Hz İbrahim hakkındaki yazılan şiirler
Hz İbrahimle ilgili şiirler
Hz İbrahim
Bir gun Nemrud bir ruya, gordu ve cok urkmuştu
Hayatında ilk sefer bu ruyayla korkmuştu
Bir rivayete gore, gorduğu ruya şoyle
Ruyasını sizlere anlatalım her şeyle
Gokyuzunde bir nurun, parladığını gordu
Guneş, ay ve yıldızlar, artık gorunmuyordu
Bir rivayete gore, ruyasında bir kişi
Gelip tahttan kaldırdı, sona ermişti işi
Muneccimler ruyayi şoyle tabir ettiler
Yeni bir peygamber ve, din gelecek dediler
Tahtını temelinden yıkacak! bu peygamber
Ona gore tedbir al, duşunelim beraber
Nemrud bunun tedbiri bence şoyle olacak
Artık hic kimse cocuk sahibi olmayacak
Hanımlardan mutlaka, uzakta durulacak
Doğan cocuk erkekse kafası vurulacak
Yuz bin masum bebeği oldurduler hunharca
Bu zulum devam etti, uzun zaman, yıllarca
Hazreti İbrahim'in annesi hamileydi
Nemrutun yardakcısı Azeri le bileydi
Doğumu yaklaşınca, bir magaraya gitti
Hz Ibrahim'e orada doğum etti
Doğduktan sonra onu mağarada emzirdi
Mağarayı kapatıp Azere haber verdi
Dedi ki cocuk zayıf doğdu, ve hemen oldu
Azeri kandırmıştı, guzel bir hile buldu
Bundan sonra gizlice magaraya gelirdi
Cocuğu emzirirdi yanlız kendi bilirdi
Yedi, ya on yedi yıl mağarada kalmıştır
Bu arada buyumuş, buyuk adam olmuştur
Kur’anda bir cok ayet, İbrahimden bahseder
Yuce Allah hakkında ayetlerde şoyle der
İbrahim'e goklerin, yerin melekUtunu
Gosteriyorduk, o da tanıdı mabudunu
Gecenin karanlığı onu kaplayınca bir
Yıldız gordu, Rabbim bu, dedi bu olabilir
Yıldız batınca dedi, batanları ben sevmem
O bir gelir bir gider, gidenleri ben ovmem
Ay'ı doğarken gordu, Rabbim budur soyledi
O da batınca buna hemen tovbe eyledi
Rabbim bana Hak yolu gostermezse elbette
Yoldan sapan kavimden olurum ta ebede
Guneşi doğarken de, gorunce Rabbim budur
Dedi bu daha buyuk, o hepsinden uludur
O da batinca, dedi, Ey milletim! ben sizin
Ortak, şirk kostuğunuz, ve batıl dininizin
Uzağım demiş idi, ruştune ermiş idi
Aklı ile Allah’ı arayıp bulmuş idi
İbrahim ve onunla, birlikte olanlarda
Size guzel bir ornek vardır, işte bunlar da
Kur’anda zikrolunur, hayatı baştan başa
Kavmi putperest idi, tapardı puta taşa
Kimi Guneş'e, Ay'a, yıldızlara tapardı
Babalığı Azer’di o da putlar yapardı
Allah boyle bir kavimin, icinden onu secti
O da putperestlerle mucadeleye gecti
Bu son derece azgın, muşrik, sapık bir halktı
Allah’ın emri ile, halkı irşata kalktı
Allah'ın varlığını, bildirmişti onlara
Dedi tapınmayınız taşlara betonlara
Atalarımızdan biz, boyle gorduk dediler
Koru korune taklit, şirkte ısrar ettiler
Şeklini veren onlar, elleriyle oymuşlar
Onlara ceşitli ad uydurmuşlar, koymuşlar
İbadeti, kulluğu onlara ederlerdi
Onları terkedersek carpılırız derlerdi
Dedi hic bir putunuz, faydası yok kendine
Nasıl inanırsınız, boyle batıl bir dine
Bunlar sene icinde, bir gun etmişler tayin
O gunde putlar icin, duzenlenirdi ayin
O gunu bayram yapar, ibadet ederlerdi
Onlara secde eder, evlere giderlerdi
Hazreti İbrahim de, bir fırsat kolluyordu
Dinsizlerin şirkinden, rahatsız oluyordu
Boyle bir bayram gunu, puthaneye girmişti
En buyuk putu haric kucukleri kırmıştı
Baltayı buyuk putun, boynuna asıverdi
Artık bu sapık halka, en buyuk dersi verdi
Oradan uzaklaştı, beklemeye koyuldu
Putperestler şok oldu, haber cok tez duyuldu
Artık sanık İbrahim, buldular getirdiler
Hz İbrahime, sen mi yaptın dediler?
