Histiyosit -Histiyosit Nedir - Histiyosit Hakkında Bilgi
Histiyosit: Organizmadaki bağdokuda dağınık olarak bulunan hücrelerdir…
HİSTİYOSİT HASTALIKLARI
Histiyosit hastalıkları (histiyositozlar) nedeni bilinmeyen, ama kanserle ilgisi olmayan, retikülum – endotel sistemi hücrelerinin çoğalmasıyla nitelenen bir hastalık grubu oluştururlar.
Retikülum endotel dokusu, bedenin her yanına yayılmıştır. Özellikle kemik iliği, lenf düğümleri, dalak ve karaciğerde bol miktarda bulunur. Bu dokunun hücrelerinden çıkan histiyositler (makrofaj da denir) büyük hücrelerdir; öteki kan öğelerinin öncüleri oldukları sanılmaktadır. Ayrıca, bağışıklıkla ilgili rolleri de çok önemlidir, ama henüz pek iyi bilinmemektedir.
HİSTİYOSİT HASTALIKLARI
Aynı hastalığın klinik biçimleri olduğu sanılan 3 hastalığı kapsar: Letterer-Siwe hastalığı; Hand -Schüller-Christian hastalığı, kemiklerdeki eyozinofil granülom hastalığı. Nedenleri bilinmediği için Lichtenstein, bunları «histiyosit hastalıkları» adı altında toplamıştır. Bütün bu hastalıkların ortak niteliği, dalak, karaciğer, kemik iliği ve lenf. düğümlerinde ileri derecede çoğalmış retikülum endotel sistemi hücreleri (histiyositler) bulunmasıdır.
Letterer-Silve hastalığı
18 aylıktan küçük süt çocuklarında görülen, nedeni bilinmeyen bir hastalıktır. İvegen biçim, eskiden beri en sık raslanan biçimdir. Hastalık tablosu, ivegen kan kanserini akla getirir: Ateş; ciddi kansızlık; deri kanamaları; dalak büyümesi; lenf bezleri büyümesi. Bu, kan kanseri kadar ciddi bir hastalıktır.
Süreğen biçimlere daha ender raslanır. Bu durumda hastalık Hand-Schüller – Christian hastalığının deri ve akciğer görünümünü alır. Çoğunlukla, uzun süreli iyileşmeler elde edilebilir. Bozun, lenf dokusu bakımından zengin organlar düzeyinde yerleşir.
Hand-Schüller-Christian hastalığı
Süreğen dağınık histiyosit hastalığı diye de adlandırılır.
Çocuklarda görülen, az raslanan, daha çok erkek çocukların yakalandığı bir hastalıktır.
Retikülum-endotel dokusu hücrelerinin artışına, özellikle kolesterolden oluşan yağ depolanması eklenjr: Köpüklü hücreler (köpük görünümü).
Retikülum-endotel dokusu bozunu özellikle kemiklerde, ikincil olarak da deri ve akciğerlerde yerleşir.
Kemik belirtilerine her zaman raslanır. Kemik bozunları (kemik yıkımı), özellikle kafatasında ve yüzde yerleşir.
Röntgen filminde, kafa kubbesinde (kafatası) çok sayıda, harita gibi keskin kenarlı ve değişik boyutlarda, kemik yıkımına bağlı boşluklar görülür. Kafanın ve yüzün hastalıktan etkilenmesi, 2 büyük bozukluğa neden olur: Hipofiz bezinin arka bölümünün iltihap hücreleri (histiyositler) ile yıkılması sonucu oluşan şekersiz şeker hastalığı; gözyuvarlan arkası dokularına (göz çukurlarının yumuşak dokuları), çoğalmış retikülum-endotel dokusu hücrelerinin ilerlemesi sonucu oluşan göz fırlaklığı.
Deri bozunlarına sık raslanır. Başlıca 2 görünüm altında yansırlar: Dağınık düğümcükler; yalancı egzama.
