Halk arasında gece işemesi olarak bilinen, tıbbi ismiyle Enürezis Nokturna yerkürede olduğu üzere memleketimizde de sık görülen bir meseledir.
Enürezis Nokturna (EN) 5 yaşından büyük çocuklarda geceleri tıbbi bir neden olmaksızın yinelenen idrar kaçırmalarıdır. Sağlıklı evlatlar da uyku öncesi ölçüsüz likit aldıklarında gece idrar kaçırabilirler. EN?dan bahsedebilmek için idrar kaçırma sıklığının ard arda gelen 3 ayda haftada 2 seferden çokça olması yahut idrar kaçırmanın külfet verici ya da işlevselliği (örn. okulda) bozucu tesirlerinin olması gereklidir.
İdrar kaçırma yalnızca gündüzleri de olabilir (Enürezis Diürna). Bir de hem gece hem gündüz olan tipi vardır.
Enüretik evlatların %80?i mesane denetimlerini hiç kazanmamışlardır, bir sair deyişle bebekliklerinden beri idrar kaçırmaktadırlar (Birincil EN). Kalan %20?si ise idrar kaçırma sıkıntılarının olmadığı bir devir (en az 1 yıl) sonrasında idrar kaçırmaya başlarlar (İkincil EN).
EN devletimizde evlat ruh sıhhati ünitelerine en sık müracaat nedenleri arasındadır. Beş yaşındaki evlatların yaklaşık %15?inde EN görülmektedir. Kendi kendine de düzelebilen EN?nın sıklığı yaş ilerledikçe azalmakta, erişkin yaşlarda %1 nispetinde devam etmektedir.
Oluş nedenlerinde birden çok etken üzerinde durulmaktadır. Bu etkenlerin başında ailesel yatkınlık gelmektedir. Enüretik evlatların 1. kademe yakınlarında küçükken idrar kaçırma orantısı %75?dir. Başkaca, bu çocuklarda mesane kapasitesinin düşük olduğu ; gece idrarın azalmasını sağlayan hormonun bu çocuklarda sıradan seviyesine geç ulaştığı üzere araştırma sonuçları da vardır. Bir de psikososyal etkenlerin çok değerli olduğu durumlar kelam bahsidir. Mahsusen ikincil EN'sı olan çocuklarda idrar kaçırmanın güçlü ömür vukuatları (kardeş veladeti, mektebe başlama, taşınma, hastaneye yatma, ana pederin boşanması, ana ya da pederin bir nedenle uzaklaşması gibi) sonrasında başlayabildiği görülmektedir.
EN kendi kendine düzelen bir durum olmakla birlikte idrar kaçırmanın evlada ve aileye kahır vermesi, evladın kendine inancını azaltabilmesi, birlikte öteki davranış ve duygulanım dertlerinin olabilmesi nedeniyle tedavi önerilmektedir. Tedaviye başlamadan evvel evlat tabibi tarafından evladın fizikî muayenesi yapılmalı, idrar kaçırmaya yol açabilecek sair nedenler (idrar yolu enfeksiyonu, ürolojik sıkıntılar, şeker illeti, epilepsi gibi) gözden geçirilmelidir. Şayet idrar kaçırma fizikî bir nedenle açıklanamıyorsa tedaviye uyku öncesi alınan sıvının kısıtlanması, uyku sırasında evladın uyandırılıp tuvalete götürülmesi, idrar kaçırmadığı günler için ödüllendirme ile başlanır. Yalnızca bu tekliflerle yakınmaları çok azalan, velev geçen evlatlar vardır. Bunlara cevap alınamazsa ilaç tedavisi denenir. Birincil EN tedavisi evlat doktorlarınca de yapılabilir. Lakin olgular tedaviye dirençliyse, birlikte davranış ve duygulanım dertleri varsa, kavi ömür hadiselerinden sonra başlayan ikincil EN laf konusu ise bir evlat ruh sıhhati ünitesine başvurmak gereklidir.
Enürezis Nokturna (EN) 5 yaşından büyük çocuklarda geceleri tıbbi bir neden olmaksızın yinelenen idrar kaçırmalarıdır. Sağlıklı evlatlar da uyku öncesi ölçüsüz likit aldıklarında gece idrar kaçırabilirler. EN?dan bahsedebilmek için idrar kaçırma sıklığının ard arda gelen 3 ayda haftada 2 seferden çokça olması yahut idrar kaçırmanın külfet verici ya da işlevselliği (örn. okulda) bozucu tesirlerinin olması gereklidir.
İdrar kaçırma yalnızca gündüzleri de olabilir (Enürezis Diürna). Bir de hem gece hem gündüz olan tipi vardır.
Enüretik evlatların %80?i mesane denetimlerini hiç kazanmamışlardır, bir sair deyişle bebekliklerinden beri idrar kaçırmaktadırlar (Birincil EN). Kalan %20?si ise idrar kaçırma sıkıntılarının olmadığı bir devir (en az 1 yıl) sonrasında idrar kaçırmaya başlarlar (İkincil EN).
EN devletimizde evlat ruh sıhhati ünitelerine en sık müracaat nedenleri arasındadır. Beş yaşındaki evlatların yaklaşık %15?inde EN görülmektedir. Kendi kendine de düzelebilen EN?nın sıklığı yaş ilerledikçe azalmakta, erişkin yaşlarda %1 nispetinde devam etmektedir.
Oluş nedenlerinde birden çok etken üzerinde durulmaktadır. Bu etkenlerin başında ailesel yatkınlık gelmektedir. Enüretik evlatların 1. kademe yakınlarında küçükken idrar kaçırma orantısı %75?dir. Başkaca, bu çocuklarda mesane kapasitesinin düşük olduğu ; gece idrarın azalmasını sağlayan hormonun bu çocuklarda sıradan seviyesine geç ulaştığı üzere araştırma sonuçları da vardır. Bir de psikososyal etkenlerin çok değerli olduğu durumlar kelam bahsidir. Mahsusen ikincil EN'sı olan çocuklarda idrar kaçırmanın güçlü ömür vukuatları (kardeş veladeti, mektebe başlama, taşınma, hastaneye yatma, ana pederin boşanması, ana ya da pederin bir nedenle uzaklaşması gibi) sonrasında başlayabildiği görülmektedir.
EN kendi kendine düzelen bir durum olmakla birlikte idrar kaçırmanın evlada ve aileye kahır vermesi, evladın kendine inancını azaltabilmesi, birlikte öteki davranış ve duygulanım dertlerinin olabilmesi nedeniyle tedavi önerilmektedir. Tedaviye başlamadan evvel evlat tabibi tarafından evladın fizikî muayenesi yapılmalı, idrar kaçırmaya yol açabilecek sair nedenler (idrar yolu enfeksiyonu, ürolojik sıkıntılar, şeker illeti, epilepsi gibi) gözden geçirilmelidir. Şayet idrar kaçırma fizikî bir nedenle açıklanamıyorsa tedaviye uyku öncesi alınan sıvının kısıtlanması, uyku sırasında evladın uyandırılıp tuvalete götürülmesi, idrar kaçırmadığı günler için ödüllendirme ile başlanır. Yalnızca bu tekliflerle yakınmaları çok azalan, velev geçen evlatlar vardır. Bunlara cevap alınamazsa ilaç tedavisi denenir. Birincil EN tedavisi evlat doktorlarınca de yapılabilir. Lakin olgular tedaviye dirençliyse, birlikte davranış ve duygulanım dertleri varsa, kavi ömür hadiselerinden sonra başlayan ikincil EN laf konusu ise bir evlat ruh sıhhati ünitesine başvurmak gereklidir.