorlar. Misal, birtakım evlatlar validesinin tülbenti olmadan, onun kokusunu hissetmeden uyuyamıyordu. Bulamazlarsa saatlerce ağlıyordu. Pek çoğumuzun muhitinde görüyoruz emsal örnekleri.
Bebekler birinci muhaberesini anaları ile kuruyorlar. Ananın evladı emzirmesi, kuçağına alması, altını temizlemesi, uyutması vs faaliyetler sırasında anayla evlat arasında etkileşme ve bağlanma oluşuyor. Bu bağlanma temenlde üçe ayrılır.
Inançlı bağlanma: Bakıcı (anne) evladının yanındayken evlat rahattır ve etrafını keşfetmeye devam eder. Bakıcı yokken huzursuzdur ve ağlar. Bu bağlanma usulüne sahip bireyler, hem kendilerin hem de diğerlerini olumlu görme eğilimindedirler. Yakın alakalara paha verirler, bu tıp ilgileri başlatmakta ve sürdürmekte başarılıdırlar
Kararsız/kaygılı bağlanma: Bakıcının ikazlarına ve mevcudiyetine ölçüsüz ve tutarsız karşılıklar geliştirler.Bu biçimde bağlanma gösterenler bakıcıya karşı kızgınlık duyarlar ve rahat keşif yapamazlar.
Kaygılı/kaçınmacı bağlanma: Bu evlatlar bakıcıyla temas kurmadan kaçınırlar ve dikkatlerini eşyalara (oyuncaklara yöneltirler. Bakıcı ortamda olmadığında ağlamazlar ve oyuna devam ederler.
Bağlanma molelindeki bu farklılıklar karakter özellikleri ve ileride kurulacak muhaberede belirleyici rol oynar.
Daha sonra etrafini keşfetmeye başlayan evlatlar eşyalarla (oyuncak) temas sağlarlar. Bu temas sırasında evlatlar birinci evvel eşyanın çıkardığı sese ve kokusuna nazaran bu eşyaları tanırlar ve bağlanırlar. Daha sonra eşyaların rengi, hali, yumuşaklığı, boyutu vs nazaran seçicilik gelişir.
Dolayısı evlatların bakıcı ve eşyalarla kurduğu bu bağlanma ömürlerinin her kısmında tesirli olmaktadır. Bağlanmanın formu ve müddeti karaktesistik farklılıklar gösterse de acilen her evlatta bağlanma olmaktadır. Bağlanma gelişdikten bir vade sonra yatkın çocuklarda alışkanlığa dönüşebilmektedir.
Bazen validenin bir eşyası olabildiği üzere, bir battaniye, yastık da olabiliyor. Bu farklılık evladın bakıcısı, muhiti, hayat deneyimleri ve evladın yapısal özelliklerinden kaynaklanmaktadır. Örneğin anasıyla dertli yapıda bağlanma kuran çocuklarda geceleri validesine temas sağlayarak (saçını tutarak, elini tutarak) entegrasyona paterni geliştirirler. Bir gayrı örnek yeni alınmış, mütemadi oynanan yahut örnek alınan hayali kahramanların oyuncaklarıyla uyumak mektep öncesi yaşlarda sık görülmektedir. Seçilen örneklerin farklılıkları rengine kokusuna yumuşaklılıkları ve daima maruziyetlerinden kaynaklanmaktadır.
Şiddetli bağlanma gösteren çocuklarda ileri yaşlarda özgüven eksikllikleri, ayrılık anksiyetesi, mektep reddi, yaygın anksiyete bozukluğu, özgül fobiler üzere çeşitli problemler görülebilmektedir. Bilhassa bakıcıyla ( anne) patolojik bağlanma paterni gösteren çocuklarda yukarıda bahsedilen meseleler sık görülmektedir. Bu sebeple bakıcıya yahut eşyalara (oyuncak) haddinden fazla bağlanma engellenmelidir. Bu doğrultuda 3-4 yaşlarından itibaren evlatların muhitiyle daha çok muhabere kurması, yeni şeyler keşfetmesi ve hayatına yeni renkler katması sağlanmalıdır. Örneğin kulandığı eşyaları değiştirmek yahut farklılaştırmak, ananın haricinde öbür kişilerle (özellikle yaşıtlarıyla) vakit geçirmesini sağlamak yararlı olabilmektedir.
Şayet bu alışkanlıklar ileri yaşlara kadar devam ediyorsa ve evladın yahut ailenin hayatında olunsuzluğa neden oluyorsa kesinlikle bir ekspere danışılmalı ve yardım alınılmalıdır.
Evlat ve ergenlikte görülebilecek marazlardan yukarıda bahsetmiştik. Buna ilaveten yapılan çalışmalarda mektep öncesi devirde bakıcı ve eşyalara ölçüsüz bağlanma davranışı gösteren çocuklarda ileriki yaşantılarında alkol ve uyuşturucu husus kullanma riski artış bulunmuştur. Başkaca bu evlatların ileride aile yaşantılarında meselelerle müsabaka nispeti da yüksektir. Bütün bunlar göze alınarak çocuklarda küçük yaşlardan itibaren sağlıklı bağlanma geliştirmesi
Bebekler birinci muhaberesini anaları ile kuruyorlar. Ananın evladı emzirmesi, kuçağına alması, altını temizlemesi, uyutması vs faaliyetler sırasında anayla evlat arasında etkileşme ve bağlanma oluşuyor. Bu bağlanma temenlde üçe ayrılır.
