Kanarya renkleri
Renk kanarya bilgileri
YEŞİL ( Bronz yada Mavi)
Tüm ana karakteristiklerde orijinal evcil kanarya sahip olduğu fazla miktardaki siyah ve kahverengi çizgilenmelerle birlikte görünen yeşil fenotipi ile vahşi kanaryaya (Serinus canaria) benzer. Aslında yeşil görünüm optik bir yanılsamadır. Gerçekte kanarya yeşil pigmente sahip değildir fakat sarı temel renk üzerinde yer alan bol miktardaki siyah ve kahverengi pigmentler yeşil görünümü verir.
Tam olarak kanıtlanmamakla beraber melanistik pigmentin üç formu olduğu bilinir. Birincisi, tüyün uçlarının kahverengi olduğu” phaeomelanin kahverengi olarak bilinen formdur. İkincisi, tüy gövdesinin merkezinin her iki yanında ve gövdenin alt 1/3 ünde ve ayrıca boynuzsu alanlarda “eumelanin siyah”olarak bilinen siyah pigmentin yer aldığı formdur. Son olarak eumelanin kahverengi olarak bilinen bir başka kahverengi pigment vardır ve bu pigment bulunduğu alanlarda birbirine karışmış ya da ayrı birikintiler halinde ve siyah ile maskelenmiş şekilde yer alır.
Bu pigmentler sarı zemin üzerinde yer aldığında kuş yeşil olarak,gümüş zemin üzerinde yer aldığında mavi olarak ve kırmızı zemin üzerinde yer aldığında bronz olarak adlandırılır.Fildişi (ivory)faktör gözle görülebilir olduğunda yeşil ve mavinin başına fildişi ön eki getirilir.Gül bronzu (rose-bronze) terimi kırmızı temel renkli versiyonu için kullanılır.
İngiltere’deki sergilerde yeşil kuşların örneklerine pek sık rastlanılmaz çünkü yetiştiriciler diğer mutasyonlar için bu kuşları damızlıklar olarak tutmak isterler. Dayanıklılıkları ve açıkça tanımlanmış” variegation yapıları kuşları bu amaç için paha biçilmez yapar.Diğer ülkelerde durum böyle değerlendirilmez ve sergilerde çok sayıda yeşil kuş görmek mümkündür.İlerleyen bölümlerde yeşil de dahil olmak üzere tüm renkli kanarya türleri için sergileme kalitesinin nasıl olması gerektiği açıklanacaktır. Burada bahsetmekte fayda vardır ki;ideal kuş düz çimen yeşili rengindedir ve koyu renk gaga ve bacaklara sahiptir. Çizgilenmeler geniş ve belirgin olmalı, yayılımı sadece kafadan arkaya doğru değil yan taraflarda da olmalı ve göğüs bölgesini de kapsamalıdır.Çizgilenmeler her zaman için dişilerde daha belirgindir.
Phaeomelanin pigmentinin fazla miktarda ki varlığı sergi için yeşil variyeteler yetiştirmek isteyenlere herzaman sorun teşkil etmiştir. Bu sadece arzulana siyah çizgilerin görünümünü bozmakla kalmaz fakat aynı zamanda lipokrom renklenmesinin parlaklığını da azaltır.
Bu hata iki şekilde oluşabilir:
1. Kuş çok fazla “frosting” taşıyor olabilir: bu hata kuşun aşırı derecede intensif bir kuşla geri çiftleştirilmesi ile giderilebilinir.
2. Hem phaeomelanin kahverengi hem de eumelanin siyah pigmenti üretiminden sorumlu genlerde bir dengesizlik olabilir. Bu hata kolay kolay düzelmez.
Yeşil yetiştiricileri için en ideal çiftleştirme “self” yeşil ile “self” yeşil arasında yapılır. İdeal olanı her iki kuşun da homozigot olmasıdır ancak kendi içinde seyreltilmiş olmaması şartı ile bir faktör taşıyan heterozigotlardan da iyi yavrular elde etmemek için bir sebep yoktur.
Segi için yeşil kanaryalar yetiştirilmek isteniyorsa her ne pahasına olursa olsun engellenmesi gereken üç unsur vardır:
1. seyreltme faktörü- yeşil serilerde “agate” ( akik) ve kahverengi serilerda “isabel” olarak adlandırılmıştır.
2. Phaeomelanin kahverenginin varlığının istendiği durumlarda ino faktör.
3. Saten (“satinette”) faktörü- çünkü mutasyon sadece seyreltik formda elde edilebilir.
Ancak iki noktaya daha değinilmelidir:
1. Yeşil kuşlar sergilemenin yanı sıra ino mutasyonunu elde etmek için çok gereklidir. Fakat sergi kalitesindeki yeşil yerine fazla miktarda phaeomelanin pigmenti taşıyanlar tercih edilmelidir ve bu iş için saklanmalıdır.
