Birincil duyguya Varış
Koçluk, danışanlarını onların bedensel hislerinin manasını kavramaya yardım etmeyi kapsar. Beşerler ne hissettiklerinin farkına varır varmaz ya
a) hislerini takip etmeye ve onlara nazaran davranmaya ya da
b) hislerinin onları içerisindeki bir şeylerin kargaşa içinde olduğunu İşaret ettiğine hükmetmeye muhtaçlık duyarlar.
İkilem, hislerle ne hengam değiştirilmesi gerektiği ve onların ne devir değiştirileceğidir. Kimi hisler kişilere kendi iç dünyalarının Üzgün olduğunu söyler. Şayet böyleyse, yanlış olana dikkat etmeleri ve onu nasıl düzelteceklerini bulmalari gerekir.
Sağlıklı bireylerde, his ortaya çıkar çıkmaz, hissedilen şeyin farkına varılması da ortaya çıkar.
His ve farkındalık, kişilerin müsait davranış biçimini ayırt etmelerine yardımcı olmak için birlikte çalışır. Bu biçimde his ve mantığı bütünleştirmek hakikaten günlük hayatın kalbidir. Koçluk, şayet onlarda yoksa kişileri bu beceriyi kazandırmak için öğretmeyi yahut onlarda aslında varsa geliştirmelerine yardımcı olmayı kapsar.
Evvelki kısımda ortaya konan koçluk sürecinin adımlarındaki birinci dönüm noktası, kişilerin şuan hissettikleri hissin onların Çekirdek öz duygusu olup olmadığını değerlendirmeye yardımcı olmaktır. Bir duyguya varınca, koç ve danışanın maksatlarına ulaşıp ulaşmadıklerini ya da bunun az sonra geçmişte bırakılacak yalnızca bir ara durak mı olduğunu birlikte belirlemelidirler. Hangi ipuçları bir durumu asıl, insanın kendisiyle kalması gereken, olup olmadığını göstermeye yardım eder?
Bir hissin birincil bir his olup olmadığını kıymetlendirme
Beşerler bir duyguyu taze ve yeni olduğu için Çekirdek olarak kabul ederler. Gerek içsel gerek dışsal olsun değişen durumlara karşılık olarak o anda ortaya çıkar. O, eski oyalanan ve hareket etmeyen durgun bir his değildir. İki yıl evvel bir terfide, devamında istifanın geldiği gözardı edildiğini hatırlamaya duyulan geçmiş kızgınlık değildir, tıpkı formda çözümlenmemiş acıdan gelen şikayet duygusu da değildir. Bunun noktasına, danışanın çoklukla çok açık ve tahminen de savunmasız hissettiği biçimde bırakan hayati bir histir. Bu, bir danışanın kendisinden çıkar sağlandığını hissettiğinde yaşadığı öfke, sevdiği bir arkadaşını illetten kaybetmenin üzüntüsü, velev bluz ya da pantolon fermuarının herkesin önünde açık olmasının mahcubiyeti yahut ayıbı olabilir. Tedavi de bu, çoklukla en temel olan evvelden aslı belirtilmemiş bir histir.
Danışan bir şeyler hissediyorsa, danışan ile koçun yahut aralarında yaşanan sürecin Birincinin şu soruyu cevaplandırması gerekir: bu his, daha temel olanı gizleyen ikincil bir his mu? Örneğin, bu öfke acının üzerini kapatıyor mu? Bu acı, öfkenin üzerini kapatıyor mu: utanç yahut kaygı, öfkenin ardında mı; boşluğun gerisinde gizlenen acı var mı; çaresizlik içinde bile daha derin gözyaşları mı var? Bu his bir sair, daha temel duyguya bir reaksiyon midir,?Danışan üzüntüsünden kaygılı mi, öfkesinden korkuyor mu, savunmasızlığından utanıyor, endişesinden korkuyor mu ya da hicabına (Utanma, sıkılma)üzülüyor mu?
Birincil hisleri tanımlamak için, Koç bir keşif sürecini teşvik etmeli ve orada daha ziyade bir şeyler olup olmadığını görmek için danışanın ikincil hisler ve mütalaalar çalılıklarını yararak ilerlemesine yardımcı olmalıdır. Danışanlar birincil hislere ulaştığında sıklıkla bir tıp iç zil çalar ve onlara “evet, işte bu. Bu benim gerçekten hissettiğim şey ‘’Der. Alıştırma olmaksızın, kişinin gerçek hislerini ayırt etmesi zordur, Bu yüzden hem koç hem danışan Hakikaten kanıyı bir noktada toplamalıdırlar. Yardımcı bir kaşif olarak bir öteki dinleyen ve hem de ağırlaşan Koç’un olması birincil hisler için bu araştırmada danışanın dikkatini vermesine yardımcı olur. Koçun danışanın umumî olarak duygusal alt yapısı hakkında bir şeyler bilmesine de yardımcı olur. Örneğin,Koçun danışanın şikayetlerinin sıklıkla tabir edilmemiş Üzüntü ve öfke birleşimini işaret ettiğini ve her duyguyu başka ayrı söz ettirmenin danışanın hissin ayrımı yapmasına yardımcı olduğunu bildiği devir yararlıdır.
