Yemek yemek, nefes almak kadar hayati bir fonksiyonumuzdur ve bu sürecin büyük bir kısmını ağızda gerçekleştiriyoruz. Dolayısı ile dişlerimiz sahip olduğumuz en kıymetli organlarımız arasında yan alıyorlar. Dişlerimizin günlük bakımı, onları hayat uzunluğu kullanabilmemizin olağan ve en kolay yoludur.
Diş fırçalamak, temelde diş ve kök yüzeyleri üzerine yapışan "bakteri plağı"nı mekanik olarak ortamdan uzaklaştırmayı hedefleyen bir hijyen biçimidir. Burada en büyük hak "diş fırçası"na düşmektedir. Ülkü olan orta sertlikte, kıl uçları mikroskopik olarak yuvarlatılmış-mineyi çizmeyen fırçaları "kuru" olarak kullanmaktır. Bu nedenle tasarruf sonrası kuruması için ehliyetli devri vermek ismine her öğün için munfasıl bir diş fırçası kullanılması, yani kişinin birebir anda 3 adet diş fırçasına sahip olması önerilir. Diş macunlarının mekanik temizleme olan diş fırçalamaya çok büyük ekleri yoktur. Ama florür içermeleri sebebi ile mine dokusundaki hasarları onarmaları açısından, mikroabraziv partiküller içermeleri açısından bakteri plağını uzaklaştırmaya ekleri vardır. Sonuçta kâfi özeliklere sahip rastgele bir marka diş fırçası ve diş macunu kullanılabilir.
Devletimizde diş fırçaları ile ilgili en farklı done iki insana bir diş fırçasının düşüyor olmasıdır. Bu durum halkımızın paylaşımcılığı ve dayanışması ile açıklanabilir. Fakat latife bir yana tüketim sayılarındaki azlık ağız ve diş sıhhatine gereken değeri vermediğimizi göstermektedir. Yıllık fırça satışı 50 milyon adet cıvarındadır ki bu da nüfusun %29’unun diş fırçası sahibi olmadığını göstermektedir. Maatteessüf satılan diş fırçalarının bir kısmı kaçak yollarla devletimize geldiği ve sıhhat açısından yetersiz-kontrolsüz eserler oldukları için tüketicilere marka hassasiyeti tavsiye edilmektedir.Türkye’de kişi başına düşen diş macunu tüketimi 2010 yılında 132gr olup, bu AB memleketlerinde ortalama 300gr’dır. 2009'da yaklaşık bir milyon kutu diş ipi satılmıştır. Türkiye’de 35 yaş üstü nüfusun yalnızca dörtte birinin hiç çürüğü yoktur. Tekrar bu yaş üzerindekilerin %90’ı en az bir dişini kaybetmiştir. 65 yaş üstü nüfusumuzun yarısı tam dişsizdir. Avrupa’da diş tabibine gitme sayısı yılda 5 kere iken devletimizde bir seferden azdır (0.9’dur).
Sindirim sisteminin başlangıcını oluşturan ağız içersinde milyonlarca bakteri yaşar. Bakterilerin sayısı sıradanın üzerine çıktığında diş çürümeleri yahut dişeti hastalıklarına yol açarlar. Bu sebeple tertipli olarak diş fırçalama yaparak bakteri sayısını denetim altında tutmamız gereklidir. Diş fırçalamak, temelde diş ve kök yüzeyleri üzerine yapışan "bakteri plağı"nı mekanik olarak ortamdan uzaklaştırmayı hedefleyen bir hijyen biçimidir. Burada en büyük hisse "diş fırçası"na düşmektedir. Ülkü olan orta sertlikte, kıl uçları mikroskopik olarak yuvarlatılmış-mineyi çizmeyen fırçaları "kuru" olarak kullanmaktır. Bu nedenle tasarruf sonrası kuruması için ehil vakti vermek ismine her öğün için başka bir diş fırçası kullanılması, yani kişinin birebir anda 3 adet diş fırçasına sahip olması önerilir. Diş macunlarının mekanik temizleme olan diş fırçalamaya çok büyük ekleri yoktur. Lakin florür içermeleri sebebi ile mine dokusundaki hasarları onarmaları ve ilaveten mikroabraziv partiküller içermeleri açısından bakteri plağını uzaklaştırmaya ekleri vardır. Bu hedefle ehliyetli özeliklere sahip rastgele bir marka diş fırçası ve diş macunu kullanılabilir. Sonuçta sağlıklı dişlere sahip olmanın yolu günde 2 kere tertipli olarak diş fırçalamaktan makbul.
Hakikat diş fırçalamak için:
Her öğün sonrası kuru bir diş fırçası ile, su ile ıslatmadan, florlu diş macunu uygulayarak, iki dakika vade ile; diş ve dişeti birleşimi üzerinde, fırça uçları 45 aşamalık açı ile dişeti oluğuna yanlışsız yerleştirilen fırçayı oval-dairesel minik titreşim hareketleri ile pratik yaptıktan sonra dişetinden dişe yanlışsız (kırmızıdan beyaza) süpürme hareketi yapılmalı, daha sonra mine yüzeyleri dairesel hareketler ile her cihetten süpürülmelidir. Bu fırçalama süreçleri alt ve üst çenelerde, ön, yan ve art dişler için eşit müddetlerde uygulanmalıdır. Akabinde lisan sırtı geçmişten öne yanlışsız süpürme hareketi ile temizlenmelidir.
