Afşin Koçovası Sarımsağı: Latince tür ismi Allium sativum L. olan, kabuk rengi mor-beyaz renkli, iri başlı ve dişli, kokusu ve tadı çok keskin ve aroması yoğun olan kışa dayanıklı bir sarımsak türü.
Andırın Tirşiği: Tirşik, 10-15 cm uzunluğunda genişçe yapraklardan oluşan, yılan pancarı veya yabani pancar olarak da bilinen, çiğ olarak yendiğinde zehirli etkiler gösteren bir bitkidir. Tirşik aynı zamanda, ince ince kıyılan tirşik bitkisi yaprakları, ılık su, yoğurt, un ve tercihen nohut ve yarmadan oluşan karışımın fermantasyona tabi tutulması, sonra çorba kıvamına gelinceye kadar kaynatılması, bu aşamada zehirlerinden arınan çorbanın soğumaya bırakılması ve sarımsakta ilave edilmesiyle soğuk olarak servis edilen bir bitki çorbasıdır.
Çağlayancerit Cevizi: Dolgun gövdeli, iri, içi açık sarı renkli, yumuşak yapılı ve kolay kırılarak içi bütün olarak çıkarılabilen, antraknoza ve iç kurduna dayanıklı olan verimli bir ceviz türü.
Kahramanmaraş Hartlap Bıçağı: Kahramanmaraş'ın tarihi kadar eski olan bıçak sanatını halen sürdüren Hartlap'lı ustalar, kendilerine has teknikleriyle çeliği döverek, sap kısmında kullandıkları manda boynuzu, koçboynuzu, keçiboynuzu, şimşir ağacı gibi geleneksel malzemeleri işleyerek, kurban bıçağı, meyve bıçağı, cep bıçağı, kasap bıçağı, döner bıçağı, mutfak bıçağı gibi bir çok kullanım alanı için bıçak üretmektedirler.
Kahramanmaraş Oyma Çeyiz Sandığı: Kurutulmuş ceviz ağacı tahtasından yapılan, el oymacılığı ile üzerine motifler işlenen, boyanmadan kendi doğal rengiyle verniklenen ve genellikle 100-50-60 cm ebatlarında olan el yapımı bir çeyiz sandığı türü.
Kahramanmaraş Yemenisi: Farklı arazi şartlarında ve değişik iklim koşullarında sağlamlık ve rahatlığıyla yüzyıllardır insanların beğenisini kazanmış olan, halen Kahramanmaraş'ta üretimi ve kullanımı devam eden, üst saya kısmı dana derisinden, kenar kısmı ince keçi derisinden, taban astarı koyun, camız ve manda derilerinden oluşan, pamuk ipliği kullanılarak elde dikilen, bitkisel ve kök boyalarla renklendirilen, sağı ve solu bulunmadığından iki yönlü de giyilebilen ve burun kısmı bir mahmuz gibi yukarı doğru kıvrık (kalkık) olan bir tür hafif ayakkabı türü.
Maraş Biberi: Toz, pul ve isot biber yapımında kullanılan, meyveleri konik yapılı, ince etli, kurutulmaya elverişli olan ve olgunlaştığında kırmızı bir renk alan bir acı biber türü.
Maraş Burma Bileziği: Genellikle 150 - 250 mikron kalınlığında tel haline getirilmiş 22 ayar altının Maraşlı mücevher ustaları tarafından geliştirilen inşaat çivisi tekniğiyle bükülerek örülmesiyle ve uçlarının süslü bir kilit tokasıyla birleştirilmesiyle yapılan bir el yapımı takı türü.
Maraş Camekanı: Ceviz ağacından el oyması tekniği ile yapılan, 4 köşeli formda ayaklı olarak üretilen, yan yüzeyleri cam olan ve motiflerle süslenen, tülbent, takı ve aksesuarların muhafaza edilmesinde kullanılan bir sandık türü.
