Dorothea Lange Kimdir,
Dorothea Lange Hayatı Hakkında Bilgi
Lange, Dorothea (d: 26 Mayıs 1895, Hoboken, New Jersey – ö. 11 Ekim 1965, San Francisco, ABD), ABD’li fotoğrafçı. 1929′daki Büyük Bunalım’ın kurbanlarını
görüntüleyen yapıtlarıyla hem belgesel fo­toğrafçılığı, hem de gazete fotoğrafçılığını büyük ölçüde etkilemiştir.
Photo-Secession Grubu’nun üyelerin­den Clarence White’m yanında yetişti. Yir­mi yaşındayken dünyayı dolaşmaya karar verdi. Gittiği yerlerde fotoğraflarını satarak geçindi. San Francisco’ya vardığında parası tükenmişti. Oraya yerleşti ve 1916′da bir portre stüdyosu açtı.
Büyük Bunalım yıllarında sokaklarda do­laşan evsiz barksız insanları fotoğraflayarak çalışmalarının boyutlarını genişletti. Bu in­sanların içinde bulunduğu umutsuz durumu yansıtan “Beyaz Melek Yemek Kuyruğu” (1932) .gibi fotoğrafları Grup /.64 fotoğrafçılarınca büyük ilgiyle karşılandı. Gene bu çalışmalarından sonra resmî kurumlarca yoksul insanların durumuna kamunun dik­katini çekmekle görevlendirildi. Göçmen işçileri konu aldığı ve başlıklarını da onların kendi sözcükleriyle oluşturduğu “Göçmen Anne, Nipomo, California” (1936) gibi fotoğrafları büyük yankı uyandırdı; devlet bunun üzerine göçmenler için kamplar kurdu.
Lange 1939′da fotoğraflarından bir bölü­münü topladığı An American Exodus: A Record of Human Erosion (Bir Amerikan Göçü: İnsan Erozyonu Üzerine Bir Belge) adlı kitabı yayımladı. İki yıl sonra bir Guggenheim bursu kazandıysa da Pearl Harbor Baskını üzerine burstan vazgeçti ve savaşı görüntülemeye başladı. II. Dünya Savaşı’ndan sonra Life dergisine aralarında “Mormon Köyleri” ve “Taşralı İrlandalı” nın da bulunduğu çeşitli fotoğraf dizileri hazırladı. Hastalığından ötürü zaman za­man çalışmalarına uzun süre ara vermesine karşın ünü sürekli arttı. Büyük fotoğraf sanatçısı Edward Steichen onu ABD’nin en büyük belge fotoğrafçısı olarak değerlen­dirmişti.
Dorothea Lange Hayatı Hakkında Bilgi
Lange, Dorothea (d: 26 Mayıs 1895, Hoboken, New Jersey – ö. 11 Ekim 1965, San Francisco, ABD), ABD’li fotoğrafçı. 1929′daki Büyük Bunalım’ın kurbanlarını
görüntüleyen yapıtlarıyla hem belgesel fo­toğrafçılığı, hem de gazete fotoğrafçılığını büyük ölçüde etkilemiştir.
Photo-Secession Grubu’nun üyelerin­den Clarence White’m yanında yetişti. Yir­mi yaşındayken dünyayı dolaşmaya karar verdi. Gittiği yerlerde fotoğraflarını satarak geçindi. San Francisco’ya vardığında parası tükenmişti. Oraya yerleşti ve 1916′da bir portre stüdyosu açtı.
Büyük Bunalım yıllarında sokaklarda do­laşan evsiz barksız insanları fotoğraflayarak çalışmalarının boyutlarını genişletti. Bu in­sanların içinde bulunduğu umutsuz durumu yansıtan “Beyaz Melek Yemek Kuyruğu” (1932) .gibi fotoğrafları Grup /.64 fotoğrafçılarınca büyük ilgiyle karşılandı. Gene bu çalışmalarından sonra resmî kurumlarca yoksul insanların durumuna kamunun dik­katini çekmekle görevlendirildi. Göçmen işçileri konu aldığı ve başlıklarını da onların kendi sözcükleriyle oluşturduğu “Göçmen Anne, Nipomo, California” (1936) gibi fotoğrafları büyük yankı uyandırdı; devlet bunun üzerine göçmenler için kamplar kurdu.
Lange 1939′da fotoğraflarından bir bölü­münü topladığı An American Exodus: A Record of Human Erosion (Bir Amerikan Göçü: İnsan Erozyonu Üzerine Bir Belge) adlı kitabı yayımladı. İki yıl sonra bir Guggenheim bursu kazandıysa da Pearl Harbor Baskını üzerine burstan vazgeçti ve savaşı görüntülemeye başladı. II. Dünya Savaşı’ndan sonra Life dergisine aralarında “Mormon Köyleri” ve “Taşralı İrlandalı” nın da bulunduğu çeşitli fotoğraf dizileri hazırladı. Hastalığından ötürü zaman za­man çalışmalarına uzun süre ara vermesine karşın ünü sürekli arttı. Büyük fotoğraf sanatçısı Edward Steichen onu ABD’nin en büyük belge fotoğrafçısı olarak değerlen­dirmişti.