2. Kısıtlı imkanlara sahip bir yetiştirici bazen ideal şartlarda kullanılmayacak bir stoku kullanmak zorunda kalabilir. Bu özellikle yeni bir mutasyonu sunmaya çalışan yetiştiricilerin başına gelir. Bu durumda kesin çözüm tüm dünyada “passe portout” olarak adlandırılan ( “yeşil taşıyan isabel” anlamında) kuştur. Böyle bir kuşun faydası hangi tür dişi ile çiftleştirildiğine bakılmaksızın yeşil, kahverengi, akik ve isabel dişi yavrular meydana getirebilme kabiliyetidir. Yetiştirmede dört klasik variyete için uygulanan kurallar bunlar için de geçerlidir.
Özetlemek gerekirse, eğer sergi stoku elde etmek isteniyorsa yeşil kanarya başarılı bir şekilde kahverengi, pastel yeşil, pastel kahverengi, yeşil opal ya da kahverengi opal ile çiftleştirilebilir ancak akik isabel ( isabel agate), isabel pastel, akik pastel ( agate pastel)isabel ino, agate ino, saten isabel(isabel satinette) ile çiftleştirilmemelidir
Fıskiyeli(“jet”)- siyah boynuzsu alanlara sahip yeşil bir kuş üretebilmek için doğru genetik makyajın yapılması gerekse de, yazar tüy dökümünü direk gün ışığı altında gerçekleştiren kuşlarda kalitede bu yönde bir artış meydana geldiğini belirtmiştir. Ancak belirtilmelidir ki bu uygulama ancak var olan siyah rengin koyuluğunu arttırabilir. Onu yoktan var edemez. Bu sonuca ancak doğru çiftleşmeler ile gidilebilinir.
1970’lerin sonlarına kadar fıskiyeli(jet)-siyah boynuzsu alanlara sahip yeşil kuşlar ancak ara sıra görülmüştür.Son zamanlarda bu karakteristiğin daha belirgin olarak ortaya çıktığı özellikle bronz örneklere sıkça rastlanılmaktadır. Bunlar “superokside” olarak tanıtılırlar ve kaynaklarının Italya olduğu düşünülür. Kalıtım modelleri tam olarak tahmin edilemez gibi görünür. İki süperokside eşin çiftleştirilmesi ile dahi oluşacak yavruların benzer şekilde koyu olacağı garanti edilemez. Ayrıca faktörün mevcut olduğu durumlarda faktöre, özellikle gül(rose) serilerinde, donuk bir lipokrom renklenmesi eşlik eder.
Bu notlarda yeşil kanarya temel alınmıştır ancak yapılan yorumların hepsi mavi ve bronza da adapte edilebilir.
Renk kanarya bilgileri
YEŞİL ( Bronz yada Mavi)
Tüm ana karakteristiklerde orijinal evcil kanarya sahip olduğu fazla miktardaki siyah ve kahverengi çizgilenmelerle birlikte görünen yeşil fenotipi ile vahşi kanaryaya (Serinus canaria) benzer. Aslında yeşil görünüm optik bir yanılsamadır. Gerçekte kanarya yeşil pigmente sahip değildir fakat sarı temel renk üzerinde yer alan bol miktardaki siyah ve kahverengi pigmentler yeşil görünümü verir.
Tam olarak kanıtlanmamakla beraber melanistik pigmentin üç formu olduğu bilinir. Birincisi, tüyün uçlarının kahverengi olduğu” phaeomelanin kahverengi olarak bilinen formdur. İkincisi, tüy gövdesinin merkezinin her iki yanında ve gövdenin alt 1/3 ünde ve ayrıca boynuzsu alanlarda “eumelanin siyah”olarak bilinen siyah pigmentin yer aldığı formdur. Son olarak eumelanin kahverengi olarak bilinen bir başka kahverengi pigment vardır ve bu pigment bulunduğu alanlarda birbirine karışmış ya da ayrı birikintiler halinde ve siyah ile maskelenmiş şekilde yer alır.
Bu pigmentler sarı zemin üzerinde yer aldığında kuş yeşil olarak,gümüş zemin üzerinde yer aldığında mavi olarak ve kırmızı zemin üzerinde yer aldığında bronz olarak adlandırılır.Fildişi (ivory)faktör gözle görülebilir olduğunda yeşil ve mavinin başına fildişi ön eki getirilir.Gül bronzu (rose-bronze) terimi kırmızı temel renkli versiyonu için kullanılır.
İngiltere’deki sergilerde yeşil kuşların örneklerine pek sık rastlanılmaz çünkü yetiştiriciler diğer mutasyonlar için bu kuşları damızlıklar olarak tutmak isterler. Dayanıklılıkları ve açıkça tanımlanmış” variegation yapıları kuşları bu amaç için paha biçilmez yapar.Diğer ülkelerde durum böyle değerlendirilmez ve sergilerde çok sayıda yeşil kuş görmek mümkündür.İlerleyen bölümlerde yeşil de dahil olmak üzere tüm renkli kanarya türleri için sergileme kalitesinin nasıl olması gerektiği açıklanacaktır. Burada bahsetmekte fayda vardır ki;ideal kuş düz çimen yeşili rengindedir ve koyu renk gaga ve bacaklara sahiptir. Çizgilenmeler geniş ve belirgin olmalı, yayılımı sadece kafadan arkaya doğru değil yan taraflarda da olmalı ve göğüs bölgesini de kapsamalıdır.Çizgilenmeler her zaman için dişilerde daha belirgindir.