Maraş Çöreği: Un, su, margarin, yaş maya, tuz ve çörek otundan oluşan hamurun en fazla 15 cm çapında bezeler haline getirilip yivli gürgen merdane ile desenli bir şekilde açılarak taş fırınlarda pişirilmesiyle yapılan bir çörek türü.
Maraş Dondurması: Kahramanmaraş ili sınırları içinde yetişen kekik, keven, sümbül ve çiğdem gibi çiçeklerle beslenen keçilerin sütleri, salep ve şekerden büyük bir ustalıkla yapılan, kendine özgü hoş bir lezzeti ve aroması, biraz çiğnenebilen elastik ve sert yapısı ve homojen parlak beyaz bir rengi olan, erimeden düşük sıcaklıklarda saklanabilen ve yapısı nedeniyle genellikle bıçak veya satır ile kesilerek servis edilen bir dondurma türü.
Maraş File Nakışı: Kumaşta desen yapılacak bölgedeki ipliklerin büyük bir itina ile sökülmesi, sökülen kumaşın Maraş File Nakışı suyu tekniği ile işlenmesi ve Mercimek Ajuru tekniğiyle de motiflerin oluşturulması ile yapılan, tersi ve düzü aynı görünen, ipekli kumaşlara ipek ipliklerle yapılan yöresel bir Türk nakışı türü.
Maraş Kelle Paçası: Büyükbaş ve küçükbaş hayvanların kelle (baş) ve paça (ayak) kısımlarının haşlanmasıyla üretilen, sade olanı sadece kelle eti, karışık olanı ise dil, göz, beyin, yanak eti ve paça kısımlarını içeren, bakır kaplarda sıcak olarak servis edilirken üzerine sarımsaklı sumak ekşisi akıtı ve çorbanın kendi yağında kavrulan Maraş Biberi gezdirilen bir sakatat çorbası türü.
Maraş İşi: Kadife elbise, kadife yastık, yatak örtüleri, seccadeler, bohçalar, masa örtüleri vb. üzerine altın veya gümüş renkli parlak ipliklerle desen ve motiflerin kabartmalı olarak nakşedilmesiyle yapılan Anadolu'nun en eski el nakışlarından biri.
Maraş Rahlesi: Ceviz ağacından tırnak oyma tekniği kullanılarak üretilen, yüzeyi motiflerle süslenen ve yerde otururken üzerinde kitap okumak, yazı yazmak ve çizim yapmak için kullanılan açılır kapanır özellikli bir kürsü türü.
Maraş Sıkma Parmak Peyniri: İnek, keçi veya koyun sütlerinin veya bunların karışımının ısıtılıp soğutulması, rennet (peynir mayası) ile mayalanması, elde edilen telemenin haşlanması ve iki parmak (yaklaşık 2-3 cm) genişliğinde el yordamıyla sıkılmasıyla üretilen tam yağlı ve sert bir peynir türü.
Maraş Sumak Ekşisi Akıtı: Sumak (baharatı) meyvelerinin su ile özümsenmesi suretiyle hazırlanan ekstraktın berraklaştırılıp, güneşte koyulaştırılmasıyla yapılan ve ekşimsi bir tadı olan bir tür sıvı sos türü.
Maraş Tarhanası: Kazanlarda pişirilen buğday yarmasının (dövme), yoğurt, tuz, kekik ve çörek otu ile yoğrulması ve çığ adı verilen sergiler üzerine ince bir şekilde serilip kurutulmasıyla yapılan kuru ve gevrek bir tarhana türü.
Abdülhamithan Camisi: Türkiye'nin en büyük camilerinden biri olan, şehrin her yerinden görülebilen ve 10 bin kişilik cemaat kapasitesi bulunan Abdulhamidhan Camisi şehre hakim bir tepe olan Mercimek Tepe üzerinde yer almaktadır.
Tarihi Maraş Çarşıları: Kahramanmaraş; Kapalı Çarşı (Suk-i Maraş), Saraçhane, Bakırcılar, Semerciler, Mazmanlar, Kazzazlar ve Demirciler Çarşısı ve bu çarşılar etrafında toplanmış geleneksel el sanatları alanında hizmet veren çok sayıda atölye ve dükkanla Türkiye'de geleneksel el sanatlarının en yoğun şekilde icra edildiği merkezlerden biridir.
