1866 yılında İstanbul’da doğdu. İstanbul’da ilk mektep ve askeri rüşdiyede okudu. (1873-1878) yılları arasında babasının işleri kötü gitmeye başladı. Annesiyle birlikte, İzmir’e dedesinin yanına gönderildi. Öğrenimini İzmir Rüşdiyesi’nde sürdürdü (1878). Bu arada babasının işlerini düzene koyup İzmir’e gelişi ve yeni bir ticaretevi açışıyla, sığıntı olma düşüncesini de zihninden attı. İkinci bir okula hazırlık için Frenk Mahallesi’nin Alioti bölümündeki Auguste de Jaba adlı avukatın emrine verildi.
Babasının katibi olarak işe başladı. Bu iş edebiyat merakıyla pek bağdaşmadığından, yeni iş tavsiyelerini dikkate aldı. İstanbul’da hariciyeci olmak için yaptığı başvuru, sonuçsuz kaldı. İzmir’e dönüşünde, Rüşdiye öğretmenliğine başladı. Akabinde Osmanlı Bankası’na girdi. İstanbul’da Reji Genel Müdürlüğü’nün başkatiplik teklifini kabul ederek İzmir’den ayrıldı (1893). Reji’deki çalışma günlerinde, Servet-i Fünun’a da katılarak, edebi faaliyetlerini yoğunlaştırdı.
Meşrutiyet’ten sonra bir süre, Darülfünun Edebiyat Fakültesi’nde, Batı edebiyatı okuttu. Sonra Mabeyn Başkatibi oldu (1909). Buradan ayrıldıktan sonra memuriyete dönmedi. Bütün zamanını, edebiyata verdi. 23 Mayıs 1945 tarihinde İstanbul’da öldü.
Ailesi
Halid Ziya’nın ailesi, Uşak’tan İzmir’e göç ettiği için "Uşşakizadeler" diye anılan zengin bir ailedir. Bu aile, işleri çok gelişince, İstanbul’a da bir şube açtı. Aile, bu şubeyi, sermayesiyle birlikte oğul Hacı Halil Efendi’ye verdi. Halid Ziya, Hacı Halil Efendi’nin üçüncü çocuğu olarak dünyaya geldi.
ESERLERİ:
Romanları:
Nemide,Bir Ölünün Defteri, Ferdi ve Şürekası, Mai ve Siyah, Aşk-ı Memnu, Kırık Hayatlar.
Hikayeleri:
Bir İzdivacın Tarih-i Muâşakası, Bir Muhtıranın Son Yaprakları, Nâkıl (4 Cilt yerli ve yabancı öyküler), Bu Muydu?, Heyhat, Küçük Fıkralar (3 Cilt), Bir Yazın Tarihi, Solgun Demet, Bir Şi’r-i Hayal, Sepette Bulunmuş, Bir Hikâye-i Sevda, Hepsinden Acı, Onu Beklerken, Aşka Dair, İhtiyar Dost, Kadın Pençesi, İzmir Hikâyesi.
Hatıraları:
Kırk Yıl, Bir Acı Hikaye, Saray ve Ötesi.
Deneme:
Sanata Dair.
Babasının katibi olarak işe başladı. Bu iş edebiyat merakıyla pek bağdaşmadığından, yeni iş tavsiyelerini dikkate aldı. İstanbul’da hariciyeci olmak için yaptığı başvuru, sonuçsuz kaldı. İzmir’e dönüşünde, Rüşdiye öğretmenliğine başladı. Akabinde Osmanlı Bankası’na girdi. İstanbul’da Reji Genel Müdürlüğü’nün başkatiplik teklifini kabul ederek İzmir’den ayrıldı (1893). Reji’deki çalışma günlerinde, Servet-i Fünun’a da katılarak, edebi faaliyetlerini yoğunlaştırdı.
Meşrutiyet’ten sonra bir süre, Darülfünun Edebiyat Fakültesi’nde, Batı edebiyatı okuttu. Sonra Mabeyn Başkatibi oldu (1909). Buradan ayrıldıktan sonra memuriyete dönmedi. Bütün zamanını, edebiyata verdi. 23 Mayıs 1945 tarihinde İstanbul’da öldü.
Ailesi
Halid Ziya’nın ailesi, Uşak’tan İzmir’e göç ettiği için "Uşşakizadeler" diye anılan zengin bir ailedir. Bu aile, işleri çok gelişince, İstanbul’a da bir şube açtı. Aile, bu şubeyi, sermayesiyle birlikte oğul Hacı Halil Efendi’ye verdi. Halid Ziya, Hacı Halil Efendi’nin üçüncü çocuğu olarak dünyaya geldi.
ESERLERİ:
Romanları:
Nemide,Bir Ölünün Defteri, Ferdi ve Şürekası, Mai ve Siyah, Aşk-ı Memnu, Kırık Hayatlar.
Hikayeleri:
Bir İzdivacın Tarih-i Muâşakası, Bir Muhtıranın Son Yaprakları, Nâkıl (4 Cilt yerli ve yabancı öyküler), Bu Muydu?, Heyhat, Küçük Fıkralar (3 Cilt), Bir Yazın Tarihi, Solgun Demet, Bir Şi’r-i Hayal, Sepette Bulunmuş, Bir Hikâye-i Sevda, Hepsinden Acı, Onu Beklerken, Aşka Dair, İhtiyar Dost, Kadın Pençesi, İzmir Hikâyesi.
Hatıraları:
Kırk Yıl, Bir Acı Hikaye, Saray ve Ötesi.
Deneme:
Sanata Dair.