Akciğer saydamsızlıkları çeşitli tiptedirler.
Kafatası yüz kemiklerinde boşluklar,göz fırlakh-ğı ve şekersiz şeker hastalığını birleştiren tipik biçimin teşhisi çok kolaydır. Dağınık biçimlerde, teşhis için mutlaka biyopsiye başvurmak gerekir. Hastalığın evrimi açısından, yerleşimin çok sinsi olduğu söylenebilir. Hastalık çoğunlukla 2-6 yıl içinde, tedaviyle belirgin bir iyileşmeye doğru gider. Ama tekrarlamalara çok sık raslanır.
Işın tedavisi başlıca silahtır; çünkü kemik bozunları ışınlara son derece duyarlıdırlar; ama tekrarlamalarda, ışın tedavisinin etkisi giderek azalır.
Kemiklerdeki eyozinofil granülom hastalığı
İkinci çocukluk döneminde ve ergenlik döneminde kemiklerde görülen bir histiyosit hastalığıdır; granülom, retikülum-endotel doku hücrelerinden ve eyozinofil parçalı çekirdeklilerden oluşmuştur.
Hastalık yalnızca kemiklerle ilgilidir ve tipik olarak tek bir kemiği etkiler. En sık raslanan yerleşmeler kafa kubbesi (kafatası), uyluk kemiği, gövde kemiklerinden (özellikle omurga) biridir. Hastalık, yakalanan kemikte ağrı ya da şişlikle kendini gösterir; kırıklara neden olabilir. Röntgendeki görünüm, kemik yıkımı sonucu büyük bir boşluktur. Bazen birçok boşluk da bulunabilir; ama her zaman aynı kemik üstündedirler. Klinik biçimler son derece niteleyicidir. Kemik dışı bozunların görüldüğü biçimler, Hand-Schüller-Christian hastalığına geçişi oluşturur; ama ne göz fırlakhğı, ne de şekersiz şeker hastalığı gözlenir.
Teşhis yalnızca biyopsiyle konur.
Evrim genellikle iyidir; hastaların çoğunda hastalık iyicildir. Hastaya göre, ışın tedavisi ya da cerrahi çıkarım uygulanır.
Bozunların yapısı
Bozunlar her 3 hastalıkta da birbirine çok yakındır.
Eelirgin öğe, retikülum ve histiyosit hücrelerinden oluşan bir granülomdur.
Retikülum hücreleri iri çekirdekli büyük öğelerdir. Kendi aralarında uzun ve ince uzantılardan oluşan bir ağ (retikülum) yaparlar.
Yaygın süreğen histiyosit hastalığında, hücrelerde kolesterol artışı da eklenir ve kemiklerdeki eyozinofil granülomda, eyozinofil parçalı çekirdeklilerin eklendiği saptanır.
ERİŞKİNLERDEKİ HİSTİYOSİT HASTALIĞI
Çok ender raslanan bir hastalıktır; yakın süreden beri tanınmaya başlanmıştır. Belirtileri çok çeşitlidir. Hastalığın çeşitli görünümleri vardır. Retikülum-endotel sisteminin etkilenmesi yaygındır ve bir hastadan ötekine değişir.
Hastalık, genellikle genç kadınlarda görülür.
Sözgelimi, içsalgı bezlerinde ağır basan (şekersiz şeker hastalığı, şişmanlık, cinsel bozukluklar) süreğen bir retikülosit hastalığı gözlenir. Yaklaşık 10 yıl sonra, her 2 akciğerin de hastalıktan etkilenmesiyle, akciğer zarında hava toplanması ortaya çıkar. Akciğerlerin çökmesi sonucu hasta, solunum yetmezliğinden ölür. Otopside hipofiz bezinin her 2 bölümünde, tiroyit bezinde ve akciğerlerde, histiyosit kökenli granülomlar görülür.
Dalağın normal retikülum hücreleri. Histiyosit hastalıklarında en çok etkilenen hücreler, bu hücrelerdir.
