Diş eti marazları (Periodontal hastalıklar), birçok faktörün devreye girmesi ile meydana gelebilen ve toplulukta nispeten sık görülen bir hastalık öbeğidir.
Hastaların umumiyetle rutin diş eti muayenelerine ve denetimlerine değer göstermemeleri, birçok bireyin dişlerini periodontitise bağlı sallanma ile kaybetme riskini beraberinde getirmektedir.
Diş eti illetlerinin umumiyetle önemli ağrılara yol açmaması (veya ağrının hastayı rahatsız etmeyecek yoğunlukta olması), hastalık sonuçlarının uzun devirde kendisini göstermesi, bireylerin diş eti marazları eksperine muayene olma konusunda erken davranmalarını engellemekte ve diş eti marazlarının yarattığı tahribatın ilerlemesine neden olmaktadır.
Ağız içerisinde meydana gelen çürük, yirmi yaş dişi ağrısı vb. meseleler hastanın süratli bir formda diş doktoruna başvurma gereksinimini beraberinde getirmekte gelgelelim tıpkı acil tabibe başvurma muhtaçlığı diş eti hastalıklarında çoklukla olmamaktadır.
Dişi konumunda tutan dokuların (Diş eti, alveol kemiği vb.) iltihabı ile kendisini gösteren “periodontitis” ağız içerisinde yan alan mikrobiyal eserlerin diş eti altına yerleşmesi ve bu kesimde çoğalarak enfeksiyon geliştirmesi sonucu meydana gelir. Ağız içerisinde ki mikrobiyal eserler birinci savunma bariyeri olarak “diş eti” ile karşılaştıklarından ötürü birinci hastalık belirtileri diş etinde gözlenir. Bakteriyel (mikrobiyal) birikimin diş etinde yarattığı küçük iltihabi odaklar diş etinde hem kanama hem küçük şişmeler ile kendisini gösterir. Bu periyoda “gingivitis” ismi verilir. Sigara içen hastalarda ise sigaranın dokulardaki damarsal sistemi bozuntuya uğratmasına bağlı olarak enfeksiyon diş etlerine yayılmaya başlamış olsa dahi kanama belirtileri gözlemlenmeyebilir.
“Gingivitis” ismini verdiğimiz diş eti iltihaplarının başlangıç evrelerinde mikrobiyal eserlerin temizlenmesi ile dokularda hiçbir kayıp olmadan (diş eti çekilmesi vs.) diş etleri sıhhatine kavuşturulabilir.
Gingivitis tedavi edilmediğinde ise “periodontitis” ismini verdiğimiz diş eti iltihabının bir ileri aşamasına geçiş gösterebilir. Bu süreçte ise diş etlerinde ve dişin muhitinde gelişim gösteren mikrobiyal enfeksiyon dişe destek olan dokuların (diş eti, alveol kemiği vs.) yavaş bir süratle yıkılmasına (erimesine) yol açar. Periodontitis süreci ilerlediğinde dişin muhitindeki kemiğin (alveol kemiği) erimesine bağlı olarak diş eti çekilmeleri gözlenmeye başlar. Bu süreçte yapılan diş eti tedavileri ile hastalık durdurularak kemik ve diş eti kaybının ilerlemesi önlenir. Birtakım durumlarda diş etlerine uygulanan greft operasyonları (kemik tozu, diş eti greftleri vs.) ile kaybedilen dokular geri kazanılabilmesine rağmen kimi durumlarda kaybedilen dokular geri getirilemeyebilir.
Periodontitis süreci çok ilerlediğinde ise dişin bölgesinde sıkı bir formda durmasını sağlayan “alveol kemiği” külliyen yıkılabilir ve dişlerde sallanma başlayabilir (İleri periodontitis). Bu süreçte uygulanan tedaviler çoklukla dişin etrafında yeni destek kemik oluşumuna imkan sağlamadığı için dişlerin kaybı kaçınılmaz hale gelir.