Dedi ki baksanıza, şu buyuk put yapmıştır
Kıskanmış cunku herkes, kucuklere tapmıştır
İnanmazsanız sorun, size doğruyu desin
Suc aleti boynunda, onun yaptığı kesin
Onlar, putlar konuşmaz, sen onlara sor dersin!
İbrahim der dilsize, ibadet mi edersin? !
Hazreti İbrahim’i hapsettiler orada
Durumu bildirdiler, Nemrud’a bu arada
Hz Ibrahim'in, yaptığını duyunca
Yanına cağırtmıştı kahinlere uyunca
Nemrud'a o zamanlar, herkes secde ederdi
İbrahim etmemişti, sadece selam verdi
' Nicin secde etmedin' diyerek Nemrud sordu
Hz Ibrahim de ona şoyle diyordu
« Ben beni yaratan’ın gayrına secde etmem »
' Seni yaratan kim? ' der soyletmeden terketmem
« Benim Rabbim, dirilten ve olduren Allah'dır »
Diyerek cevap verdi Nemrudda bir tuhaftır
' ben de diriltirim' der zindandan iki kişi
Getirtti artık Nemrut demogajidir işi
Birini bağışlayıp, birini de oldurdu
Sozde can alıp vermiş İbrahim’i guldurdu
« Benim Rabbim gunesi doğudan getirir der
Sen de batı'dan getir gucun yeterse eğer »
Nemrud Şaşırıp, aciz kaldı boynunu buktu
Hazreti İbrahimin, cevabıcok buyuktu
Halilallah'a ceza, vermeyi dilediler
H
nun fitneyi verdi yakılmalı dediler
Nemrud onu atese atmaya karar Verdi
Hazreti İbrahimin zerrece yoktu derdi
Odunlar toplatıldı buyuk ateş yaktılar
Hazreti İbrahimi mancınık’a taktılar
Ateş gul bahcesi oluverdi bir anda
Halilurrahman icin, ateş te yok duman da
« Ey ates! Ibrahim’e serinlik, esenlik ol»
O Allah’ın dostudur, dostuna ikramı bol
Ateşten kurtulunca Babili terketmişti
Rabbime gidiyorum, deyip Şam’a gitmişti
« Ey Rabbimiz, biz ancak, sana tevekkul ettik
Ve (taatle) sana biz, inandık ve yoneldik
Donuşumuz sanadır diye dua etmiştir
Başka bir rivayete Filistine gitmiştir
Sonra Mısır'a gitti Zevcesi Sare ile
Firavunu zalimdi, sapık bir tore ile
Guzel evli kadınlar ulkesine gelince
Onları alır idi biraz guzel olunca
Kadının kocasını onceden oldururdu
Boşkalan bayanları hareme doldururdu
Sare cok guzel idi Firavun istemişti
Bu kadının kocası nerededir demişti
İbrahim peygamberin zekası cok engindi
Bu benim bacım dedi, bu tedbir hem temkindi
Yalan soylememişti, cunku mu’minler kardeş
Firavun mu yok etsin, yok edemezken ateş
Pek zalim bu Firavun, Sare’ye goz koymuştu
Yaklaşmak isteyince elleri tutmuştu
Yerlere yıkılarak debelendi titredi
Sare'yi korumuştu Allah fırsat vermedi
Firavunr korkusundan, Sareyigondermişti
Hz Ibrahim’e bir cariye vermişti
Bundan sonra Mısır’ı terkedip geri dondu
Sebu diye bir belde oraya gelip kondu
Sare'den cocuğu yok İbrahim peygamber'in
Sare evelenmesine izin verdi Hacer’in
Babil'den ayrilirken: «Rabbim! salih bir evlat
Ver diye Yuce Rab’e eylemiştimunacat
Hazreti Sare bunu kendi cok istiyordu
Elinde bir şey yoktu cocuğu olmuyordu
Firavun kendisine verdiği cariyeyi
Hacer'i azad edip, bulmuş idi careyi
HzIbahim de Hacer ile evlendi
Hacer cocuk yapınca kıskanclık alevlendi
Hazreti Hacer ile Hazreti İsmail'i
Baska bir yere gotur ey Allah’ın Halili
Allah'ın emri ile, o da oyle etmişti
Hacerle, İsmaille ta Mekke’ye gitmişti
Mekke'ye goturdu ve oraya bırakmıştı
Tam kalkıp gidecekken Hacer ona bakmıştı
Dedi kime bırakıp gidiyorsun sen bizi?