Phaeomelanin pigmentinin fazla miktarda ki varlığı sergi için yeşil variyeteler yetiştirmek isteyenlere herzaman sorun teşkil etmiştir. Bu sadece arzulana siyah çizgilerin görünümünü bozmakla kalmaz fakat aynı zamanda lipokrom renklenmesinin parlaklığını da azaltır.
Bu hata iki şekilde oluşabilir:
1. Kuş çok fazla “frosting” taşıyor olabilir: bu hata kuşun aşırı derecede intensif bir kuşla geri çiftleştirilmesi ile giderilebilinir.
2. Hem phaeomelanin kahverengi hem de eumelanin siyah pigmenti üretiminden sorumlu genlerde bir dengesizlik olabilir. Bu hata kolay kolay düzelmez.
Yeşil yetiştiricileri için en ideal çiftleştirme “self” yeşil ile “self” yeşil arasında yapılır. İdeal olanı her iki kuşun da homozigot olmasıdır ancak kendi içinde seyreltilmiş olmaması şartı ile bir faktör taşıyan heterozigotlardan da iyi yavrular elde etmemek için bir sebep yoktur.
Segi için yeşil kanaryalar yetiştirilmek isteniyorsa her ne pahasına olursa olsun engellenmesi gereken üç unsur vardır:
1. seyreltme faktörü- yeşil serilerde “agate” ( akik) ve kahverengi serilerda “isabel” olarak adlandırılmıştır.
2. Phaeomelanin kahverenginin varlığının istendiği durumlarda ino faktör.
3. Saten (“satinette”) faktörü- çünkü mutasyon sadece seyreltik formda elde edilebilir.
Ancak iki noktaya daha değinilmelidir:
1. Yeşil kuşlar sergilemenin yanı sıra ino mutasyonunu elde etmek için çok gereklidir. Fakat sergi kalitesindeki yeşil yerine fazla miktarda phaeomelanin pigmenti taşıyanlar tercih edilmelidir ve bu iş için saklanmalıdır.
2. Kısıtlı imkanlara sahip bir yetiştirici bazen ideal şartlarda kullanılmayacak bir stoku kullanmak zorunda kalabilir. Bu özellikle yeni bir mutasyonu sunmaya çalışan yetiştiricilerin başına gelir. Bu durumda kesin çözüm tüm dünyada “passe portout” olarak adlandırılan ( “yeşil taşıyan isabel” anlamında) kuştur. Böyle bir kuşun faydası hangi tür dişi ile çiftleştirildiğine bakılmaksızın yeşil, kahverengi, akik ve isabel dişi yavrular meydana getirebilme kabiliyetidir. Yetiştirmede dört klasik variyete için uygulanan kurallar bunlar için de geçerlidir.
Özetlemek gerekirse, eğer sergi stoku elde etmek isteniyorsa yeşil kanarya başarılı bir şekilde kahverengi, pastel yeşil, pastel kahverengi, yeşil opal ya da kahverengi opal ile çiftleştirilebilir ancak akik isabel ( isabel agate), isabel pastel, akik pastel ( agate pastel)isabel ino, agate ino, saten isabel(isabel satinette) ile çiftleştirilmemelidir
Fıskiyeli(“jet”)- siyah boynuzsu alanlara sahip yeşil bir kuş üretebilmek için doğru genetik makyajın yapılması gerekse de, yazar tüy dökümünü direk gün ışığı altında gerçekleştiren kuşlarda kalitede bu yönde bir artış meydana geldiğini belirtmiştir. Ancak belirtilmelidir ki bu uygulama ancak var olan siyah rengin koyuluğunu arttırabilir. Onu yoktan var edemez. Bu sonuca ancak doğru çiftleşmeler ile gidilebilinir.
1970’lerin sonlarına kadar fıskiyeli(jet)-siyah boynuzsu alanlara sahip yeşil kuşlar ancak ara sıra görülmüştür.Son zamanlarda bu karakteristiğin daha belirgin olarak ortaya çıktığı özellikle bronz örneklere sıkça rastlanılmaktadır. Bunlar “superokside” olarak tanıtılırlar ve kaynaklarının Italya olduğu düşünülür. Kalıtım modelleri tam olarak tahmin edilemez gibi görünür. İki süperokside eşin çiftleştirilmesi ile dahi oluşacak yavruların benzer şekilde koyu olacağı garanti edilemez. Ayrıca faktörün mevcut olduğu durumlarda faktöre, özellikle gül(rose) serilerinde, donuk bir lipokrom renklenmesi eşlik eder.
Bu notlarda yeşil kanarya temel alınmıştır ancak yapılan yorumların hepsi mavi ve bronza da adapte edilebilir.