Andırın Tirşiği: Tirşik, 10-15 cm uzunluğunda genişçe yapraklardan oluşan, yılan pancarı veya yabani pancar olarak da bilinen, çiğ olarak yendiğinde zehirli etkiler gösteren bir bitkidir. Tirşik aynı zamanda, ince ince kıyılan tirşik bitkisi yaprakları, ılık su, yoğurt, un ve tercihen nohut ve yarmadan oluşan karışımın fermantasyona tabi tutulması, sonra çorba kıvamına gelinceye kadar kaynatılması, bu aşamada zehirlerinden arınan çorbanın soğumaya bırakılması ve sarımsakta ilave edilmesiyle soğuk olarak servis edilen bir bitki çorbasıdır.
Çağlayancerit Cevizi: Dolgun gövdeli, iri, içi açık sarı renkli, yumuşak yapılı ve kolay kırılarak içi bütün olarak çıkarılabilen, antraknoza ve iç kurduna dayanıklı olan verimli bir ceviz türü.
Kahramanmaraş Hartlap Bıçağı: Kahramanmaraş'ın tarihi kadar eski olan bıçak sanatını halen sürdüren Hartlap'lı ustalar, kendilerine has teknikleriyle çeliği döverek, sap kısmında kullandıkları manda boynuzu, koçboynuzu, keçiboynuzu, şimşir ağacı gibi geleneksel malzemeleri işleyerek, kurban bıçağı, meyve bıçağı, cep bıçağı, kasap bıçağı, döner bıçağı, mutfak bıçağı gibi bir çok kullanım alanı için bıçak üretmektedirler.
Kahramanmaraş Oyma Çeyiz Sandığı: Kurutulmuş ceviz ağacı tahtasından yapılan, el oymacılığı ile üzerine motifler işlenen, boyanmadan kendi doğal rengiyle verniklenen ve genellikle 100-50-60 cm ebatlarında olan el yapımı bir çeyiz sandığı türü.
Kahramanmaraş Yemenisi: Farklı arazi şartlarında ve değişik iklim koşullarında sağlamlık ve rahatlığıyla yüzyıllardır insanların beğenisini kazanmış olan, halen Kahramanmaraş'ta üretimi ve kullanımı devam eden, üst saya kısmı dana derisinden, kenar kısmı ince keçi derisinden, taban astarı koyun, camız ve manda derilerinden oluşan, pamuk ipliği kullanılarak elde dikilen, bitkisel ve kök boyalarla renklendirilen, sağı ve solu bulunmadığından iki yönlü de giyilebilen ve burun kısmı bir mahmuz gibi yukarı doğru kıvrık (kalkık) olan bir tür hafif ayakkabı türü.
Maraş Biberi: Toz, pul ve isot biber yapımında kullanılan, meyveleri konik yapılı, ince etli, kurutulmaya elverişli olan ve olgunlaştığında kırmızı bir renk alan bir acı biber türü.
Maraş Burma Bileziği: Genellikle 150 - 250 mikron kalınlığında tel haline getirilmiş 22 ayar altının Maraşlı mücevher ustaları tarafından geliştirilen inşaat çivisi tekniğiyle bükülerek örülmesiyle ve uçlarının süslü bir kilit tokasıyla birleştirilmesiyle yapılan bir el yapımı takı türü.
Maraş Camekanı: Ceviz ağacından el oyması tekniği ile yapılan, 4 köşeli formda ayaklı olarak üretilen, yan yüzeyleri cam olan ve motiflerle süslenen, tülbent, takı ve aksesuarların muhafaza edilmesinde kullanılan bir sandık türü.
Maraş Çöreği: Un, su, margarin, yaş maya, tuz ve çörek otundan oluşan hamurun en fazla 15 cm çapında bezeler haline getirilip yivli gürgen merdane ile desenli bir şekilde açılarak taş fırınlarda pişirilmesiyle yapılan bir çörek türü.
