(d. 8 Mart 1911 - ö. 26 Ekim 2001), kimyadaki buluşu ve yazdığı kitaplarla tanınan 20. asır İslam âlimidir.
8 Mart 1911 tarihinde İstanbul, Eyüp'te doğdu. Babası Said Efendi Lofca'dan 1877 Osmanlı-Rus Savaşında göçmen olarak İstanbul'a gelmişti. Beş yaşında Eyüp Sultan'da Mihrişah Sultan ilkokuluna başladı. Yazları Hakîm Kutbeddin, Kalenderhâne ve Ebussuud sibyan mekteblerine devam etti. Yedi yaşında başladığı Reşadiye numune mektebini 1924 yılında birincilikle bitirdi. 1929 yılında Halıcıoğlu askerî lisesini de birincilikle bitirdikten sonra, 1932'de eczacılık fakültesinden birincilikle ve teğmen rütbesiyle mezun oldu.
Gülhane hastanesindeki stajını birincilikle tamamladıktan sonra, askerî tıbbiyeye müfettiş tayin edildi. 1936'da İstanbul Üniversitesi fen fakültesini bitirerek Türkiyenin ilk kimya yüksek mühendisi oldu. Burada yüksek matematikçi Richard Von Mises, mekanik profesörü William Prager, fizikçi Harry Dember, teknik kimyacı Philipp Grossdan ders aldı. Prof. Fritz Arndt'ın yanında çalışırken, phenyl-ciyan-nitrometan cisminin sentezini yaptı ve formülünü buldu. Dünyada ilk olan bu travay, İstanbul Üniversitesi Fen Fakültesi Mecmuasının 2139 sayı ve İkinci kânun 1937 tarihli sayısında; ayrıca Almanyada çıkan Zentral Blatt isimli kimya dergisinin 1937 tarihli ve 2519 nolu sayısında yayınlandı.
1936 yılında ordu kimyager sınıfına nakledilerek, Ankara Mamak'ta gazdan korunma evi kimyagerliğine tayin olundu.
Milli Müdafaa Vekâleti'nin Almanya'dan getirttiği dünyaca meşhur kimyagerler Dr. E. Goldstein, Auer fabrikası genel direktörü Merzbacher ve optik uzmanı Neumann ile çalıştı. Zehirli gazlar uzmanı oldu. Kızılay maske fabrikasında Milli Müdafaa Vekâleti adına müfettişlik yaptı. 1938'de yüzbaşı, 1945'de binbaşı oldu. 1946'da Bursa Işıklar Askerî Lisesi'ne kimya öğretmeni tayin edildi. 1950'de lisenin öğretim müdürü oldu. 1951'de Kuleli, 1959'da Erzincan Askerî Lisesi'ne tayin olundu. 1960'da Milli Savunma Bakanlığı tetkik kuruluna tayin edildiyse de, 27 Mayıs 1960 ihtilalini takiben kıdemli albay rütbesiyle emekliye sevkedildi. Vefa, İstanbul İmam-Hatip, Cağaloğlu ve Bakırköy Kız Meslek Liselerinde, ayrıca olgunlaşma kurslarında kimya, fizik, matematik, Almanca ve Fransızca dersleri verdi. 1962'de Yeşilköy'de Merkez Eczanesini açtı. Bir yandan da kendisini ilmî çalışma ve teliflere verdi. Günlük ve haftalık gazetelerde aktüel ve kültürel yazılar yazdı.
1929 yılında tanıştığı Süleymaniye Medresesi müderrislerinden Abdülhakîm Arvâsî'nin derslerine 14 sene devam etti. Hocasının vefatından sonra oğlu Kadıköy müftüsü Ahmet Mekki Üçışık'tan ilim öğrenimine devam etti. 1953 yılında kendisinden ders okutma ve kitap yazma hususunda mutlak icâzetnâme aldı[1]. Çok sayıda kitap telif etti. Bu kitapları genellikle temel kaynağın yazarının adıyla yayınlar, ya da M. Sıddık Gümüş takma adını kullanırdı. Ayrıca arapça, farsça, ingilizce, fransızca, almanca ve diğer dillerde hayli kitap bastırıp, 1966 yılında kurulan Işık Kitabevi vasıtasıyla dünyaya göndermeye başladı. Hüseyin Hilmi Işık "rahmetullahi aleyh" 26 Ekim 2001 tarihinde vefat etti. Eyüp Camiinde kılınan cenaze namazına binlerce insan katıldı. Eyüp Sultan'da toprağa verildi. Arapça, Farsça, Fransızca ve Almanca bilirdi. Bir oğlu ve bir kızı vardır.
