Dokumacı kuş hakkında - Dokumacı kuş nasıl çalışır - Dokumacı kuş yuvasını nasıl yapar - Dokumacı kuşun özellikleri
Yeşil ve taze yapraklardan ince uzun şeritler keserek, son derece sistemli hareketlerle, buldugu çatallı dallarda birbirine geçmis örgülerden meydana gelen sapasaglam yuvalar kuran bir canlı ıçın “bunları tesadüfen ögrenmiştir” demek mümkün müdür?
Elbette ki böyle bir kabiliyet karşısında “tesadüfen ögrenmiş” iddiası son derece yersiz bir açıklama olur.
Dokumacı kuş ilk iş olarak kullanacağı malzemeyi toplar. Ya yeşil ve taze yapraklardan kendine ince uzun şeritler keser ya da yaprakların orta damarlarını kullanır.
Özellikle taze yaprakları seçmesinin ise elbette ki bir sebebi vardır.
Kuru yapraklardan alacağı malzemeyi kontrol edebilmesi ve bunları dokumada kullanması çok kolay değildir, ancak taze yaprak lifleri ile bu işlemler çok kolay gerçekleşir. Kuş ilk olarak çatallı bir dala, bir yapraktan kopardığı uzun bir lifin ucunu sararak işe başlar. Bir ayagı ile lifin ucunu dalın üstünde tutarken, diğer ucunu gagasıyla idare eder.
Liflerin düşmelerini önlenmek için onları düğüm atarak birbirlerine bağlar. Öncelikle bir çember oluşturur; bu yuvasının girişidir. Daha sonra ise gagasını mekik gibi kullanarak yaprak liflerini diğer liflerin üstünden ve altından sırayla geçirir. Dokuma işlemi sırasında her lifin ne kadar çekilmesi gerektiğini de hesaplayabilmelidir. Çünkü eger dokuması gevşek olursa yuva derhal çöker. Bundan başka yuvanın son halini zihninde canlandırabilmelidir ki, duvarların ne vakit kavisleneceiğine veya dışarı doğru çıkıntı verileceğine karar versin.
Girişi dokuduktan sonra yuvanın duvarlarını dokumaya başlar. Bunun için baş aşağı durur ve içeriden çalışmaya devam eder. Gagasıyla bir lifi diğerinin altına sokar ve sonra duyarlı bir biçimde dışarıda kalan ucunu tutar ve sıkıca çeker. Böylece son derece muntazam bir dokuma oluşturur.
Görüldügü gibi, dokumacı kuş yuvasını yaparken hep birkaç aşama sonrasını hesaplayarak hareket etmektedir. Önce yuvası için en ideal malzemeyı toplar, yuvayı dokumaya rastgele bir yerden başlamaz. Önce girişi oluşturur ve oradan duvarlara devam eder.
Yeşil ve taze yapraklardan ince uzun şeritler keserek, son derece sistemli hareketlerle, buldugu çatallı dallarda birbirine geçmis örgülerden meydana gelen sapasaglam yuvalar kuran bir canlı ıçın “bunları tesadüfen ögrenmiştir” demek mümkün müdür?
Elbette ki böyle bir kabiliyet karşısında “tesadüfen ögrenmiş” iddiası son derece yersiz bir açıklama olur.
Dokumacı kuş ilk iş olarak kullanacağı malzemeyi toplar. Ya yeşil ve taze yapraklardan kendine ince uzun şeritler keser ya da yaprakların orta damarlarını kullanır.
Özellikle taze yaprakları seçmesinin ise elbette ki bir sebebi vardır.
Kuru yapraklardan alacağı malzemeyi kontrol edebilmesi ve bunları dokumada kullanması çok kolay değildir, ancak taze yaprak lifleri ile bu işlemler çok kolay gerçekleşir. Kuş ilk olarak çatallı bir dala, bir yapraktan kopardığı uzun bir lifin ucunu sararak işe başlar. Bir ayagı ile lifin ucunu dalın üstünde tutarken, diğer ucunu gagasıyla idare eder.
Liflerin düşmelerini önlenmek için onları düğüm atarak birbirlerine bağlar. Öncelikle bir çember oluşturur; bu yuvasının girişidir. Daha sonra ise gagasını mekik gibi kullanarak yaprak liflerini diğer liflerin üstünden ve altından sırayla geçirir. Dokuma işlemi sırasında her lifin ne kadar çekilmesi gerektiğini de hesaplayabilmelidir. Çünkü eger dokuması gevşek olursa yuva derhal çöker. Bundan başka yuvanın son halini zihninde canlandırabilmelidir ki, duvarların ne vakit kavisleneceiğine veya dışarı doğru çıkıntı verileceğine karar versin.
Girişi dokuduktan sonra yuvanın duvarlarını dokumaya başlar. Bunun için baş aşağı durur ve içeriden çalışmaya devam eder. Gagasıyla bir lifi diğerinin altına sokar ve sonra duyarlı bir biçimde dışarıda kalan ucunu tutar ve sıkıca çeker. Böylece son derece muntazam bir dokuma oluşturur.
Görüldügü gibi, dokumacı kuş yuvasını yaparken hep birkaç aşama sonrasını hesaplayarak hareket etmektedir. Önce yuvası için en ideal malzemeyı toplar, yuvayı dokumaya rastgele bir yerden başlamaz. Önce girişi oluşturur ve oradan duvarlara devam eder.