Evlatların sağlıklı büyümesi, istikrarlı ve ehil beslenmesiyle mümkündür. “Hiçbir şey yemiyor, yaşıtlarına nazaran çok zayıf.” üzere söylemler birçok anaya tanıdık gelir. . Aslında evladın kilosu uzunluğuna, yaşına nazaran olağansa ve sağlıklıysa hiçbir mesele yoktur. Unutmamak gerekir ki onların mideleri küçüktür ve hasebiyle da çabuk doyarlar. Bu yüzden sağlıklı yiyeceklerden yiyebileceği ölçüde alması en doğrusudur.
Evlat beslenmesi
Evlatların temel gereksinimlerinden birisi olan beslenme; büyüme, gelişme ve sıhhatin korunmasındaki en değerli faktördür. Bunun için her evladın doğumdan itibaren, protein, karbonhidrat, yağ, vitamin ve minerallerden oluşan besin öğelerinden yaşına münâsib bir biçimde, her gün ehliyetli ve istikrarlı olarak alması gerekir. Birinci 6 ayda ana sütünün yetmediği durumlarda evladın kaşıkla beslenmesi münasip olur. 6-12 aylık evlatların beslenmesinde, elma ve şeftali suyu ve püresi, pirinç unuyla hazırlanmış muhallebi, zerzevat çorbası ve yoğurtlu çorbalar birinci başlanacak ek besinlerdir. Devamında menüye yumurta, mercimek, et ekleyin. Zerzevat yemeklerini taze olarak pişirin, içine pirinç ve yağ ekleyerek, tat ve kalori cephesinden zenginleştirin. Evlada verilecek yemeklere 1 yaşına gelinceye kadar tuz ve baharat asla atmayın
Onu kendi haline bırakın!
Evladı ısrarla reddettiği yemekleri yedirmek için zorlamak gerçek bir yaklaşım değildir. Evlat yemek yiyeceği hengam bağımsız bırakıldığında, yemek yemesi daha kolay ve zevkli hale gelir. Evladın açlık hissine kulak verin, gereksiniminden fazlasını yemesinde ısrar etmeyin. Evlatlar yemek yemek istemediklerinde sofrayı kaldırın ve bir dahaki öğüne kadar bir şey yenmeyeceğini ona belirtin ve bu mevzuda taviz vermeyin. Evlatların öteki evlatlarla yemek konusunda kıyaslanması katiyetle yanlıştır. Her evladın güç muhtaçlığı, sevip sevmediği besinler, vücut yapısı, harcayacağı kuvvet ve metabolizma suratı farklıdır. Evladı zorlamak tarafına, onun kendi tercihine kulak verin, yemek istemediği yiyecekleri farklı sunum ve tatlarla değiştirerek tüketmesini sağlayın. Mesela süt sevmeyen evlada yoğurt, ayran, muhallebi ve konut prodüksiyonu meyveli yoğurt vermek gibi… Evladın beslenme tercihlerinde aile bireylerinin rolü büyüktür. Ananın yahut pederin yemediği bir yiyeceği evlattan yemesi beklenemez. Yemek sırasında sevilmeyen yemeklerden asla bahsetmeyin, bilakis yemek sırasında yediğiniz yemeğin yararlarını anlatır halde sohbet edin. Yemeklerin ailece neşe içinde yenmesi gerekir. Aile kavgalarının yemek saatlerinde yapılması yahut evladın yaptığı cürümlerin yemek masasında anlatılması yemek yemeyi zorlaştırır.
Yemekleri bulamaç yapmayın
Bilhassa 1 yaş altı evlatlara çok çeşitli meyve, kuruyemiş, zerzevat, bisküvi, peynir, süt ve pekmez üzere besinlerin karıştırılarak verilmesi, daha sonrası için evladın tekli tatlara alışmasını zorlaştırır. Evlat 2-4 yaş arasında aile fertleriyle yemeğe başlamalıdır. Sonunda yetişkinleri izleyerek yemek yeme davranışlarını taklit eder ve görgü kurallarını da öğrenmiş olur. Aile bireyleriyle birebir masada yemek yemek evlada ailenin bir ferdi olma hissini yerleştirir ve birey olduğunu anlamasına kolaylık sağlar. Yemek yemeyi katiyen disiplin, armağan, sevgi gösterme formu ve evladın davranışlarını denetim etmede kullanmak hakikat değildir. Anne-baba hiçbir hengam beslenmeyi bir pazarlık konusu haline getirmemelidir.