Inançlı bağlanma: Bakıcı (anne) evladının yanındayken evlat rahattır ve etrafını keşfetmeye devam eder. Bakıcı yokken huzursuzdur ve ağlar. Bu bağlanma usulüne sahip bireyler, hem kendilerin hem de diğerlerini olumlu görme eğilimindedirler. Yakın alakalara paha verirler, bu tıp ilgileri başlatmakta ve sürdürmekte başarılıdırlar
Kararsız/kaygılı bağlanma: Bakıcının ikazlarına ve mevcudiyetine ölçüsüz ve tutarsız karşılıklar geliştirler.Bu biçimde bağlanma gösterenler bakıcıya karşı kızgınlık duyarlar ve rahat keşif yapamazlar.
Kaygılı/kaçınmacı bağlanma: Bu evlatlar bakıcıyla temas kurmadan kaçınırlar ve dikkatlerini eşyalara (oyuncaklara yöneltirler. Bakıcı ortamda olmadığında ağlamazlar ve oyuna devam ederler.
Bağlanma molelindeki bu farklılıklar karakter özellikleri ve ileride kurulacak muhaberede belirleyici rol oynar.
Daha sonra etrafini keşfetmeye başlayan evlatlar eşyalarla (oyuncak) temas sağlarlar. Bu temas sırasında evlatlar birinci evvel eşyanın çıkardığı sese ve kokusuna nazaran bu eşyaları tanırlar ve bağlanırlar. Daha sonra eşyaların rengi, hali, yumuşaklığı, boyutu vs nazaran seçicilik gelişir.
Dolayısı evlatların bakıcı ve eşyalarla kurduğu bu bağlanma ömürlerinin her kısmında tesirli olmaktadır. Bağlanmanın formu ve müddeti karaktesistik farklılıklar gösterse de acilen her evlatta bağlanma olmaktadır. Bağlanma gelişdikten bir vade sonra yatkın çocuklarda alışkanlığa dönüşebilmektedir.
Bazen validenin bir eşyası olabildiği üzere, bir battaniye, yastık da olabiliyor. Bu farklılık evladın bakıcısı, muhiti, hayat deneyimleri ve evladın yapısal özelliklerinden kaynaklanmaktadır. Örneğin anasıyla dertli yapıda bağlanma kuran çocuklarda geceleri validesine temas sağlayarak (saçını tutarak, elini tutarak) entegrasyona paterni geliştirirler. Bir gayrı örnek yeni alınmış, mütemadi oynanan yahut örnek alınan hayali kahramanların oyuncaklarıyla uyumak mektep öncesi yaşlarda sık görülmektedir. Seçilen örneklerin farklılıkları rengine kokusuna yumuşaklılıkları ve daima maruziyetlerinden kaynaklanmaktadır.
Şiddetli bağlanma gösteren çocuklarda ileri yaşlarda özgüven eksikllikleri, ayrılık anksiyetesi, mektep reddi, yaygın anksiyete bozukluğu, özgül fobiler üzere çeşitli problemler görülebilmektedir. Bilhassa bakıcıyla ( anne) patolojik bağlanma paterni gösteren çocuklarda yukarıda bahsedilen meseleler sık görülmektedir. Bu sebeple bakıcıya yahut eşyalara (oyuncak) haddinden fazla bağlanma engellenmelidir. Bu doğrultuda 3-4 yaşlarından itibaren evlatların muhitiyle daha çok muhabere kurması, yeni şeyler keşfetmesi ve hayatına yeni renkler katması sağlanmalıdır. Örneğin kulandığı eşyaları değiştirmek yahut farklılaştırmak, ananın haricinde öbür kişilerle (özellikle yaşıtlarıyla) vakit geçirmesini sağlamak yararlı olabilmektedir.
Şayet bu alışkanlıklar ileri yaşlara kadar devam ediyorsa ve evladın yahut ailenin hayatında olunsuzluğa neden oluyorsa kesinlikle bir ekspere danışılmalı ve yardım alınılmalıdır.
Evlat ve ergenlikte görülebilecek marazlardan yukarıda bahsetmiştik. Buna ilaveten yapılan çalışmalarda mektep öncesi devirde bakıcı ve eşyalara ölçüsüz bağlanma davranışı gösteren çocuklarda ileriki yaşantılarında alkol ve uyuşturucu husus kullanma riski artış bulunmuştur. Başkaca bu evlatların ileride aile yaşantılarında meselelerle müsabaka nispeti da yüksektir. Bütün bunlar göze alınarak çocuklarda küçük yaşlardan itibaren sağlıklı bağlanma geliştirmesi