Yrd. Doç. Dr. Berhudar Keskin
Hastaların umumiyetle rutin diş eti muayenelerine ve denetimlerine değer göstermemeleri, birçok bireyin dişlerini periodontitise bağlı sallanma ile kaybetme riskini beraberinde getirmektedir.
Diş eti illetlerinin umumiyetle önemli ağrılara yol açmaması (veya ağrının hastayı rahatsız etmeyecek yoğunlukta olması), hastalık sonuçlarının uzun devirde kendisini göstermesi, bireylerin diş eti marazları eksperine muayene olma konusunda erken davranmalarını engellemekte ve diş eti marazlarının yarattığı tahribatın ilerlemesine neden olmaktadır.
Ağız içerisinde meydana gelen çürük, yirmi yaş dişi ağrısı vb. meseleler hastanın süratli bir formda diş doktoruna başvurma gereksinimini beraberinde getirmekte gelgelelim tıpkı acil tabibe başvurma muhtaçlığı diş eti hastalıklarında çoklukla olmamaktadır.
Dişi konumunda tutan dokuların (Diş eti, alveol kemiği vb.) iltihabı ile kendisini gösteren “periodontitis” ağız içerisinde yan alan mikrobiyal eserlerin diş eti altına yerleşmesi ve bu kesimde çoğalarak enfeksiyon geliştirmesi sonucu meydana gelir. Ağız içerisinde ki mikrobiyal eserler birinci savunma bariyeri olarak “diş eti” ile karşılaştıklarından ötürü birinci hastalık belirtileri diş etinde gözlenir. Bakteriyel (mikrobiyal) birikimin diş etinde yarattığı küçük iltihabi odaklar diş etinde hem kanama hem küçük şişmeler ile kendisini gösterir. Bu periyoda “gingivitis” ismi verilir. Sigara içen hastalarda ise sigaranın dokulardaki damarsal sistemi bozuntuya uğratmasına bağlı olarak enfeksiyon diş etlerine yayılmaya başlamış olsa dahi kanama belirtileri gözlemlenmeyebilir.
“Gingivitis” ismini verdiğimiz diş eti iltihaplarının başlangıç evrelerinde mikrobiyal eserlerin temizlenmesi ile dokularda hiçbir kayıp olmadan (diş eti çekilmesi vs.) diş etleri sıhhatine kavuşturulabilir.
Gingivitis tedavi edilmediğinde ise “periodontitis” ismini verdiğimiz diş eti iltihabının bir ileri aşamasına geçiş gösterebilir. Bu süreçte ise diş etlerinde ve dişin muhitinde gelişim gösteren mikrobiyal enfeksiyon dişe destek olan dokuların (diş eti, alveol kemiği vs.) yavaş bir süratle yıkılmasına (erimesine) yol açar. Periodontitis süreci ilerlediğinde dişin muhitindeki kemiğin (alveol kemiği) erimesine bağlı olarak diş eti çekilmeleri gözlenmeye başlar. Bu süreçte yapılan diş eti tedavileri ile hastalık durdurularak kemik ve diş eti kaybının ilerlemesi önlenir. Birtakım durumlarda diş etlerine uygulanan greft operasyonları (kemik tozu, diş eti greftleri vs.) ile kaybedilen dokular geri kazanılabilmesine rağmen kimi durumlarda kaybedilen dokular geri getirilemeyebilir.
Periodontitis süreci çok ilerlediğinde ise dişin bölgesinde sıkı bir formda durmasını sağlayan “alveol kemiği” külliyen yıkılabilir ve dişlerde sallanma başlayabilir (İleri periodontitis). Bu süreçte uygulanan tedaviler çoklukla dişin etrafında yeni destek kemik oluşumuna imkan sağlamadığı için dişlerin kaybı kaçınılmaz hale gelir.
Yrd. Doç. Dr. Berhudar Keskin