Dedi emanet ettim Allah’a ikinizi
Mikdat BAL
(25092007)
Hz İbrahimle ilgili şiirler
Hz İbrahim
Bir gun Nemrud bir ruya, gordu ve cok urkmuştu
Hayatında ilk sefer bu ruyayla korkmuştu
Bir rivayete gore, gorduğu ruya şoyle
Ruyasını sizlere anlatalım her şeyle
Gokyuzunde bir nurun, parladığını gordu
Guneş, ay ve yıldızlar, artık gorunmuyordu
Bir rivayete gore, ruyasında bir kişi
Gelip tahttan kaldırdı, sona ermişti işi
Muneccimler ruyayi şoyle tabir ettiler
Yeni bir peygamber ve, din gelecek dediler
Tahtını temelinden yıkacak! bu peygamber
Ona gore tedbir al, duşunelim beraber
Nemrud bunun tedbiri bence şoyle olacak
Artık hic kimse cocuk sahibi olmayacak
Hanımlardan mutlaka, uzakta durulacak
Doğan cocuk erkekse kafası vurulacak
Yuz bin masum bebeği oldurduler hunharca
Bu zulum devam etti, uzun zaman, yıllarca
Hazreti İbrahim'in annesi hamileydi
Nemrutun yardakcısı Azeri le bileydi
Doğumu yaklaşınca, bir magaraya gitti
Hz Ibrahim'e orada doğum etti
Doğduktan sonra onu mağarada emzirdi
Mağarayı kapatıp Azere haber verdi
Dedi ki cocuk zayıf doğdu, ve hemen oldu
Azeri kandırmıştı, guzel bir hile buldu
Bundan sonra gizlice magaraya gelirdi
Cocuğu emzirirdi yanlız kendi bilirdi
Yedi, ya on yedi yıl mağarada kalmıştır
Bu arada buyumuş, buyuk adam olmuştur
Kur’anda bir cok ayet, İbrahimden bahseder
Yuce Allah hakkında ayetlerde şoyle der
İbrahim'e goklerin, yerin melekUtunu
Gosteriyorduk, o da tanıdı mabudunu
Gecenin karanlığı onu kaplayınca bir
Yıldız gordu, Rabbim bu, dedi bu olabilir
Yıldız batınca dedi, batanları ben sevmem
O bir gelir bir gider, gidenleri ben ovmem
Ay'ı doğarken gordu, Rabbim budur soyledi
O da batınca buna hemen tovbe eyledi
Rabbim bana Hak yolu gostermezse elbette
Yoldan sapan kavimden olurum ta ebede
Guneşi doğarken de, gorunce Rabbim budur
Dedi bu daha buyuk, o hepsinden uludur
O da batinca, dedi, Ey milletim! ben sizin
Ortak, şirk kostuğunuz, ve batıl dininizin
Uzağım demiş idi, ruştune ermiş idi
Aklı ile Allah’ı arayıp bulmuş idi
İbrahim ve onunla, birlikte olanlarda
Size guzel bir ornek vardır, işte bunlar da
Kur’anda zikrolunur, hayatı baştan başa
Kavmi putperest idi, tapardı puta taşa
Kimi Guneş'e, Ay'a, yıldızlara tapardı
Babalığı Azer’di o da putlar yapardı
Allah boyle bir kavimin, icinden onu secti
O da putperestlerle mucadeleye gecti
Bu son derece azgın, muşrik, sapık bir halktı
Allah’ın emri ile, halkı irşata kalktı
Allah'ın varlığını, bildirmişti onlara
Dedi tapınmayınız taşlara betonlara
Atalarımızdan biz, boyle gorduk dediler
Koru korune taklit, şirkte ısrar ettiler
Şeklini veren onlar, elleriyle oymuşlar
Onlara ceşitli ad uydurmuşlar, koymuşlar
İbadeti, kulluğu onlara ederlerdi
Onları terkedersek carpılırız derlerdi
Dedi hic bir putunuz, faydası yok kendine
Nasıl inanırsınız, boyle batıl bir dine
Bunlar sene icinde, bir gun etmişler tayin
O gunde putlar icin, duzenlenirdi ayin
O gunu bayram yapar, ibadet ederlerdi
Onlara secde eder, evlere giderlerdi
Hazreti İbrahim de, bir fırsat kolluyordu
Dinsizlerin şirkinden, rahatsız oluyordu
Boyle bir bayram gunu, puthaneye girmişti
En buyuk putu haric kucukleri kırmıştı
Baltayı buyuk putun, boynuna asıverdi
Artık bu sapık halka, en buyuk dersi verdi
Oradan uzaklaştı, beklemeye koyuldu
Putperestler şok oldu, haber cok tez duyuldu
Artık sanık İbrahim, buldular getirdiler
Hz İbrahime, sen mi yaptın dediler?
