Elektromanyetizma, elektrik ve manyetizma fenomenlerinin birleşimini ifade eden bir fizik dalıdır. Elektromanyetik teori, elektromanyetizmanın temel prensiplerini açıklar ve elektrik ve manyetik alanların nasıl etkileşim halinde olduğunu açıklar.
Elektrik ve manyetizma, aslında birbirinden ayrı olan iki fenomendir. Elektrik, yük taşıyan parçacıkların hareketinden kaynaklanırken, manyetizma ise manyetik alanlar oluşturan manyetik parçacıkların hareketi ile ilgilidir. Ancak, 19. yüzyılda, Özellikle James Clerk Maxwell tarafından yapılan çalışmalarla elektrik ve manyetizmanın birbirleriyle yakından ilişkili olduğu keşfedildi.
Elektromanyetik teorinin temelini atan Maxwell, elektrik ve manyetik alanların birleşik bir elektromanyetik alan olarak düşünülmesi gerektiğini ileri sürdü. Maxwell'in denklemleri, elektrik ve manyetik alanların nasıl oluştuğunu ve yayıldığını açıklar. Bu denklemler, elektromanyetik dalgalar olarak adlandırılan ışık hızında ilerleyen dalgaların keşfedilmesine yol açtı. Bu da gösteriyor ki elektromanyetik dalgalar, elektromanyetizmanın en önemli sonuçlarından biridir.
Elektromanyetizma, birçok modern teknolojinin temelini oluşturur. Elektrik enerjisi, elektromanyetik prensipler kullanılarak üretilir, iletilir ve kullanılır. Elektromanyetik teori, radyo ve televizyon yayınlarından cep telefonlarına, manyetik rezonans görüntülemesi (MR) sistemlerinden manyetik kartlara kadar birçok farklı uygulamada kullanılır.
Sonuç olarak, elektromanyetizma, elektrik ve manyetizmanın ilişkili olduğu ve elektromanyetik alana bağlı olduğu bir fizik dalıdır. Maxwell'in elektromanyetik teorisi, elektrik ve manyetik alanların bir arada düşünülmesi gerektiğini ortaya koymuştur ve modern teknolojinin temelini oluşturan birçok uygulamaya ilham vermiştir.