Evlat beslenmesi
Evlatların temel gereksinimlerinden birisi olan beslenme; büyüme, gelişme ve sıhhatin korunmasındaki en değerli faktördür. Bunun için her evladın doğumdan itibaren, protein, karbonhidrat, yağ, vitamin ve minerallerden oluşan besin öğelerinden yaşına münâsib bir biçimde, her gün ehliyetli ve istikrarlı olarak alması gerekir. Birinci 6 ayda ana sütünün yetmediği durumlarda evladın kaşıkla beslenmesi münasip olur. 6-12 aylık evlatların beslenmesinde, elma ve şeftali suyu ve püresi, pirinç unuyla hazırlanmış muhallebi, zerzevat çorbası ve yoğurtlu çorbalar birinci başlanacak ek besinlerdir. Devamında menüye yumurta, mercimek, et ekleyin. Zerzevat yemeklerini taze olarak pişirin, içine pirinç ve yağ ekleyerek, tat ve kalori cephesinden zenginleştirin. Evlada verilecek yemeklere 1 yaşına gelinceye kadar tuz ve baharat asla atmayın
Onu kendi haline bırakın!
Evladı ısrarla reddettiği yemekleri yedirmek için zorlamak gerçek bir yaklaşım değildir. Evlat yemek yiyeceği hengam bağımsız bırakıldığında, yemek yemesi daha kolay ve zevkli hale gelir. Evladın açlık hissine kulak verin, gereksiniminden fazlasını yemesinde ısrar etmeyin. Evlatlar yemek yemek istemediklerinde sofrayı kaldırın ve bir dahaki öğüne kadar bir şey yenmeyeceğini ona belirtin ve bu mevzuda taviz vermeyin. Evlatların öteki evlatlarla yemek konusunda kıyaslanması katiyetle yanlıştır. Her evladın güç muhtaçlığı, sevip sevmediği besinler, vücut yapısı, harcayacağı kuvvet ve metabolizma suratı farklıdır. Evladı zorlamak tarafına, onun kendi tercihine kulak verin, yemek istemediği yiyecekleri farklı sunum ve tatlarla değiştirerek tüketmesini sağlayın. Mesela süt sevmeyen evlada yoğurt, ayran, muhallebi ve konut prodüksiyonu meyveli yoğurt vermek gibi… Evladın beslenme tercihlerinde aile bireylerinin rolü büyüktür. Ananın yahut pederin yemediği bir yiyeceği evlattan yemesi beklenemez. Yemek sırasında sevilmeyen yemeklerden asla bahsetmeyin, bilakis yemek sırasında yediğiniz yemeğin yararlarını anlatır halde sohbet edin. Yemeklerin ailece neşe içinde yenmesi gerekir. Aile kavgalarının yemek saatlerinde yapılması yahut evladın yaptığı cürümlerin yemek masasında anlatılması yemek yemeyi zorlaştırır.
Yemekleri bulamaç yapmayın
Bilhassa 1 yaş altı evlatlara çok çeşitli meyve, kuruyemiş, zerzevat, bisküvi, peynir, süt ve pekmez üzere besinlerin karıştırılarak verilmesi, daha sonrası için evladın tekli tatlara alışmasını zorlaştırır. Evlat 2-4 yaş arasında aile fertleriyle yemeğe başlamalıdır. Sonunda yetişkinleri izleyerek yemek yeme davranışlarını taklit eder ve görgü kurallarını da öğrenmiş olur. Aile bireyleriyle birebir masada yemek yemek evlada ailenin bir ferdi olma hissini yerleştirir ve birey olduğunu anlamasına kolaylık sağlar. Yemek yemeyi katiyen disiplin, armağan, sevgi gösterme formu ve evladın davranışlarını denetim etmede kullanmak hakikat değildir. Anne-baba hiçbir hengam beslenmeyi bir pazarlık konusu haline getirmemelidir.