Danışanlara his koçluğu yapmak syf( 109-110)
Lesli S. Geenberg
Koçluk, danışanlarını onların bedensel hislerinin manasını kavramaya yardım etmeyi kapsar. Beşerler ne hissettiklerinin farkına varır varmaz ya
a) hislerini takip etmeye ve onlara nazaran davranmaya ya da
b) hislerinin onları içerisindeki bir şeylerin kargaşa içinde olduğunu İşaret ettiğine hükmetmeye muhtaçlık duyarlar.
İkilem, hislerle ne hengam değiştirilmesi gerektiği ve onların ne devir değiştirileceğidir. Kimi hisler kişilere kendi iç dünyalarının Üzgün olduğunu söyler. Şayet böyleyse, yanlış olana dikkat etmeleri ve onu nasıl düzelteceklerini bulmalari gerekir.
Sağlıklı bireylerde, his ortaya çıkar çıkmaz, hissedilen şeyin farkına varılması da ortaya çıkar.
His ve farkındalık, kişilerin müsait davranış biçimini ayırt etmelerine yardımcı olmak için birlikte çalışır. Bu biçimde his ve mantığı bütünleştirmek hakikaten günlük hayatın kalbidir. Koçluk, şayet onlarda yoksa kişileri bu beceriyi kazandırmak için öğretmeyi yahut onlarda aslında varsa geliştirmelerine yardımcı olmayı kapsar.
Evvelki kısımda ortaya konan koçluk sürecinin adımlarındaki birinci dönüm noktası, kişilerin şuan hissettikleri hissin onların Çekirdek öz duygusu olup olmadığını değerlendirmeye yardımcı olmaktır. Bir duyguya varınca, koç ve danışanın maksatlarına ulaşıp ulaşmadıklerini ya da bunun az sonra geçmişte bırakılacak yalnızca bir ara durak mı olduğunu birlikte belirlemelidirler. Hangi ipuçları bir durumu asıl, insanın kendisiyle kalması gereken, olup olmadığını göstermeye yardım eder?
Bir hissin birincil bir his olup olmadığını kıymetlendirme
Beşerler bir duyguyu taze ve yeni olduğu için Çekirdek olarak kabul ederler. Gerek içsel gerek dışsal olsun değişen durumlara karşılık olarak o anda ortaya çıkar. O, eski oyalanan ve hareket etmeyen durgun bir his değildir. İki yıl evvel bir terfide, devamında istifanın geldiği gözardı edildiğini hatırlamaya duyulan geçmiş kızgınlık değildir, tıpkı formda çözümlenmemiş acıdan gelen şikayet duygusu da değildir. Bunun noktasına, danışanın çoklukla çok açık ve tahminen de savunmasız hissettiği biçimde bırakan hayati bir histir. Bu, bir danışanın kendisinden çıkar sağlandığını hissettiğinde yaşadığı öfke, sevdiği bir arkadaşını illetten kaybetmenin üzüntüsü, velev bluz ya da pantolon fermuarının herkesin önünde açık olmasının mahcubiyeti yahut ayıbı olabilir. Tedavi de bu, çoklukla en temel olan evvelden aslı belirtilmemiş bir histir.
Danışan bir şeyler hissediyorsa, danışan ile koçun yahut aralarında yaşanan sürecin Birincinin şu soruyu cevaplandırması gerekir: bu his, daha temel olanı gizleyen ikincil bir his mu? Örneğin, bu öfke acının üzerini kapatıyor mu? Bu acı, öfkenin üzerini kapatıyor mu: utanç yahut kaygı, öfkenin ardında mı; boşluğun gerisinde gizlenen acı var mı; çaresizlik içinde bile daha derin gözyaşları mı var? Bu his bir sair, daha temel duyguya bir reaksiyon midir,?Danışan üzüntüsünden kaygılı mi, öfkesinden korkuyor mu, savunmasızlığından utanıyor, endişesinden korkuyor mu ya da hicabına (Utanma, sıkılma)üzülüyor mu?
Birincil hisleri tanımlamak için, Koç bir keşif sürecini teşvik etmeli ve orada daha ziyade bir şeyler olup olmadığını görmek için danışanın ikincil hisler ve mütalaalar çalılıklarını yararak ilerlemesine yardımcı olmalıdır. Danışanlar birincil hislere ulaştığında sıklıkla bir tıp iç zil çalar ve onlara “evet, işte bu. Bu benim gerçekten hissettiğim şey ‘’Der. Alıştırma olmaksızın, kişinin gerçek hislerini ayırt etmesi zordur, Bu yüzden hem koç hem danışan Hakikaten kanıyı bir noktada toplamalıdırlar. Yardımcı bir kaşif olarak bir öteki dinleyen ve hem de ağırlaşan Koç’un olması birincil hisler için bu araştırmada danışanın dikkatini vermesine yardımcı olur. Koçun danışanın umumî olarak duygusal alt yapısı hakkında bir şeyler bilmesine de yardımcı olur. Örneğin,Koçun danışanın şikayetlerinin sıklıkla tabir edilmemiş Üzüntü ve öfke birleşimini işaret ettiğini ve her duyguyu başka ayrı söz ettirmenin danışanın hissin ayrımı yapmasına yardımcı olduğunu bildiği devir yararlıdır.
Danışanlara his koçluğu yapmak syf( 109-110)
Lesli S. Geenberg