Histiyosit: Organizmadaki bağdokuda dağınık olarak bulunan hücrelerdir…
HİSTİYOSİT HASTALIKLARI
Histiyosit hastalıkları (histiyositozlar) nedeni bilinmeyen, ama kanserle ilgisi olmayan, retikülum – endotel sistemi hücrelerinin çoğalmasıyla nitelenen bir hastalık grubu oluştururlar.
Retikülum endotel dokusu, bedenin her yanına yayılmıştır. Özellikle kemik iliği, lenf düğümleri, dalak ve karaciğerde bol miktarda bulunur. Bu dokunun hücrelerinden çıkan histiyositler (makrofaj da denir) büyük hücrelerdir; öteki kan öğelerinin öncüleri oldukları sanılmaktadır. Ayrıca, bağışıklıkla ilgili rolleri de çok önemlidir, ama henüz pek iyi bilinmemektedir.
HİSTİYOSİT HASTALIKLARI
Aynı hastalığın klinik biçimleri olduğu sanılan 3 hastalığı kapsar: Letterer-Siwe hastalığı; Hand -Schüller-Christian hastalığı, kemiklerdeki eyozinofil granülom hastalığı. Nedenleri bilinmediği için Lichtenstein, bunları «histiyosit hastalıkları» adı altında toplamıştır. Bütün bu hastalıkların ortak niteliği, dalak, karaciğer, kemik iliği ve lenf. düğümlerinde ileri derecede çoğalmış retikülum endotel sistemi hücreleri (histiyositler) bulunmasıdır.
Letterer-Silve hastalığı
18 aylıktan küçük süt çocuklarında görülen, nedeni bilinmeyen bir hastalıktır. İvegen biçim, eskiden beri en sık raslanan biçimdir. Hastalık tablosu, ivegen kan kanserini akla getirir: Ateş; ciddi kansızlık; deri kanamaları; dalak büyümesi; lenf bezleri büyümesi. Bu, kan kanseri kadar ciddi bir hastalıktır.
Süreğen biçimlere daha ender raslanır. Bu durumda hastalık Hand-Schüller – Christian hastalığının deri ve akciğer görünümünü alır. Çoğunlukla, uzun süreli iyileşmeler elde edilebilir. Bozun, lenf dokusu bakımından zengin organlar düzeyinde yerleşir.
Hand-Schüller-Christian hastalığı
Süreğen dağınık histiyosit hastalığı diye de adlandırılır.
Çocuklarda görülen, az raslanan, daha çok erkek çocukların yakalandığı bir hastalıktır.
Retikülum-endotel dokusu hücrelerinin artışına, özellikle kolesterolden oluşan yağ depolanması eklenjr: Köpüklü hücreler (köpük görünümü).
Retikülum-endotel dokusu bozunu özellikle kemiklerde, ikincil olarak da deri ve akciğerlerde yerleşir.
Kemik belirtilerine her zaman raslanır. Kemik bozunları (kemik yıkımı), özellikle kafatasında ve yüzde yerleşir.
Röntgen filminde, kafa kubbesinde (kafatası) çok sayıda, harita gibi keskin kenarlı ve değişik boyutlarda, kemik yıkımına bağlı boşluklar görülür. Kafanın ve yüzün hastalıktan etkilenmesi, 2 büyük bozukluğa neden olur: Hipofiz bezinin arka bölümünün iltihap hücreleri (histiyositler) ile yıkılması sonucu oluşan şekersiz şeker hastalığı; gözyuvarlan arkası dokularına (göz çukurlarının yumuşak dokuları), çoğalmış retikülum-endotel dokusu hücrelerinin ilerlemesi sonucu oluşan göz fırlaklığı.
Deri bozunlarına sık raslanır. Başlıca 2 görünüm altında yansırlar: Dağınık düğümcükler; yalancı egzama.
Akciğer saydamsızlıkları çeşitli tiptedirler.