Diş fırçalamak, temelde diş ve kök yüzeyleri üzerine yapışan "bakteri plağı"nı mekanik olarak ortamdan uzaklaştırmayı hedefleyen bir hijyen biçimidir. Burada en büyük hak "diş fırçası"na düşmektedir. Ülkü olan orta sertlikte, kıl uçları mikroskopik olarak yuvarlatılmış-mineyi çizmeyen fırçaları "kuru" olarak kullanmaktır. Bu nedenle tasarruf sonrası kuruması için ehliyetli devri vermek ismine her öğün için munfasıl bir diş fırçası kullanılması, yani kişinin birebir anda 3 adet diş fırçasına sahip olması önerilir. Diş macunlarının mekanik temizleme olan diş fırçalamaya çok büyük ekleri yoktur. Ama florür içermeleri sebebi ile mine dokusundaki hasarları onarmaları açısından, mikroabraziv partiküller içermeleri açısından bakteri plağını uzaklaştırmaya ekleri vardır. Sonuçta kâfi özeliklere sahip rastgele bir marka diş fırçası ve diş macunu kullanılabilir.
Devletimizde diş fırçaları ile ilgili en farklı done iki insana bir diş fırçasının düşüyor olmasıdır. Bu durum halkımızın paylaşımcılığı ve dayanışması ile açıklanabilir. Fakat latife bir yana tüketim sayılarındaki azlık ağız ve diş sıhhatine gereken değeri vermediğimizi göstermektedir. Yıllık fırça satışı 50 milyon adet cıvarındadır ki bu da nüfusun %29’unun diş fırçası sahibi olmadığını göstermektedir. Maatteessüf satılan diş fırçalarının bir kısmı kaçak yollarla devletimize geldiği ve sıhhat açısından yetersiz-kontrolsüz eserler oldukları için tüketicilere marka hassasiyeti tavsiye edilmektedir.Türkye’de kişi başına düşen diş macunu tüketimi 2010 yılında 132gr olup, bu AB memleketlerinde ortalama 300gr’dır. 2009'da yaklaşık bir milyon kutu diş ipi satılmıştır. Türkiye’de 35 yaş üstü nüfusun yalnızca dörtte birinin hiç çürüğü yoktur. Tekrar bu yaş üzerindekilerin %90’ı en az bir dişini kaybetmiştir. 65 yaş üstü nüfusumuzun yarısı tam dişsizdir. Avrupa’da diş tabibine gitme sayısı yılda 5 kere iken devletimizde bir seferden azdır (0.9’dur).
Sindirim sisteminin başlangıcını oluşturan ağız içersinde milyonlarca bakteri yaşar. Bakterilerin sayısı sıradanın üzerine çıktığında diş çürümeleri yahut dişeti hastalıklarına yol açarlar. Bu sebeple tertipli olarak diş fırçalama yaparak bakteri sayısını denetim altında tutmamız gereklidir. Diş fırçalamak, temelde diş ve kök yüzeyleri üzerine yapışan "bakteri plağı"nı mekanik olarak ortamdan uzaklaştırmayı hedefleyen bir hijyen biçimidir. Burada en büyük hisse "diş fırçası"na düşmektedir. Ülkü olan orta sertlikte, kıl uçları mikroskopik olarak yuvarlatılmış-mineyi çizmeyen fırçaları "kuru" olarak kullanmaktır. Bu nedenle tasarruf sonrası kuruması için ehil vakti vermek ismine her öğün için başka bir diş fırçası kullanılması, yani kişinin birebir anda 3 adet diş fırçasına sahip olması önerilir. Diş macunlarının mekanik temizleme olan diş fırçalamaya çok büyük ekleri yoktur. Lakin florür içermeleri sebebi ile mine dokusundaki hasarları onarmaları ve ilaveten mikroabraziv partiküller içermeleri açısından bakteri plağını uzaklaştırmaya ekleri vardır. Bu hedefle ehliyetli özeliklere sahip rastgele bir marka diş fırçası ve diş macunu kullanılabilir. Sonuçta sağlıklı dişlere sahip olmanın yolu günde 2 kere tertipli olarak diş fırçalamaktan makbul.
Hakikat diş fırçalamak için:
Her öğün sonrası kuru bir diş fırçası ile, su ile ıslatmadan, florlu diş macunu uygulayarak, iki dakika vade ile; diş ve dişeti birleşimi üzerinde, fırça uçları 45 aşamalık açı ile dişeti oluğuna yanlışsız yerleştirilen fırçayı oval-dairesel minik titreşim hareketleri ile pratik yaptıktan sonra dişetinden dişe yanlışsız (kırmızıdan beyaza) süpürme hareketi yapılmalı, daha sonra mine yüzeyleri dairesel hareketler ile her cihetten süpürülmelidir. Bu fırçalama süreçleri alt ve üst çenelerde, ön, yan ve art dişler için eşit müddetlerde uygulanmalıdır. Akabinde lisan sırtı geçmişten öne yanlışsız süpürme hareketi ile temizlenmelidir.