İbrahim Şinasi- İbrahim Şinasi Kimdir -İbrahim Şinasi Biyografisi -İbrahim Şinasi Hayatı -İbrahim Şinasi Hakkında
İbrahim Şinasi (d. 5 Ağustos 1826 - ö. 13 Eylül 1871) , Osmanlı Devleti'nin İstanbul kentinde (günümüzde Türkiye) doğan Türk gazeteci, şair ve tiyatro yazarı
Şinasi, 19. yüzyılda Türk edebiyatını etkileyen ve yönlendiren yazarlar arasında yer alır. Osmanlı toplumunun çağdaş uygarlığı yakalayarak gelişebileceğini, bununs...a batı örnek alınarak gerçekleşebileceğini savunan batılılaşma hareketinin öncülerinden biridir. Gazetelerde yazdığı makalelerle, Fransızca'dan yaptığı şiir çevirileriyle, edebi ve toplumsal eleştirileriyle, yazdığı tiyatro yapıtlarıyla ve kullandığı yalın, halkın anlayabileceği arı dille edebiyatta batılılaşmanın ilk adımlarını atmıştır.
Şinasi, ilköğretimini Mahalle Sıbyan Mektebi'nde ve Feyziye Okulu'nda tamamladıktan sonra Tophane Müşiriyeti Mektubî Kalemi'ne kâtip adayı olarak girdi. Burada görevli memurlardan İbrahim Efendi'den Arapça ve Farsça öğrendi. Aynı kalemde görevli eski adı Chateauneuf olan Reşat Bey'den Fransızca dersi aldı.
Bu görevindeki çalışkanlığı ve başarısı nedeniyle, önce memurluk sonra hulefalık derecesine yükseltildi. 1849'da Maliye alanında eğitim alması için devlet tarafından Paris'e gönderildi fakat burada edebiyat ve dil konularındaki çalışmalarını sürdürdü. Oryantalist De Sacy Ailesi ile dostluk kurdu. Ernest Renan'la tanıştı, Lamartine'in toplantılarını izledi. Oryantalist Pavet de Courteille'e çalışmalarında yardım etti. Dilbilimci Littr
ile tanıştı. 1851'de Soci
t
Asiatique'e üye seçildi.
1854'te Paris dönüşünde bir süre Tophane Kalemi'nde çalıştı. Daha sonra Meclis-i Maarif Üyeliği'ne atandı. Encümen-i Daniş'te (ilimler akademisi) görev yaptı. Koruyucusu Sadrazam Mustafa Reşit Paşa’nın görevinden ayrılması üzerine üyelikten çıkarıldı. Reşit Paşa, 1857'de yeniden sadrazam olunca, Şinasi de eski görevine döndü.
1860'da Agah Efendi ile birlikte Tercüman-ı Ahvâl Gazetesi'ni çıkardı. Devlet işlerini eleştirmesi ve Sultan Abdülaziz'e karşı girişilen eylemin düzenleyicilerinin yanında yer alması nedeniyle 1863'teki Meclis-i Maarif'teki görevine son verildi. Gazeteyi Namık Kemal'e bırakarak, 1865'te Fransa'ya gitti. Orada sözcük çalışmalarına yöneldi.
Soci
t
Asiatique Üyeliği'nden ayrıldı... 1867'de İstanbul'a döndü. Kısa bir süre sonra yeniden Paris'e gitti. Burada kaldığı iki yıla yakın sürede, Fransa Milli Kütüphanesi’nde araştırmalar yaptı. 1869'da İstanbul'a dönünce bir matbaa açtı ve eserlerinin basımıyla uğraşmaya başladı. Kısa bir süre sonra da 13 Eylül 1871'de beyin tümöründen öldü.
