Çocuklar birçok sebeple sıkıntı, stresten kurtulmak gibi nedenlere ilişkin olarak tırnak yeme davranışı görülebilir. Gerginliği gidermek amacıyla başvurulan bir yoldur, bu yolları değiştirmek mümkündür. Tırnak yeme noktasına götüren, elini ağzına götürme eylemi arasına başka davranışları ekleme ile tedavi sağlanabilir.
Peki neden oluşur? Temelde bir çok çocuk yeni bir şey öğrenirken yeni bir ortama girdiğinde utanma duygusunu hissettiğinde bu duyguya tepki olarak gerginliğini azaltmak amacıyla tırnak yeme davranışı gösterebilirler. Çocuk hangi ortamlar ve durumlarda tırnak yiyor analiz etmek gerekir. Eğer bu gibi durumlarda tırnak yiyor ise stresle baş etme yöntemi olarak bunu kullandığını düşünürüz. Stresle baş etmeyi öğrendikçe çocuk tırnak yeme davranışından kendiliğinden uzaklaşır. Bu durumun alışkanlık faktörü olmadığını unutmamak gerekir. Buna rağmen çocuk tırnak yemeyi sürdürüyor ise çocuğu üzen sıkıntıya sokan şeyin keşfedilmesi yönünde çalışılmalıdır. Çünkü tırnak yeme davranışının altında şiddete maruz kalma,bilinmeyen travmalar, aile problemleri, akran istismarı,yetersizlik hissi diğer kaynaklar olabilir. Çocuk ebeveynlerini endişelendiren davranışlar sergilediğinde ebeveynler hemen çocuğun bu davranıştan kurtulmasına yönelik müdahaleler bekler, bulmaya çalışırlar fakat bu müdahaleler fiziksel olmakla kalacaktır. Problemin nedenini ne yazık ki çözümlemeyecektir. Bu nedenle tekrar davranış ortaya çıkacaktır. Örneğin; tırnağa acı maddelerin sürülerek ağızda kötü tat oluşması ile uzaklaştırmaya çalışılmasıdır. Bu problemi ortadan kaldırmaz, aksine besler ve kronikleştirir. tırnak yeme problemi kaynak problemin zorluğuna göre çok kolay veya kısa süreli çözüldüğü gibi daha zor ve uzun sürede de ortadan kaldırılabilir.
Çocuğa yaklaşım ne olmamalıdır diye düşünürsek; çocuğa bu noktada tırnak yemeyi bırakması için baskı yapılması, sürekli ve gergin şekilde bağırarak uyarılması çocuğun stresini arttırmaktan başka bir işe yaramayacaktır. Belki de çocuk daha fazla tırnağını yiyecektir. Çocuk tırnak yerken bu davranışın daha fazla farkında olması başlangıçta sağlanabilir. Öncelikle çocuğun kendisi tırnak yemeyi bırakmak istemelidir, sonra aile ve çocuk ile tedavinin nasıl olacağı problemin kaynağına göre planlanır. Sonuç olarak her insan davranışında bir neden mevcuttur. semptomun giderilmesi -ortaya çıkan rahatsız edici durumların yok edilmesi- sebebin ortadan kaldırılmasına bağlıdır. Bu nedenle uzman yardımı alınması gerekliliği unutulmamalıdır.
Peki neden oluşur? Temelde bir çok çocuk yeni bir şey öğrenirken yeni bir ortama girdiğinde utanma duygusunu hissettiğinde bu duyguya tepki olarak gerginliğini azaltmak amacıyla tırnak yeme davranışı gösterebilirler. Çocuk hangi ortamlar ve durumlarda tırnak yiyor analiz etmek gerekir. Eğer bu gibi durumlarda tırnak yiyor ise stresle baş etme yöntemi olarak bunu kullandığını düşünürüz. Stresle baş etmeyi öğrendikçe çocuk tırnak yeme davranışından kendiliğinden uzaklaşır. Bu durumun alışkanlık faktörü olmadığını unutmamak gerekir. Buna rağmen çocuk tırnak yemeyi sürdürüyor ise çocuğu üzen sıkıntıya sokan şeyin keşfedilmesi yönünde çalışılmalıdır. Çünkü tırnak yeme davranışının altında şiddete maruz kalma,bilinmeyen travmalar, aile problemleri, akran istismarı,yetersizlik hissi diğer kaynaklar olabilir. Çocuk ebeveynlerini endişelendiren davranışlar sergilediğinde ebeveynler hemen çocuğun bu davranıştan kurtulmasına yönelik müdahaleler bekler, bulmaya çalışırlar fakat bu müdahaleler fiziksel olmakla kalacaktır. Problemin nedenini ne yazık ki çözümlemeyecektir. Bu nedenle tekrar davranış ortaya çıkacaktır. Örneğin; tırnağa acı maddelerin sürülerek ağızda kötü tat oluşması ile uzaklaştırmaya çalışılmasıdır. Bu problemi ortadan kaldırmaz, aksine besler ve kronikleştirir. tırnak yeme problemi kaynak problemin zorluğuna göre çok kolay veya kısa süreli çözüldüğü gibi daha zor ve uzun sürede de ortadan kaldırılabilir.
Çocuğa yaklaşım ne olmamalıdır diye düşünürsek; çocuğa bu noktada tırnak yemeyi bırakması için baskı yapılması, sürekli ve gergin şekilde bağırarak uyarılması çocuğun stresini arttırmaktan başka bir işe yaramayacaktır. Belki de çocuk daha fazla tırnağını yiyecektir. Çocuk tırnak yerken bu davranışın daha fazla farkında olması başlangıçta sağlanabilir. Öncelikle çocuğun kendisi tırnak yemeyi bırakmak istemelidir, sonra aile ve çocuk ile tedavinin nasıl olacağı problemin kaynağına göre planlanır. Sonuç olarak her insan davranışında bir neden mevcuttur. semptomun giderilmesi -ortaya çıkan rahatsız edici durumların yok edilmesi- sebebin ortadan kaldırılmasına bağlıdır. Bu nedenle uzman yardımı alınması gerekliliği unutulmamalıdır.
