Hava nedir, özellikleri nelerdir?
Hava Ve Özellikleri
Hava, insan ve canlıların yaşaması için hayati öneme sahiptir. Yerküreyi saran gaz kütleye atmosfer adı verilmektedir. atmosferdeki hava tabakasının kalınlığı 150 km’dir. Bunun sadece 5 km’si canlıların yaşamasına elverişlidir. Yeryüzünden uzaklaştıkça hava tabakasının yoğunluğu azalır atmosfer, yerkürenin etrafında adeta düzenleyici ve koruyucu bir örtü şeklindedir havada yaklaşık olarak
azot %78
oksijen %21
karbondioksit ve asal gazlar %1 oranında bulunur havada, bulunan gazları üç grupta toplayabiliriz Havada devamlı bulunan ve çoğunlukla miktarları değişmeyen gazlar ( azot, oksijen ve diğer asal gazlar)
Havada devamlı bulunan ve miktarları azalıp çoğalan gazlar (karbondioksit, su buhar ı, ozon) Havada her zaman bulunmayan gazlar (kirleticiler)
Hava yuvarını oluşturan, bütün Canlıların Solunumuna yarayan, renksiz, kokusuz, akışkan Gaz karışımına Hava denir Hava, insan ve canlıların yaşaması için hayati öneme sahiptir. Yerküreyi saran gaz kütleye atmosfer adı verilmektedir. Atmosferdeki hava tabakasının kalınlığı 150 km’dir.
Bunun sadece 5 km’si canlıların yaşamasına elverişlidir. Yeryüzünden uzaklaştıkça hava tabakasının yoğunluğu azalır.
Atmosfer, yerkürenin etrafında adeta düzenleyici ve koruyucu bir örtü şeklindedir Hava içindeki değişik
Gazlar ( Oksijen , azot , Karbondioksit vs.), Su buharı ve partiküller ( toz , polen , tüy …vs.) ile atmosferi dolduran renksiz ve kokusuz bir gazdır. Havayı
oluşturan gazların dağılım oranları aşağıdaki gibidir
- % 78.084 Azot
- % 20.9476 Oksijen
- % 0.934 Argon
- % 0.0314 Karbondioksit
- % 0.0018.18 Neon
- % 0.000524 Helyum
- % 0002 Metan
- % 0.0 ile % 0.0001 arasında Hidrojen
- Xenon, Ozon ve diğer gazlar
Bu karışım içinde canlı yaşam ve insan için en önemli gaz oksijendir Oksijensiz bir ortamda canlı yaşam yoktur Havada bulunan gazları üç grupta toplayabiliriz Havada devamlı bulunan ve çoğunlukla miktarları değişmeyen gazlar ( azot , oksijen ve diğer asal gazlar)
Havada devamlı bulunan ve miktarları azalıp çoğalan gazlar ( karbondioksit su buharı ozon ) Havada her zaman bulunmayan gazlar ( kirleticiler ) Her nefes alışımızda ciğerlerimize yarım litre temiz hava dolar böylece Günde 12,000 litre hava tüketiriz, yani, havanın, litresi 1,29 gram geldiğine göre, 15 kilogramdan fazla. Hava renksiz, tatsız ve kokusuz olduğu için, varlığını, rüzgâr biçiminde esmedikçe, hiç belli etmez.
1773 yılında havanın en az iki gazın karışımı olduğunu ilk bulan, büyük Fransız kimyacısı Lavoisier oldu.
Lavoisier bu gazlardan biri olan oksijenin, yanma ve solunum için şart olduğunu, diğerinin yani azotun ise bu fenomenlerde hiç bir rol oynamadığını gösterdi. Azot gazına adını o verdi.
Odun, kömür, mazot, hava olmayan yerde yanamaz yanan bir mumun üstüne bir kavanoz kapatacak olursanız Alevi söner. Bunun gibi, havadaki oksijen, organizmamızda besinlerin (alevsiz ve çok ısı vermeden) ağır yanması için şarttır ve bu yanma, vücut ısısını korur, organizmaya kasların ihtiyacı olan maddeleri sağlar.
yağmur damlalarıyla sürüklenen veya mikroplar aracılığıyla toprağa bulaşan Azot, Bitkiler tarafından tüketilir. Ama havada, hepsi de yararlı olan başka gazlar da vardır. 100 litre havayı tartar ve bütün bileşimlerini ayıracak olursak, 78 litre azot, 20 litre oksijen ve l litre argon elde ederiz.
Çok az miktarda nadir gazlar da buluruz. Bunlar gerçekte nadir adını hak etmişlerdir çünkü, bir tek litre neon elde etmek için, 70,000 litre havayı, işlemden geçirmek gerekir, l litre helyum için ise 200,000 litre ve l litre ksenon için de 10 milyon litre hava gerekir.