Batı uygarlığındaki Türk Edebiyatı'nın kurucusudur.Tanzimat Edebiyatı'nı başlatan,Batı Edebiyatı yolunda nazım ve nesir türünde ilk olarak eser veren Şinasi'dir.İlk çeviri şiirleri,ilk noktalama işaretleri,ilk özel Türk gazeteciliği ve ilk yerli tiyatro eseri edebiyatımıza onunla girmiştir.Akılçı ve mantıkçı olup,Türk toplumuna yeni bir görüş kazandırmak gayesindedir.Halkçıdır,halka karşı sorumluluk duygusu ile doludur.Halk,vatan millet gibi sözcükleri bugünkü anlamda ilk olarak kullanan yine Şinasi'dir.Şiiri mecazlardan arıtıp yalın hale koyar,soyut anlatımdan somut anlatıma geçer.Halk dehasına inanır,edebiyatımızda ilk olarak halk kaynaklarından yararlanıp dil,folklor araştırmaları yapar.Mazmunlu deyişler yerine sade bir dil,konuşma diline dayanan bir Türkçe yerleştirmiştir.Sanat için sanat ilkesini bırakır,halk için sanat ilkesine bağlanır.Divan Edebiyatı'ndaki parça güzelliği anlayışına karşı,toplu güzellik anlayışını savunmuştur.Toplumu bilgice kalkındırmak için en önemli yolun gazete olduğunu bilmiş ve ilk özel gazeteyi çıkarmıştır.(Tercüman-ı Ahval)Nesir alanında da kompozisyon alanında karşımıza çıkar. ESERLERİ:Tercüme-i Manzume(Çeviri şiirleri),Şair Evlenmesi(Bir perdelik komedi),Müntahabat-ı Eşar(Şiirleri),Durubu Emsali Osmaniye(Osmanlı Atasözleri) ve Divan-ı Şinasi gibi eserleri bulunmaktadır.
Eserleri:
Şair Evlenmesi (Bir perdelik komedi, 1860.Türk edbiyatında yazılan ilk tiyatro eseridir. )
Müntahabat-ı Eş'ar (Şiirler, 1863)
Durub-i Emsal-i Osmaniye (Atasözleri, 1863)
Müntahabat-ı Tasvir-i Efkar (Seçme makaleler, 2 cilt, 1885)
Tercümân-ı Ahvâl Mukaddimesi (Tanzimat Edebiyatındaki ilk Makale)
İbrahim Şinasi (d. 5 Ağustos 1826 - ö. 13 Eylül 1871) , Osmanlı Devleti'nin İstanbul kentinde (günümüzde Türkiye) doğan Türk gazeteci, şair ve tiyatro yazarı
Şinasi, 19. yüzyılda Türk edebiyatını etkileyen ve yönlendiren yazarlar arasında yer alır. Osmanlı toplumunun çağdaş uygarlığı yakalayarak gelişebileceğini, bununs...a batı örnek alınarak gerçekleşebileceğini savunan batılılaşma hareketinin öncülerinden biridir. Gazetelerde yazdığı makalelerle, Fransızca'dan yaptığı şiir çevirileriyle, edebi ve toplumsal eleştirileriyle, yazdığı tiyatro yapıtlarıyla ve kullandığı yalın, halkın anlayabileceği arı dille edebiyatta batılılaşmanın ilk adımlarını atmıştır.
Şinasi, ilköğretimini Mahalle Sıbyan Mektebi'nde ve Feyziye Okulu'nda tamamladıktan sonra Tophane Müşiriyeti Mektubî Kalemi'ne kâtip adayı olarak girdi. Burada görevli memurlardan İbrahim Efendi'den Arapça ve Farsça öğrendi. Aynı kalemde görevli eski adı Chateauneuf olan Reşat Bey'den Fransızca dersi aldı.
Bu görevindeki çalışkanlığı ve başarısı nedeniyle, önce memurluk sonra hulefalık derecesine yükseltildi. 1849'da Maliye alanında eğitim alması için devlet tarafından Paris'e gönderildi fakat burada edebiyat ve dil konularındaki çalışmalarını sürdürdü. Oryantalist De Sacy Ailesi ile dostluk kurdu. Ernest Renan'la tanıştı, Lamartine'in toplantılarını izledi. Oryantalist Pavet de Courteille'e çalışmalarında yardım etti. Dilbilimci Littr
ile tanıştı. 1851'de Soci
t
Asiatique'e üye seçildi.
