HAMİLELİKTE YÜKSEK TANSİYON
Gebelikte, kan basıncının >140/90 mm Hg olması, gebelik öncesi veya birinci trimestri (ilk üç ay) düzeylerine göre kan basıncının >25/15 mmHg yükselmesi hipertansiyon olarak tanımlanır
Gebelerin %8-10 unda görülür Plasenta (bebek ile anneyi bağlayan organ- Bebeğin eşi) ayrılması, dissemine intravasküler koagülasyon (Bir tür kanama sorunu- yaygın damar içi pıhtılaşması) gibi komplikasyonlara neden olabilir Gebelikte görülen hipertansiyon 2 başlıkta incelenebilir:
1 Kronik (müzmin)Hipertansiyon (esansiyel veya sekonder hipertansiyon)
Gebelik öncesinde mevcut veya gebeliğin 20 haftasından önce teşhis edilmiş olan, gebelik esnasında ve doğum sonrası dönemde de devam eden hipertansiyondur Kan basıncı devamlı >140/90 mm Hg dır Kronik hipertansiyonu olduğu bilinmiyen, bu nedenle gebeliğin başlangıcından itibaren düzenli olarak tansiyonu kontrol edilmeyen kişilerde, gebeliğin ikinci trimestrinde kan basıncı yüksek bulunursa bu durumun ilk defa oluştuğu izlenimini verebilir Kronik hipertansiyonda fetüs gelişmesinde gerileme, prematüre(erken) doğum, plasenta ayrılması, akut renal yetersizlik(ani böbrek yetmezliği) ve hipertansif kriz gibi komplikasyonlar ortaya çıkabilir Komplikasyonlar genellikle uzun süreden beri hipertansif olan veya preklampsi (gebelik te görülen tansiyon yüksekliği ile seyreden bir tablo) gelişen 30 yaşın üstündeki hipertansiflerde görülür Diyastolik (küçük tansiyon) kan basıncı >100 mmHg ise veya böbrek hastalığı ve hedef organ hastalığı varlığında, diyastolik kan basıncı >90 mmHg ise ilaç tedavisi önerilir
Tedavinin amacı, yüksek kan basıncının kısa dönemde anne açısından yaratacağı riskleri minimal düzeye indirmek, bu arada fetüse zarar verebilecek tedavilerden kaçınmaktır Kronik hipertansiyonu olan kişilerde sonraki gebeliklerde de kan basıncı yükselir Bazı durumlarda istirahat ve tuz kısıtlaması yeterli olabilir İlaç tedavisi gerekirse doktorunuz metildopa, betablokerler ve hidralazin grubu ilaçlardan verecektir Kronik hipertansiyon ilerleyicidir Genellikle sonraki gebeliklerde de devam eder
2 Preeklampsi Veya Gestasyonel Hipertansiyon (yeni veya kronik hipertansiyon üzerine gelişen preeklampsi)
Gebelerin %2-3 ünde görülür Ailesel özellik gösterir Genellikle ilk hamilelikte olur Klasik olarak gebeliğin 20 haftasından sonra ortaya çıkar Önceden mevcut kronik hipertansiyon zemininde gelişebilir Hipertansiyon ile birlikte böbrek fonksiyon bozukluğundan dolayı idararla protein atılması olur ve ödem (şişlik) vardır Eğer gebeliğin 20 haftasından önceki kan basıncına göre sistolik (büyük tansiyon) kan basıncı >30 mmHg, diyastolik kan basıncı >15 mmHg artmışsa hipertansiyon geliştiği kabul edilir Eğer önceki kan basıncı bilinmiyorsa gebeliğin 20 haftasından sonraki kan basıncı >140/90 mmHg ise hipertansiyon olarak kabul edilir Preeklampside anne ve fetüs için risk artmıştır Preeklampsiyi konvulziyonlarla(kasılmalarla gelen nöbet) seyreden eklampsi takip edebilir Proteinüri ve ödem yanında ürat klirensi de düştüğünden hiperürisemi (kanda üre artar) görülür Hiperürisemi preeklampsinin erken görülen bir bulgusudur Bazan proteinüriden de erken görülür Bu nedenle önemli bir tanı kriteridir Düşük doz aspirin kullanılmasının veya kalsiyum takviyesinin preeklampsiye karşı korunma sağladığı şeklindeki görüşler büyük çalışmalarda doğrulanmamıştır
Tedavi, olayın şiddetine göre değişir Diyastolik kan basıncı 105-110 mmHg ise uteroplasental perfüzyonu(rahimden bebeğe gereksinimlerinin aktarılması bozulmadan) azaltmadan, ilaç tedavisi ile 90-104 mmHg ya düşürülmelidir Bu arada istirahat ve kontrol altında tuz alımı kısıtlanabilir Aşırı tuz kısıtlaması fetal ölüm riskini arttırır Hastanın normal doğumu yakınsa, kan basıncı düşürüldükten sonra sezeryanla doğum sonlandırılmalıdır Fetüs immatür (gelişimi bozuksa) ve kan basıncı 24-48 saat tedaviye rağmen düşmüyorsa gebelik sonlandırılmalıdır