Hava Ve Özellikleri
Hava, insan ve canlıların yaşaması için hayati öneme sahiptir. Yerküreyi saran gaz kütleye atmosfer adı verilmektedir. atmosferdeki hava tabakasının kalınlığı 150 km’dir. Bunun sadece 5 km’si canlıların yaşamasına elverişlidir. Yeryüzünden uzaklaştıkça hava tabakasının yoğunluğu azalır atmosfer, yerkürenin etrafında adeta düzenleyici ve koruyucu bir örtü şeklindedir havada yaklaşık olarak
azot %78
oksijen %21
karbondioksit ve asal gazlar %1 oranında bulunur havada, bulunan gazları üç grupta toplayabiliriz Havada devamlı bulunan ve çoğunlukla miktarları değişmeyen gazlar ( azot, oksijen ve diğer asal gazlar)
Havada devamlı bulunan ve miktarları azalıp çoğalan gazlar (karbondioksit, su buhar ı, ozon) Havada her zaman bulunmayan gazlar (kirleticiler)
Hava yuvarını oluşturan, bütün Canlıların Solunumuna yarayan, renksiz, kokusuz, akışkan Gaz karışımına Hava denir Hava, insan ve canlıların yaşaması için hayati öneme sahiptir. Yerküreyi saran gaz kütleye atmosfer adı verilmektedir. Atmosferdeki hava tabakasının kalınlığı 150 km’dir.
Bunun sadece 5 km’si canlıların yaşamasına elverişlidir. Yeryüzünden uzaklaştıkça hava tabakasının yoğunluğu azalır.
Atmosfer, yerkürenin etrafında adeta düzenleyici ve koruyucu bir örtü şeklindedir Hava içindeki değişik
Gazlar ( Oksijen , azot , Karbondioksit vs.), Su buharı ve partiküller ( toz , polen , tüy …vs.) ile atmosferi dolduran renksiz ve kokusuz bir gazdır. Havayı
oluşturan gazların dağılım oranları aşağıdaki gibidir
- % 78.084 Azot
- % 20.9476 Oksijen
- % 0.934 Argon
- % 0.0314 Karbondioksit
- % 0.0018.18 Neon
- % 0.000524 Helyum
- % 0002 Metan
- % 0.0 ile % 0.0001 arasında Hidrojen
- Xenon, Ozon ve diğer gazlar
Bu karışım içinde canlı yaşam ve insan için en önemli gaz oksijendir Oksijensiz bir ortamda canlı yaşam yoktur Havada bulunan gazları üç grupta toplayabiliriz Havada devamlı bulunan ve çoğunlukla miktarları değişmeyen gazlar ( azot , oksijen ve diğer asal gazlar)
Havada devamlı bulunan ve miktarları azalıp çoğalan gazlar ( karbondioksit su buharı ozon ) Havada her zaman bulunmayan gazlar ( kirleticiler ) Her nefes alışımızda ciğerlerimize yarım litre temiz hava dolar böylece Günde 12,000 litre hava tüketiriz, yani, havanın, litresi 1,29 gram geldiğine göre, 15 kilogramdan fazla. Hava renksiz, tatsız ve kokusuz olduğu için, varlığını, rüzgâr biçiminde esmedikçe, hiç belli etmez.
1773 yılında havanın en az iki gazın karışımı olduğunu ilk bulan, büyük Fransız kimyacısı Lavoisier oldu.
Lavoisier bu gazlardan biri olan oksijenin, yanma ve solunum için şart olduğunu, diğerinin yani azotun ise bu fenomenlerde hiç bir rol oynamadığını gösterdi. Azot gazına adını o verdi.
Odun, kömür, mazot, hava olmayan yerde yanamaz yanan bir mumun üstüne bir kavanoz kapatacak olursanız Alevi söner. Bunun gibi, havadaki oksijen, organizmamızda besinlerin (alevsiz ve çok ısı vermeden) ağır yanması için şarttır ve bu yanma, vücut ısısını korur, organizmaya kasların ihtiyacı olan maddeleri sağlar.
yağmur damlalarıyla sürüklenen veya mikroplar aracılığıyla toprağa bulaşan Azot, Bitkiler tarafından tüketilir. Ama havada, hepsi de yararlı olan başka gazlar da vardır. 100 litre havayı tartar ve bütün bileşimlerini ayıracak olursak, 78 litre azot, 20 litre oksijen ve l litre argon elde ederiz.
Çok az miktarda nadir gazlar da buluruz. Bunlar gerçekte nadir adını hak etmişlerdir çünkü, bir tek litre neon elde etmek için, 70,000 litre havayı, işlemden geçirmek gerekir, l litre helyum için ise 200,000 litre ve l litre ksenon için de 10 milyon litre hava gerekir.