1854'te Paris dönüşünde bir süre Tophane Kalemi'nde çalıştı. Daha sonra Meclis-i Maarif Üyeliği'ne atandı. Encümen-i Daniş'te (ilimler akademisi) görev yaptı. Koruyucusu Sadrazam Mustafa Reşit Paşa’nın görevinden ayrılması üzerine üyelikten çıkarıldı. Reşit Paşa, 1857'de yeniden sadrazam olunca, Şinasi de eski görevine döndü.
1860'da Agah Efendi ile birlikte Tercüman-ı Ahvâl Gazetesi'ni çıkardı. Devlet işlerini eleştirmesi ve Sultan Abdülaziz'e karşı girişilen eylemin düzenleyicilerinin yanında yer alması nedeniyle 1863'teki Meclis-i Maarif'teki görevine son verildi. Gazeteyi Namık Kemal'e bırakarak, 1865'te Fransa'ya gitti. Orada sözcük çalışmalarına yöneldi.
Soci
t
Asiatique Üyeliği'nden ayrıldı... 1867'de İstanbul'a döndü. Kısa bir süre sonra yeniden Paris'e gitti. Burada kaldığı iki yıla yakın sürede, Fransa Milli Kütüphanesi’nde araştırmalar yaptı. 1869'da İstanbul'a dönünce bir matbaa açtı ve eserlerinin basımıyla uğraşmaya başladı. Kısa bir süre sonra da 13 Eylül 1871'de beyin tümöründen öldü.
Batı uygarlığındaki Türk Edebiyatı'nın kurucusudur.Tanzimat Edebiyatı'nı başlatan,Batı Edebiyatı yolunda nazım ve nesir türünde ilk olarak eser veren Şinasi'dir.İlk çeviri şiirleri,ilk noktalama işaretleri,ilk özel Türk gazeteciliği ve ilk yerli tiyatro eseri edebiyatımıza onunla girmiştir.Akılçı ve mantıkçı olup,Türk toplumuna yeni bir görüş kazandırmak gayesindedir.Halkçıdır,halka karşı sorumluluk duygusu ile doludur.Halk,vatan millet gibi sözcükleri bugünkü anlamda ilk olarak kullanan yine Şinasi'dir.Şiiri mecazlardan arıtıp yalın hale koyar,soyut anlatımdan somut anlatıma geçer.Halk dehasına inanır,edebiyatımızda ilk olarak halk kaynaklarından yararlanıp dil,folklor araştırmaları yapar.Mazmunlu deyişler yerine sade bir dil,konuşma diline dayanan bir Türkçe yerleştirmiştir.Sanat için sanat ilkesini bırakır,halk için sanat ilkesine bağlanır.Divan Edebiyatı'ndaki parça güzelliği anlayışına karşı,toplu güzellik anlayışını savunmuştur.Toplumu bilgice kalkındırmak için en önemli yolun gazete olduğunu bilmiş ve ilk özel gazeteyi çıkarmıştır.(Tercüman-ı Ahval)Nesir alanında da kompozisyon alanında karşımıza çıkar. ESERLERİ:Tercüme-i Manzume(Çeviri şiirleri),Şair Evlenmesi(Bir perdelik komedi),Müntahabat-ı Eşar(Şiirleri),Durubu Emsali Osmaniye(Osmanlı Atasözleri) ve Divan-ı Şinasi gibi eserleri bulunmaktadır.
Eserleri:
Şair Evlenmesi (Bir perdelik komedi, 1860.Türk edbiyatında yazılan ilk tiyatro eseridir. )
Müntahabat-ı Eş'ar (Şiirler, 1863)
Durub-i Emsal-i Osmaniye (Atasözleri, 1863)
Müntahabat-ı Tasvir-i Efkar (Seçme makaleler, 2 cilt, 1885)
Tercümân-ı Ahvâl Mukaddimesi (Tanzimat Edebiyatındaki ilk Makale)