RÜZGAR EROZYONU
Kurak, yağışsız bölgelerde rüzgar toz zem ciklerini, kumları savurup kayalara çarpar. Kum ve toprağın rüzgar yoluyla bu doğal savruluşu sonunda kayalar zamanla parçalanır; ufalanarak kum ve toprağa dönüşür. Rüzgarın aşındırması kimi vakit kayaları şaşılacak derecede tuhaf biçimlere sokar.
DENİZİN YOL AÇTIĞI EROZYON
Kum ve çakıl taşıyan dalgalar aralıksız deniz kıyısını döver, kayaları aşındırıp ufalar. Deniz kıyısındaki uçurumlar dalgaların kayaların alt kesimini sürekli aşındırması sonucu oluşur. Dalgalar önce kayanın temelinde bir çentik açar. Bu çentik zamanla büyür, sonunda üstteki tabakaların çökmesine yol açar. O zaman kayanın çıplak yüzü meydana çıkar.
AKARSU EROZYONU
Çoğu bölgelerde en büyük erozyon etkeni akarsulardır. Bir ırmak yatağında akan su sürekli olarak parçalanmış kayaları taşır, yatakta biriktirir, "Dibe çöken" taşlar yatağı aşındırarak derinleşmesine, genişlemesine yol açarlar. Suyun akışı ne denli hızlıysa, aşındırma işlemi de o denli büyük olur. Taşkın halindeki bir ırmak muazzam kaya parçalarını kolayca bir yerden bir yere taşır. Bir ırmağın uzunluğu boyunca kayalar, taşlar sürekli aşınmaya uğrar, taşınır ve dipte biriktirilir. En ince zerrecikler ırmağın en alt kesimine kadar taşınır; burada dibe çökerek "milt" adı verilen kum ve çamur karışımını meydana getirir.
Kurak, yağışsız bölgelerde rüzgar toz zem ciklerini, kumları savurup kayalara çarpar. Kum ve toprağın rüzgar yoluyla bu doğal savruluşu sonunda kayalar zamanla parçalanır; ufalanarak kum ve toprağa dönüşür. Rüzgarın aşındırması kimi vakit kayaları şaşılacak derecede tuhaf biçimlere sokar.
DENİZİN YOL AÇTIĞI EROZYON
Kum ve çakıl taşıyan dalgalar aralıksız deniz kıyısını döver, kayaları aşındırıp ufalar. Deniz kıyısındaki uçurumlar dalgaların kayaların alt kesimini sürekli aşındırması sonucu oluşur. Dalgalar önce kayanın temelinde bir çentik açar. Bu çentik zamanla büyür, sonunda üstteki tabakaların çökmesine yol açar. O zaman kayanın çıplak yüzü meydana çıkar.
AKARSU EROZYONU
Çoğu bölgelerde en büyük erozyon etkeni akarsulardır. Bir ırmak yatağında akan su sürekli olarak parçalanmış kayaları taşır, yatakta biriktirir, "Dibe çöken" taşlar yatağı aşındırarak derinleşmesine, genişlemesine yol açarlar. Suyun akışı ne denli hızlıysa, aşındırma işlemi de o denli büyük olur. Taşkın halindeki bir ırmak muazzam kaya parçalarını kolayca bir yerden bir yere taşır. Bir ırmağın uzunluğu boyunca kayalar, taşlar sürekli aşınmaya uğrar, taşınır ve dipte biriktirilir. En ince zerrecikler ırmağın en alt kesimine kadar taşınır; burada dibe çökerek "milt" adı verilen kum ve çamur karışımını meydana getirir.