Gebelikte, kan basıncının >140/90 mm Hg olması, gebelik öncesi veya birinci trimestri (ilk üç ay) düzeylerine göre kan basıncının >25/15 mmHg yükselmesi hipertansiyon olarak tanımlanır
Gebelerin %8-10 unda görülür Plasenta (bebek ile anneyi bağlayan organ- Bebeğin eşi) ayrılması, dissemine intravasküler koagülasyon (Bir tür kanama sorunu- yaygın damar içi pıhtılaşması) gibi komplikasyonlara neden olabilir Gebelikte görülen hipertansiyon 2 başlıkta incelenebilir:
1 Kronik (müzmin)Hipertansiyon (esansiyel veya sekonder hipertansiyon)
Gebelik öncesinde mevcut veya gebeliğin 20 haftasından önce teşhis edilmiş olan, gebelik esnasında ve doğum sonrası dönemde de devam eden hipertansiyondur Kan basıncı devamlı >140/90 mm Hg dır Kronik hipertansiyonu olduğu bilinmiyen, bu nedenle gebeliğin başlangıcından itibaren düzenli olarak tansiyonu kontrol edilmeyen kişilerde, gebeliğin ikinci trimestrinde kan basıncı yüksek bulunursa bu durumun ilk defa oluştuğu izlenimini verebilir Kronik hipertansiyonda fetüs gelişmesinde gerileme, prematüre(erken) doğum, plasenta ayrılması, akut renal yetersizlik(ani böbrek yetmezliği) ve hipertansif kriz gibi komplikasyonlar ortaya çıkabilir Komplikasyonlar genellikle uzun süreden beri hipertansif olan veya preklampsi (gebelik te görülen tansiyon yüksekliği ile seyreden bir tablo) gelişen 30 yaşın üstündeki hipertansiflerde görülür Diyastolik (küçük tansiyon) kan basıncı >100 mmHg ise veya böbrek hastalığı ve hedef organ hastalığı varlığında, diyastolik kan basıncı >90 mmHg ise ilaç tedavisi önerilir
Tedavinin amacı, yüksek kan basıncının kısa dönemde anne açısından yaratacağı riskleri minimal düzeye indirmek, bu arada fetüse zarar verebilecek tedavilerden kaçınmaktır Kronik hipertansiyonu olan kişilerde sonraki gebeliklerde de kan basıncı yükselir Bazı durumlarda istirahat ve tuz kısıtlaması yeterli olabilir İlaç tedavisi gerekirse doktorunuz metildopa, betablokerler ve hidralazin grubu ilaçlardan verecektir Kronik hipertansiyon ilerleyicidir Genellikle sonraki gebeliklerde de devam eder
2 Preeklampsi Veya Gestasyonel Hipertansiyon (yeni veya kronik hipertansiyon üzerine gelişen preeklampsi)
Gebelerin %2-3 ünde görülür Ailesel özellik gösterir Genellikle ilk hamilelikte olur Klasik olarak gebeliğin 20 haftasından sonra ortaya çıkar Önceden mevcut kronik hipertansiyon zemininde gelişebilir Hipertansiyon ile birlikte böbrek fonksiyon bozukluğundan dolayı idararla protein atılması olur ve ödem (şişlik) vardır Eğer gebeliğin 20 haftasından önceki kan basıncına göre sistolik (büyük tansiyon) kan basıncı >30 mmHg, diyastolik kan basıncı >15 mmHg artmışsa hipertansiyon geliştiği kabul edilir Eğer önceki kan basıncı bilinmiyorsa gebeliğin 20 haftasından sonraki kan basıncı >140/90 mmHg ise hipertansiyon olarak kabul edilir Preeklampside anne ve fetüs için risk artmıştır Preeklampsiyi konvulziyonlarla(kasılmalarla gelen nöbet) seyreden eklampsi takip edebilir Proteinüri ve ödem yanında ürat klirensi de düştüğünden hiperürisemi (kanda üre artar) görülür Hiperürisemi preeklampsinin erken görülen bir bulgusudur Bazan proteinüriden de erken görülür Bu nedenle önemli bir tanı kriteridir Düşük doz aspirin kullanılmasının veya kalsiyum takviyesinin preeklampsiye karşı korunma sağladığı şeklindeki görüşler büyük çalışmalarda doğrulanmamıştır
Tedavi, olayın şiddetine göre değişir Diyastolik kan basıncı 105-110 mmHg ise uteroplasental perfüzyonu(rahimden bebeğe gereksinimlerinin aktarılması bozulmadan) azaltmadan, ilaç tedavisi ile 90-104 mmHg ya düşürülmelidir Bu arada istirahat ve kontrol altında tuz alımı kısıtlanabilir Aşırı tuz kısıtlaması fetal ölüm riskini arttırır Hastanın normal doğumu yakınsa, kan basıncı düşürüldükten sonra sezeryanla doğum sonlandırılmalıdır Fetüs immatür (gelişimi bozuksa) ve kan basıncı 24-48 saat tedaviye rağmen düşmüyorsa gebelik sonlandırılmalıdır