Maraş Dondurması: Kahramanmaraş ili sınırları içinde yetişen kekik, keven, sümbül ve çiğdem gibi çiçeklerle beslenen keçilerin sütleri, salep ve şekerden büyük bir ustalıkla yapılan, kendine özgü hoş bir lezzeti ve aroması, biraz çiğnenebilen elastik ve sert yapısı ve homojen parlak beyaz bir rengi olan, erimeden düşük sıcaklıklarda saklanabilen ve yapısı nedeniyle genellikle bıçak veya satır ile kesilerek servis edilen bir dondurma türü.
Maraş File Nakışı: Kumaşta desen yapılacak bölgedeki ipliklerin büyük bir itina ile sökülmesi, sökülen kumaşın Maraş File Nakışı suyu tekniği ile işlenmesi ve Mercimek Ajuru tekniğiyle de motiflerin oluşturulması ile yapılan, tersi ve düzü aynı görünen, ipekli kumaşlara ipek ipliklerle yapılan yöresel bir Türk nakışı türü.
Maraş Kelle Paçası: Büyükbaş ve küçükbaş hayvanların kelle (baş) ve paça (ayak) kısımlarının haşlanmasıyla üretilen, sade olanı sadece kelle eti, karışık olanı ise dil, göz, beyin, yanak eti ve paça kısımlarını içeren, bakır kaplarda sıcak olarak servis edilirken üzerine sarımsaklı sumak ekşisi akıtı ve çorbanın kendi yağında kavrulan Maraş Biberi gezdirilen bir sakatat çorbası türü.
Maraş İşi: Kadife elbise, kadife yastık, yatak örtüleri, seccadeler, bohçalar, masa örtüleri vb. üzerine altın veya gümüş renkli parlak ipliklerle desen ve motiflerin kabartmalı olarak nakşedilmesiyle yapılan Anadolu'nun en eski el nakışlarından biri.
Maraş Rahlesi: Ceviz ağacından tırnak oyma tekniği kullanılarak üretilen, yüzeyi motiflerle süslenen ve yerde otururken üzerinde kitap okumak, yazı yazmak ve çizim yapmak için kullanılan açılır kapanır özellikli bir kürsü türü.
Maraş Sıkma Parmak Peyniri: İnek, keçi veya koyun sütlerinin veya bunların karışımının ısıtılıp soğutulması, rennet (peynir mayası) ile mayalanması, elde edilen telemenin haşlanması ve iki parmak (yaklaşık 2-3 cm) genişliğinde el yordamıyla sıkılmasıyla üretilen tam yağlı ve sert bir peynir türü.
Maraş Sumak Ekşisi Akıtı: Sumak (baharatı) meyvelerinin su ile özümsenmesi suretiyle hazırlanan ekstraktın berraklaştırılıp, güneşte koyulaştırılmasıyla yapılan ve ekşimsi bir tadı olan bir tür sıvı sos türü.
Maraş Tarhanası: Kazanlarda pişirilen buğday yarmasının (dövme), yoğurt, tuz, kekik ve çörek otu ile yoğrulması ve çığ adı verilen sergiler üzerine ince bir şekilde serilip kurutulmasıyla yapılan kuru ve gevrek bir tarhana türü.
Abdülhamithan Camisi: Türkiye'nin en büyük camilerinden biri olan, şehrin her yerinden görülebilen ve 10 bin kişilik cemaat kapasitesi bulunan Abdulhamidhan Camisi şehre hakim bir tepe olan Mercimek Tepe üzerinde yer almaktadır.
Tarihi Maraş Çarşıları: Kahramanmaraş; Kapalı Çarşı (Suk-i Maraş), Saraçhane, Bakırcılar, Semerciler, Mazmanlar, Kazzazlar ve Demirciler Çarşısı ve bu çarşılar etrafında toplanmış geleneksel el sanatları alanında hizmet veren çok sayıda atölye ve dükkanla Türkiye'de geleneksel el sanatlarının en yoğun şekilde icra edildiği merkezlerden biridir.