Fritz Zwicky, (d. 14 Şubat 1898, Varna, Bulgaristan – ö. 8 Şubat 1974, Pasadena, California, ABD) Süpernova kuramına ve bu yıldızların daha iyi tanınması çalışmalarına değerli katkılarda bulunan İsviçreli fizikçi ve astronom.
Akademik hayatı
1922’de Zürih’teki Federal Teknoloji Enstitüsü’nde fizik doktorasını tamamladı. 1925’den 1972’ye değin Pasadena’daki Kaliforniya Teknoloji Enstitüsü Fizik Fakültesi’nde görev yaptı. 1930’ların başlarında katkılar fiziği, gaz iyonlaşması ve termodinamik alanlarında katkılar bulunduktan sonra çalışmalarını süpernovalar ve kozmik ışınlar üzerinde yoğunlaştırdı. 1934’te Walter Baade ile birlikte süpernovaların normal novalardan tümüyle farklı bir patlayan yıldızlar sınıfı olduğunu ve süpernovalardaki patlamaların çok daha seyrek (Gökadamızda bin yılda iki üç kez) oluşturduğunu ortaya koydu. Daha sonra süpernovaların komşu gökadalarına ilişkin kapsamlı araştırmalar yapmaya başladı. 1937’den 1941’e değin 18 gökada keşfetti. Bunların yalnızca 12’sinin adı daha önce astronomi tarihinde geçmişti.
İş yaşamı
Zwicky, Kaliforniya’da Azusa’daki Aerojet Mühendislik Şirketi’nin 1943’ten 1946’ya değin araştırma müdürü, daha sonra da teknik danışmanı olarak ilk jet motorlarından bazısını geliştirdi. Bu motorlar arasında ağır uçakların kısa pistlerden kalkmasına olanak sağlayan jet yardımlı kalkış (JATO) motorları da vardı.
Zwicky'in çalışmaları
Zwicky kariyeri boyunca süpernova, Kara delikler, Nötron yıldızları ve kozmik ışıklar üzerine yüzlerce makale ve tez yayınlamıştır. Bunlardan en önemlileri, 1929’da yayınlanan ve Hubble’nun Kanunlarını anlatan "On the Red Shift of Spectral Lines through Interstellar Space: Yıldızlar arasında ki kızıl değişim". 1934’de yayınlanan süpernova ve nötron yıldızlarını tanımlayan "Süpernova’nın kozmik ışınları: Cosmic Rays from Super-novae”. 1938’de fizikte devrim sayılacak kütle yoğunluğu ve Karadelikler üzerinde fikirler sunan "Nötron yıldızlarındaki çöküşler: On Collapsed Neutron Stars" sayılabilir
Akademik hayatı
1922’de Zürih’teki Federal Teknoloji Enstitüsü’nde fizik doktorasını tamamladı. 1925’den 1972’ye değin Pasadena’daki Kaliforniya Teknoloji Enstitüsü Fizik Fakültesi’nde görev yaptı. 1930’ların başlarında katkılar fiziği, gaz iyonlaşması ve termodinamik alanlarında katkılar bulunduktan sonra çalışmalarını süpernovalar ve kozmik ışınlar üzerinde yoğunlaştırdı. 1934’te Walter Baade ile birlikte süpernovaların normal novalardan tümüyle farklı bir patlayan yıldızlar sınıfı olduğunu ve süpernovalardaki patlamaların çok daha seyrek (Gökadamızda bin yılda iki üç kez) oluşturduğunu ortaya koydu. Daha sonra süpernovaların komşu gökadalarına ilişkin kapsamlı araştırmalar yapmaya başladı. 1937’den 1941’e değin 18 gökada keşfetti. Bunların yalnızca 12’sinin adı daha önce astronomi tarihinde geçmişti.
İş yaşamı
Zwicky, Kaliforniya’da Azusa’daki Aerojet Mühendislik Şirketi’nin 1943’ten 1946’ya değin araştırma müdürü, daha sonra da teknik danışmanı olarak ilk jet motorlarından bazısını geliştirdi. Bu motorlar arasında ağır uçakların kısa pistlerden kalkmasına olanak sağlayan jet yardımlı kalkış (JATO) motorları da vardı.
Zwicky'in çalışmaları
Zwicky kariyeri boyunca süpernova, Kara delikler, Nötron yıldızları ve kozmik ışıklar üzerine yüzlerce makale ve tez yayınlamıştır. Bunlardan en önemlileri, 1929’da yayınlanan ve Hubble’nun Kanunlarını anlatan "On the Red Shift of Spectral Lines through Interstellar Space: Yıldızlar arasında ki kızıl değişim". 1934’de yayınlanan süpernova ve nötron yıldızlarını tanımlayan "Süpernova’nın kozmik ışınları: Cosmic Rays from Super-novae”. 1938’de fizikte devrim sayılacak kütle yoğunluğu ve Karadelikler üzerinde fikirler sunan "Nötron yıldızlarındaki çöküşler: On Collapsed Neutron Stars" sayılabilir