Kafatası yüz kemiklerinde boşluklar,göz fırlakh-ğı ve şekersiz şeker hastalığını birleştiren tipik biçimin teşhisi çok kolaydır. Dağınık biçimlerde, teşhis için mutlaka biyopsiye başvurmak gerekir. Hastalığın evrimi açısından, yerleşimin çok sinsi olduğu söylenebilir. Hastalık çoğunlukla 2-6 yıl içinde, tedaviyle belirgin bir iyileşmeye doğru gider. Ama tekrarlamalara çok sık raslanır.
Işın tedavisi başlıca silahtır; çünkü kemik bozunları ışınlara son derece duyarlıdırlar; ama tekrarlamalarda, ışın tedavisinin etkisi giderek azalır.
Kemiklerdeki eyozinofil granülom hastalığı
İkinci çocukluk döneminde ve ergenlik döneminde kemiklerde görülen bir histiyosit hastalığıdır; granülom, retikülum-endotel doku hücrelerinden ve eyozinofil parçalı çekirdeklilerden oluşmuştur.
Hastalık yalnızca kemiklerle ilgilidir ve tipik olarak tek bir kemiği etkiler. En sık raslanan yerleşmeler kafa kubbesi (kafatası), uyluk kemiği, gövde kemiklerinden (özellikle omurga) biridir. Hastalık, yakalanan kemikte ağrı ya da şişlikle kendini gösterir; kırıklara neden olabilir. Röntgendeki görünüm, kemik yıkımı sonucu büyük bir boşluktur. Bazen birçok boşluk da bulunabilir; ama her zaman aynı kemik üstündedirler. Klinik biçimler son derece niteleyicidir. Kemik dışı bozunların görüldüğü biçimler, Hand-Schüller-Christian hastalığına geçişi oluşturur; ama ne göz fırlakhğı, ne de şekersiz şeker hastalığı gözlenir.
Teşhis yalnızca biyopsiyle konur.
Evrim genellikle iyidir; hastaların çoğunda hastalık iyicildir. Hastaya göre, ışın tedavisi ya da cerrahi çıkarım uygulanır.
Bozunların yapısı
Bozunlar her 3 hastalıkta da birbirine çok yakındır.
Eelirgin öğe, retikülum ve histiyosit hücrelerinden oluşan bir granülomdur.
Retikülum hücreleri iri çekirdekli büyük öğelerdir. Kendi aralarında uzun ve ince uzantılardan oluşan bir ağ (retikülum) yaparlar.
Yaygın süreğen histiyosit hastalığında, hücrelerde kolesterol artışı da eklenir ve kemiklerdeki eyozinofil granülomda, eyozinofil parçalı çekirdeklilerin eklendiği saptanır.
ERİŞKİNLERDEKİ HİSTİYOSİT HASTALIĞI
Çok ender raslanan bir hastalıktır; yakın süreden beri tanınmaya başlanmıştır. Belirtileri çok çeşitlidir. Hastalığın çeşitli görünümleri vardır. Retikülum-endotel sisteminin etkilenmesi yaygındır ve bir hastadan ötekine değişir.
Hastalık, genellikle genç kadınlarda görülür.
Sözgelimi, içsalgı bezlerinde ağır basan (şekersiz şeker hastalığı, şişmanlık, cinsel bozukluklar) süreğen bir retikülosit hastalığı gözlenir. Yaklaşık 10 yıl sonra, her 2 akciğerin de hastalıktan etkilenmesiyle, akciğer zarında hava toplanması ortaya çıkar. Akciğerlerin çökmesi sonucu hasta, solunum yetmezliğinden ölür. Otopside hipofiz bezinin her 2 bölümünde, tiroyit bezinde ve akciğerlerde, histiyosit kökenli granülomlar görülür.
Dalağın normal retikülum hücreleri. Histiyosit hastalıklarında en çok etkilenen hücreler, bu hücrelerdir.