Dedi ki baksanıza, şu buyuk put yapmıştır
Kıskanmış cunku herkes, kucuklere tapmıştır
İnanmazsanız sorun, size doğruyu desin
Suc aleti boynunda, onun yaptığı kesin
Onlar, putlar konuşmaz, sen onlara sor dersin!
İbrahim der dilsize, ibadet mi edersin? !
Hazreti İbrahim’i hapsettiler orada
Durumu bildirdiler, Nemrud’a bu arada
Hz Ibrahim'in, yaptığını duyunca
Yanına cağırtmıştı kahinlere uyunca
Nemrud'a o zamanlar, herkes secde ederdi
İbrahim etmemişti, sadece selam verdi
' Nicin secde etmedin' diyerek Nemrud sordu
Hz Ibrahim de ona şoyle diyordu
« Ben beni yaratan’ın gayrına secde etmem »
' Seni yaratan kim? ' der soyletmeden terketmem
« Benim Rabbim, dirilten ve olduren Allah'dır »
Diyerek cevap verdi Nemrudda bir tuhaftır
' ben de diriltirim' der zindandan iki kişi
Getirtti artık Nemrut demogajidir işi
Birini bağışlayıp, birini de oldurdu
Sozde can alıp vermiş İbrahim’i guldurdu
« Benim Rabbim gunesi doğudan getirir der
Sen de batı'dan getir gucun yeterse eğer »
Nemrud Şaşırıp, aciz kaldı boynunu buktu
Hazreti İbrahimin, cevabıcok buyuktu
Halilallah'a ceza, vermeyi dilediler
H
nun fitneyi verdi yakılmalı dediler
Nemrud onu atese atmaya karar Verdi
Hazreti İbrahimin zerrece yoktu derdi
Odunlar toplatıldı buyuk ateş yaktılar
Hazreti İbrahimi mancınık’a taktılar
Ateş gul bahcesi oluverdi bir anda
Halilurrahman icin, ateş te yok duman da
« Ey ates! Ibrahim’e serinlik, esenlik ol»
O Allah’ın dostudur, dostuna ikramı bol
Ateşten kurtulunca Babili terketmişti
Rabbime gidiyorum, deyip Şam’a gitmişti
« Ey Rabbimiz, biz ancak, sana tevekkul ettik
Ve (taatle) sana biz, inandık ve yoneldik
Donuşumuz sanadır diye dua etmiştir
Başka bir rivayete Filistine gitmiştir
Sonra Mısır'a gitti Zevcesi Sare ile
Firavunu zalimdi, sapık bir tore ile
Guzel evli kadınlar ulkesine gelince
Onları alır idi biraz guzel olunca
Kadının kocasını onceden oldururdu
Boşkalan bayanları hareme doldururdu
Sare cok guzel idi Firavun istemişti
Bu kadının kocası nerededir demişti
İbrahim peygamberin zekası cok engindi
Bu benim bacım dedi, bu tedbir hem temkindi
Yalan soylememişti, cunku mu’minler kardeş
Firavun mu yok etsin, yok edemezken ateş
Pek zalim bu Firavun, Sare’ye goz koymuştu
Yaklaşmak isteyince elleri tutmuştu
Yerlere yıkılarak debelendi titredi
Sare'yi korumuştu Allah fırsat vermedi
Firavunr korkusundan, Sareyigondermişti
Hz Ibrahim’e bir cariye vermişti
Bundan sonra Mısır’ı terkedip geri dondu
Sebu diye bir belde oraya gelip kondu
Sare'den cocuğu yok İbrahim peygamber'in
Sare evelenmesine izin verdi Hacer’in
Babil'den ayrilirken: «Rabbim! salih bir evlat
Ver diye Yuce Rab’e eylemiştimunacat
Hazreti Sare bunu kendi cok istiyordu
Elinde bir şey yoktu cocuğu olmuyordu
Firavun kendisine verdiği cariyeyi
Hacer'i azad edip, bulmuş idi careyi
HzIbahim de Hacer ile evlendi
Hacer cocuk yapınca kıskanclık alevlendi
Hazreti Hacer ile Hazreti İsmail'i
Baska bir yere gotur ey Allah’ın Halili
Allah'ın emri ile, o da oyle etmişti
Hacerle, İsmaille ta Mekke’ye gitmişti
Mekke'ye goturdu ve oraya bırakmıştı
Tam kalkıp gidecekken Hacer ona bakmıştı
Dedi kime bırakıp gidiyorsun sen bizi?
Dedi emanet ettim Allah’a ikinizi
Mikdat BAL
(25092007)