Eserleri
Tam İlmihâl Se'âdet-i Ebediyye
Mektûbât Tercemesi (İmam-ı Rabbani Hazretleri)
Fâideli Bilgiler
Hak Sözün Vesîkaları
Herkese Lâzım Olan Îmân
İslâm Ahlâkı
Eshâb-ı Kirâm
Kıyâmet ve Âhiret
Cevâb Veremedi
İngiliz Casûsunun İ'tirâfları
Kıymetsiz Yazılar (Kıymeti Bulunamayan Yazılar)
Namâz Kitâbı
Şevâhid-ün Nübüvve (Peygamberlik Müjdeleri)
Menâkıb-ı Çihâr Yâr-i Güzîn (Dört Halîfenin Üstünlükleri)
Vikipedi
8 Mart 1911 tarihinde İstanbul, Eyüp'te doğdu. Babası Said Efendi Lofca'dan 1877 Osmanlı-Rus Savaşında göçmen olarak İstanbul'a gelmişti. Beş yaşında Eyüp Sultan'da Mihrişah Sultan ilkokuluna başladı. Yazları Hakîm Kutbeddin, Kalenderhâne ve Ebussuud sibyan mekteblerine devam etti. Yedi yaşında başladığı Reşadiye numune mektebini 1924 yılında birincilikle bitirdi. 1929 yılında Halıcıoğlu askerî lisesini de birincilikle bitirdikten sonra, 1932'de eczacılık fakültesinden birincilikle ve teğmen rütbesiyle mezun oldu.
Gülhane hastanesindeki stajını birincilikle tamamladıktan sonra, askerî tıbbiyeye müfettiş tayin edildi. 1936'da İstanbul Üniversitesi fen fakültesini bitirerek Türkiyenin ilk kimya yüksek mühendisi oldu. Burada yüksek matematikçi Richard Von Mises, mekanik profesörü William Prager, fizikçi Harry Dember, teknik kimyacı Philipp Grossdan ders aldı. Prof. Fritz Arndt'ın yanında çalışırken, phenyl-ciyan-nitrometan cisminin sentezini yaptı ve formülünü buldu. Dünyada ilk olan bu travay, İstanbul Üniversitesi Fen Fakültesi Mecmuasının 2139 sayı ve İkinci kânun 1937 tarihli sayısında; ayrıca Almanyada çıkan Zentral Blatt isimli kimya dergisinin 1937 tarihli ve 2519 nolu sayısında yayınlandı.
1936 yılında ordu kimyager sınıfına nakledilerek, Ankara Mamak'ta gazdan korunma evi kimyagerliğine tayin olundu.
Milli Müdafaa Vekâleti'nin Almanya'dan getirttiği dünyaca meşhur kimyagerler Dr. E. Goldstein, Auer fabrikası genel direktörü Merzbacher ve optik uzmanı Neumann ile çalıştı. Zehirli gazlar uzmanı oldu. Kızılay maske fabrikasında Milli Müdafaa Vekâleti adına müfettişlik yaptı. 1938'de yüzbaşı, 1945'de binbaşı oldu. 1946'da Bursa Işıklar Askerî Lisesi'ne kimya öğretmeni tayin edildi. 1950'de lisenin öğretim müdürü oldu. 1951'de Kuleli, 1959'da Erzincan Askerî Lisesi'ne tayin olundu. 1960'da Milli Savunma Bakanlığı tetkik kuruluna tayin edildiyse de, 27 Mayıs 1960 ihtilalini takiben kıdemli albay rütbesiyle emekliye sevkedildi. Vefa, İstanbul İmam-Hatip, Cağaloğlu ve Bakırköy Kız Meslek Liselerinde, ayrıca olgunlaşma kurslarında kimya, fizik, matematik, Almanca ve Fransızca dersleri verdi. 1962'de Yeşilköy'de Merkez Eczanesini açtı. Bir yandan da kendisini ilmî çalışma ve teliflere verdi. Günlük ve haftalık gazetelerde aktüel ve kültürel yazılar yazdı.
1929 yılında tanıştığı Süleymaniye Medresesi müderrislerinden Abdülhakîm Arvâsî'nin derslerine 14 sene devam etti. Hocasının vefatından sonra oğlu Kadıköy müftüsü Ahmet Mekki Üçışık'tan ilim öğrenimine devam etti. 1953 yılında kendisinden ders okutma ve kitap yazma hususunda mutlak icâzetnâme aldı[1]. Çok sayıda kitap telif etti. Bu kitapları genellikle temel kaynağın yazarının adıyla yayınlar, ya da M. Sıddık Gümüş takma adını kullanırdı. Ayrıca arapça, farsça, ingilizce, fransızca, almanca ve diğer dillerde hayli kitap bastırıp, 1966 yılında kurulan Işık Kitabevi vasıtasıyla dünyaya göndermeye başladı. Hüseyin Hilmi Işık "rahmetullahi aleyh" 26 Ekim 2001 tarihinde vefat etti. Eyüp Camiinde kılınan cenaze namazına binlerce insan katıldı. Eyüp Sultan'da toprağa verildi. Arapça, Farsça, Fransızca ve Almanca bilirdi. Bir oğlu ve bir kızı vardır.
Eserleri
Tam İlmihâl Se'âdet-i Ebediyye
Mektûbât Tercemesi (İmam-ı Rabbani Hazretleri)
Fâideli Bilgiler
Hak Sözün Vesîkaları
Herkese Lâzım Olan Îmân
İslâm Ahlâkı
Eshâb-ı Kirâm
Kıyâmet ve Âhiret
Cevâb Veremedi
İngiliz Casûsunun İ'tirâfları
Kıymetsiz Yazılar (Kıymeti Bulunamayan Yazılar)
Namâz Kitâbı
Şevâhid-ün Nübüvve (Peygamberlik Müjdeleri)
Menâkıb-ı Çihâr Yâr-i Güzîn (Dört Halîfenin Üstünlükleri)
Vikipedi